İçeriğe atla

Rinat Ahmetov

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Rinat Ahmetov
UkraynacaРіна́т Ахме́тов
2008'de Ahmetov
Doğum21 Eylül 1966 (58 yaşında)
Donetsk, Ukrayna Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti, Sovyetler Birliği
(bugünkü Donetsk, Ukrayna)
Meslekİş adamı
Evlilikiliya Nikolaievna Smirnova
Çocuk(lar)2

Rinat Leonidoviç Ahmetov (UkraynacaРіна́т Леоні́дович Ахме́тов; RusçaРина́т Леони́дович Ахме́тов; TatarcaРинат Леонид улы Әхмәтов; d. 21 Eylül 1966) Ukraynalı milyarder ve iş adamıdır.[1] System Capital Management'ın (SCM) kurucusu ve başkanıdır ve Ukrayna'nın en zengin adamları arasında yer almaktadır.[2] (2022 (2022-April) itibarıyla), tahmini net değeri 4 milyar ABD doları olan dünyanın en zengin 687. kişisi olarak listelendi.[3] Ahmetov, Ukrayna futbol kulübü Şahtar Donetsk'in sahibi ve başkanıdır. 2006-2007 ve 2007-2012'de Ahmetov, Bölgeler Partisi için Ukrayna Verkhovna Rada (parlamento) üyesiydi.[4][5][6]

Rinat Ahmetov, Ukrayna SSC'si Donetsk'te işçi sınıfı bir ailede dünyaya geldi. Etnik bir Volga Tatarı[7][8][9] ve bir Sünni Müslümanıdır.[10] Babası Leonid Ahmetov bir maden işçisiydi[5][11] ve annesi Nyakiya Nasredinovna bir tezgahtardı. Ahmetov'un aynı zamanda bir kömür madencisi olarak çalışan ancak işle ilgili sağlık komplikasyonları nedeniyle istifa etmek zorunda kalan bir ağabeyi Igor vardı.[12] Igor 24 Ocak 2021'de öldü.[13]

Ahmetov, 2001 yılında Donetsk Ulusal Üniversitesi'nden ekonomi alanında lisans derecesi aldı.[14][15]

Ahmetov'un geçmişine, Ukrayna'da komünizmin çöküşünden sonra servetini nasıl elde ettiğine ve 1985 ile 1995 yılları arasındaki faaliyetlerine ilişkin ayrıntılar tartışmalı olmaya devam ediyor.[16][17]

Akhmetov, hiç kimseden hiçbir zaman ne para ne de başka bir varlık almadığını beyan etmektedir. “İlk bir milyonumu kömür ve kok kömürü satarak kazandım diyor ve parayı kimsenin almak istemediği nispeten ucuz olan varlıkları satın almak için kullandığını ekliyor. Bu büyük bir riskti, ama buna gerçekten değmişti.[18]

Onun parasının kaynağı ile ilgili şüpheleri olan bazı basın temsilcileri, daha sonra özür ve yalanlama yayınlamak zorunda kalmıştı. 2007 yılında İsviçreli Neue Zürcher Zeitung gazetesi Rinat Akhmetov'un 1990'lardaki kariyerinin başlangıcı ile ilgili bir makale yayınladı. Daha sonra gazete, kullandığı ifadeleri bütünüyle yalanladı: "Akhmetov'un elde etmiş olduğu ekonomik gücün kaynağı hiçbir şekilde suç yoluyla elde edilen ilk sermayeye dayanmamaktadır"

2007 yılında Ukrayna'da İngilizce olarak günlük yayınlanan Kyiv Post gazetesi Akhmetov'un ticari işlemleri ile ilgili bir makale yayınladı.

2008 yılında Kyiv Post gazetesi bir özür metni yayınladı: “Bilgileri ayrıntılı olarak inceledik ve Sayın Ahmetov'a yönelik bu suçlamaların asılsız ve mesnetsiz olduğu sonucuna vardık”.[19]

18 Ocak 2010'da Le Figaro gazetesi Ariel Tedrel'in yazdığı "Donetsk, bastion russe en Ukraine" başlıklı bir makaleyi yayınladı. Aynı yılın 28 Ocak tarihinde gazete bir yalanlama yayınladı: "Figaro olarak, bu iddialara ilişkin hiçbir kanıtımızın olmadığını kabul etmekteyiz, bu tür iddialar dolayısıyla üzüntü duyduğumuzu ve bu nedenle kendisine verdiğimiz her türlü zarar dolayısıyla Bay Akhmetov'dan özür diliyoruz."[20][21]

Rusya'nın Ukrayna'yı işgaline tepki

[değiştir | kaynağı değiştir]

22 Şubat 2022'de Akhmetov, SCM tarafından vadesinden önce 1 milyar Ukrayna grivnası vergi ödendiğini duyurdu.[22]

