İçeriğe atla

Egoizm

Vikipedi, özgür ansiklopedi
“L'Égoïsme personifié”, Le Bon Genre dergisindeki karikatür, 1800 civarı.

Egoizm ya da Bencillik, popüler bir tanımla, genel olarak dünyanın geri kalanının veya özel olarak başkalarının çıkarları pahasına kişinin kendi çıkarlarını aşırı derecede gözetme eğiliminden oluşan bir karakter özelliğidir.[1] Bununla birlikte, bu terimin felsefede yazara bağlı olarak özel bir anlamı vardır ve bazıları bunu açıkça iddia etmektedir. Solipsizm, nihilizm, hedonizm ve Bireyci Anarşizm de dahil olmak üzere ilgili doktrinler genellikle küçümseyici veya başka bir şekilde onunla ilişkilendirilir.[2] Egoizm aynı zamanda hümanizme karşı çıkan ve yeri geldiğinde anti-liberal bir doktrinde olabilmektedir. Özellikle Aydınlanma filozofları egoizme karşı mücadele etmiştir.[kaynak belirtilmeli]

Geleneksel olarak egoizm, esasen İbrahimî dinlerin ve Yahudi-Hıristiyan ahlakının etkisi altında, özgeciliğin aksine kınanması gereken bir kusur olarak görülmüştür. Max Stirner ve Friedrich Nietzsche, egoizmi idealizmin karşıtı haline getirmiştir. Stirner'e göre sadece bilinçli ve bilinçsiz egoistler vardır. Max Stirner'e göre bilinçsiz egoizm yalnızca ikiyüzlülüğe ve acıya yol açar. Nietzsche için nihilistlerin hıncı egoizme tamamen karşıdır.[3]

Egoizm anlamsal olarak, her şeyi kendine indirgeme ve kendini dünyanın merkezinde hissetme eğilimi olan ben merkezcilikten farklıdır.[1] Egoizm, özellikle bazı kolektivist veya milliyetçi düşünürler tarafından popüler ve aşağılayıcı bir şekilde anlaşıldığında bireyciliğe yaklaşmaktadır.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b Voir égoïsme 11 Kasım 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. sur le wiktionnaire 30 Ocak 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  2. ^ Edward Craig, Routledge Encyclopedia of Philosophy Volume 3, Taylor & Francis, Abingdon-on-Thames, 1998, p. 246
  3. ^ Şablon:Ouvrage