İşgalin başlamasından sonra, Rusya'nın saldırgan bir ülke ve Putin'in de savaş suçlusu olduğunu beyan etti ve bunun yanı sıra Mariupol şehrinde bulunan Azovstal ve Mariupol Demir ve Çelik Fabrikalarının Rus işgali altında faaliyetlerini yürütmeyeceğini ve dolayısıyla onları geçici olarak durduracağını söyledi.[23][24]

26 Şubat'ta Akhmetov, Ukrayna'ya yardım olarak 600 milyon Ukrayna grivnası gönderdiğini açıkladı ve SCM, Ukrayna Silahlı Kuvvetlerini, Bölge Savunma Birlikleri ve nüfusu desteklemek için projeler yürütmüştür.[25]

24 Şubat ile 2022 yılının Mayıs ayı arasında Akhmetov'un şirketlerinin Ukrayna Silahlı Kuvvetleri ve Bölge Savunma Birliklerine yardım ve destek için 2,1 milyar Ukrayna grivnası aktardığı, bunun dolar karşılığının da 72 milyon olduğu açıklandı.[26]

Yardımı, Akhmetov Vakfı, tüm SCM şirketleri ve Shakhtar Spor Kulübü sağlamaktadır. 2022 Mayıs ayının sonunda Akhmetov Ukrayna'ya yardım olarak 100 milyon Avro tahsis etti. "Bizler, savaş mağduru sivillere yardım ediyoruz, yiyecek ve ilaç desteğinde bulunuyoruz. Bizim enerji iletim hatlarında görevli çalışanlarımız çoğu zaman kendi hayatlarını riske atıyor ve gücün yeniden verilmesini sağlıyor ve böylece Ukrayna şehirlerine ve köylerine barışçıl bir yaşam getiriyor. Biz Ukrayna ordusuna ve Bölge Savunma birliklerine yardım ediyoruz. Mümkün olan yerlerde cephe ihtiyaçları için çalışıyoruz. Metalürji fabrikalarımız anti-tank kirpileri ve zırhlı yelekler için çelik üretiyor.”[27][28]

Forbes'a göre, 2022'de Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sonrasında, Akhmetov'un serveti sadece iki hafta içinde yaklaşık 14 milyar dolardan 6 milyar doların altına düştü ve muhtemelen çok daha fazla erimiş de olabilir.[29]

Akhmetov, Mariupol şehrinde demir-çelik tesislerinin bombalanması dolayısıyla 17 ile 20 milyar dolar arasında değişen zarar oluştuğundan dolayı Rusya'ya karşı dava açmayı planlamaktadır.[27][30]

  • V sınıfının Bilge Prens Yaroslav Nişanı (2010)[31]
  • Tam Liyakat Nişanı Şövalyesi: 2006'da I sınıfı,[32] 2004'te II sınıfı,[33] 2002'de III sınıfı[34]
  • Ukrayna fitness ve spor Onur Çalışanı (1999)[35]
  • Pakistan Devlet Başkanı Sitara-e-Pakistan'ın (2007) Pakistan'a yaptığı hizmetler nedeniyle ödülü[36]
  • 2008'de Donetsk Vatandaşları Takdir Ödülü (Donetsk Belediye Meclisi tarafından), "Geleceği Önemsiyor" adaylığında"[37][38]
  • Donetsk Fahri vatandaşı (2006)[39]
  1. ^ Kuzio, Taras (April 2005). "The Opposition's Road to Success". Journal of Democracy. The Johns Hopkins University Press. 16 (2): 124. doi:10.1353/jod.2005.0028. 
  2. ^ Eight Ukrainians make Forbes magazine's list of world billionaires 1 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Kyiv Post (2 February 2015)
  3. ^ "The World's Billionaires". Forbes. 13 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2022. 
  4. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; forbes.com isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  5. ^ a b "#127 Rinat Akhmetov". Forbes. 9 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2015. 
  6. ^ "Interfax.com". Interfax. 8 Nisan 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2019. 
  7. ^ "Родовые корни Рината Ахметова". ОстроВ. 20 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2017. 
  8. ^ Ukraine:birth of a modern nation 7 Temmuz 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. by Serhy Yekelchyk, Oxford University Press, USA, 2007, 978-0-19-530546-3 (page 204)
  9. ^ "Rinat Akhmetov with his parents". 10 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2017. 
  10. ^ Rich Company 20 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Forbes. Retrieved 23 February 2014.
  11. ^ "инат Ахметов: "Я не хочу умирать!" – Новости на Gazeta.ua". Gazeta.ua. 23 Ağustos 2006. 10 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2015. 
  12. ^ Foundation for Development of Ukraine, 18 May 2007, Rinat Akhmetov Fights Against TB with Brother's Disease in Memories. 11 Nisan 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  13. ^ "Shakhtar offers its condolences". Shakhtar Donetsk. 24 Ocak 2021. 21 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2021. 
  14. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Forbes isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  15. ^ "Ліга.Досье.Ахметов Ринат Леонидович". 9 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2015. 
  16. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; kplibel isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  17. ^ (Rusça)Ринат Леонидович 19 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Информационно-аналитический центр "ЛІГА"
  18. ^ "Дарованный конь Украины". 20 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2022. 
  19. ^ "Rinat Akhmetov – The Kyiv Post's apology". 12 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2022. 
  20. ^ "Французская газета извинилась перед Ахметовым". 18 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2022. 
  21. ^ "Французская газета извинилась за то, что назвала Ахметова бандитом". 17 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2022. 
  22. ^ "Ахметов закликає до єдності перед загрозою й оголошує про сплату СКМ податків наперед на 1 млрд грн". 13 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2022. 
  23. ^ "Олигархи больше не молчат. Но не все. Кто из самых богатых украинцев еще не назвал путина преступником". 25 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2022. 
  24. ^ "Ukrainians Flee Mariupol as Russian Forces Push to Take Port City". 29 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2022. 
  25. ^ "Ахметов направляє 150 млн гривень на допомогу Україні". 29 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2022. 
  26. ^ "Ахметов передав на допомогу Україні з початку війни 2,1 млрд грн". 6 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2022. 
  27. ^ a b "«Боятися треба не спецслужб, а своєї совісті». Рінат Ахметов про війну, владу, інвестиції та майбутні суди з агресором". 27 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2022. 
  28. ^ “You should be afraid not of the special services, but of your conscience.” Rinat Akhmetov about war, power, investments and future trials with the aggressor
  29. ^ "Ukraine's Richest Man Rinat Akhmetov Says He Is Doing Everything He Can To Help His Country". 15 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2022. 
  30. ^ "Ukraine's richest man intends to sue Russia for up to $20 billion in damages caused to his steel plants in Mariupol". 1 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2022. 
  31. ^ Президент України Віктор Янукович Офіційне інтернет-представництво (Viktor Yanukovych, President of Ukraine, official website) 9 Aralık 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 20 August 2010, Указ Президента України № 829/2010 (Decree of the President of Ukraine, number 829/2010)
  32. ^ Ukrainian Government 6 Kasım 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Указ Президента України (Edict of the President of Ukraine), Документ 697/2006, 19 August 2006 (Edict 697/2006 as of 19 August 2006), Про відзначення державними нагородами України (State awards of Ukraine), 19 August 2006.
  33. ^ Ukrainian Government 14 Aralık 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Указ Президента України (Edict of the President of Ukraine), Документ 1214/2004, 11 October 2004 (Edict 1214/2004 as of 11 October 2004), Про відзначення державними нагородами України ветеранів та активістів українського футболу (State awards of Ukrainian veterans and of people involved in Ukrainian football), 11 October 2004.
  34. ^ Ukrainian Government 14 Aralık 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Указ Президента України (Edict of the President of Ukraine), Документ 598/2002, 2 July 2002 (Edict 598/2002 as of 2 July 2002), Про відзначення державними нагородами України спортсменів та керівників акціонерного товариства "Футбольний клуб "Шахтар", м. Донецьк (State awards to Ukrainian athletes and the heads of "FC" Shakhtar "Donetsk), 2 July 2002.
  35. ^ Ukrainian Government 14 Aralık 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Указ Президента України (Edict of the President of Ukraine), Документ 1152/1999, 10 September 1999 (Edict 1152/1999 as of 10 September 1999), Про присвоєння почесного звання "Заслужений працівник фізичної культури і спорту України" працівникам Донецької області, м. Донецьк (Cconferring the honorary title "Honored Worker of Physical Culture and Sports of Ukraine" to the workers of Donetsk), 2 July 2002.
  36. ^ Associated Press of Pakistan 10 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 154 citizens, 17 foreign nationals conferred civil awards, 13 August 2007.
  37. ^ 24UA Ахметова наградили премией "Признание дончан" (Akhmetov was awarded the "Shakhtar Recognition" prize), 17 January 2008.
  38. ^ Foundation for Development of Ukraine, 16 January 2008, Rinat Akhmetov announced Donetsk Citizens Recognition Prize winner in the nomination "Caring for the future". (See also news archive[ölü/kırık bağlantı]).
  39. ^ Украинское рейтинговое агентство (Ukrainian Rating Agency) 31 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 12 August 2006, Президент получил официальные атрибуты Почетного гражданина Донецка (The President received formal accreditation as an honorary citizen of Donetsk)

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]