İçeriğe atla

İbnü'l-Mutahhar el-Hillî

Vikipedi, özgür ansiklopedi
İbnü'l-Mutahhar el-Hillî
جمال الدين الحسن بن يوسف بن علي بن المطهر الحلي
Okunuşİbnü'l-Mutahhar el-Hillî tam adıyla Cemâlüddîn el-Hasen bin Yusuf bin Ali İbnü'l-Mutahhar el-Hillî
DoğumHille, Irak
ÖlümHille, Irak
Defin yeriİmam Ali Türbesi
31°59′46″K 44°18′51″D
MilliyetIrak Iraklı
MeslekÂlim, müctehid
Dinİslam (Şiî)

İbnü'l-Mutahhar el-Hillî tam adıyla Cemâlüddîn el-Hasen bin Yusuf bin Ali İbnü'l-Mutahhar el-Hillî (Arapça: جمال الدين الحسن بن يوسف بن علي بن المطهر الحلي, d. 1250, Hille - ö. 1325, Hille) Iraklı Şii usul ilmi âlimi.[1]

O hicri kameri 648 yılın Ramazan ayında, 29’uncu gününde Hille’de dünyaya geldi. Hem anne ve hem de baba tarafından ünlü ve tanınmış ailelerindendi. O İslami bilimler ile tanınmış ailedenidi. Allame küçük yaştan tahsilini başladı. İlk aşamada Kur’an eğitimi almak için okula giderek okuma yazma öğrenmiştir. Daha sonra mukaddimat, Arap edebiyatı, fıkıh ilimleri, usulü fıkıh, hadis, kelam ilimlerini babası, Şeyh Yusuf Sedidüddin ve dayıısından ders alıp, mantık, felsefe ve heyet ilimlerini diğer hocalar yanında özellikle Nasîrüddin Tûsî öğrenmiş, içtihat derecesine erişmişti.[2] Muhakkik Hilli’nin ölümünden sonra 676 kameri yılında onun öğrencileri ve dönemin alimler Allame Hilli’yi müçtehit olarak seçtiler. Böylece Allame 28 yaşta şiilerin merci-i taklidi oldu.[3] Olcaytu İlhanlı hükümdarı, Allame’yi İran’a davet etti. Allame Hilli o dönemde İran’a giderek şii mezhebini yayılması için çalışmıştır.[4][5]

Allame Olcaytu'nun ölümünden sonra hicri kameri 716 yılında Hille’ye geri döndü ve ömürün sonuna kadar orada kaldı. Hicri 21 Muharrem 726 / 1326 yılında, 78 yaşında Hille şehrinde vefat etti. Allame Hilli İmam Ali türbesinde defnedildi.[6]

  1. Şeyh Yusuf Sediduddin (babası)
  2. Muhakkik Hilli
  3. Seyyid Raziyuddin Ali bin Tavus
  4. Seyyid Ahmed bin Tavus
  5. Hace Nasuriddin Tusi
  6. Muhammed bin Ali Esedi
  7. Yahya bin Said Hilli
  8. Mufiduddin Muhammed bin Cehm Hilli
  9. Kemaluddin Meysem bin Ali bin Meysem Bahrani
  10. Cemaluddin Hüseyin bin Eyaz Nahvi
  11. Muhammed bin Muhammed bin Ahmed Keşşi
  12. Necmuddin Ali bin Ömer Katibi
  13. Burhanuddin Nesefi
  14. Şeyh Faruk Vasıti
  15. Şeyh Takiyuddin Abdullah bin Cafer Kufi[7]
  1. Muhammed bin Hasan bin Yusuf Hilli, Fahru’l-Muhakkikin (Allamenin oğlu)
  2. Seyyid Amududdin Abdulmuttalib (yeğeni)
  3. Seyyid Ziyauddin Abdullah Hüseyni A’reci Hilli (yeğeni)
  4. Seyyid Muhammed bin Kasım Hasani (İbn Maiyye)
  5. Raziyuddin Ebu’l-Hasan Ali bin Ahmed Hilli
  6. Kutbuddin Razi
  7. Seyyid Necmuddin Mehna bin Sinan Medeni
  8. Tacuddin Mahmud bin Mevla
  9. Takiyuddin İbrahim bin Hüseyin Amuli
  10. Muhammed bin Ali Curcani
  1. Muhtelefu’ş-Şia[8]
  2. Tezkiretu’l-Fukaha[9]
  3. Keşfu’l-Murad
  4. Babu Hadiye Aşer
  5. Hulasatu’l-Akval
  6. Cuheru’n-Nezid
  7. Nehcu’l-Hak
  8. Keşfu’s-Sıdk
  9. Minhacu’l-Kerame[10]
  1. ^ "Allame Hıllî ve İbn Teymiyye'nin Ehlibeyt hakkındaki görüşlerinin karşılaştırılması". 18 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2018. 
  2. ^ "Allame Hilli (r.a)". 18 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2018. 
  3. ^ "Muhakkik Hilli (ra)-1". 18 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2018. 
  4. ^ "Allame Hilli (ra)". 18 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2018. 
  5. ^ "Ali Bin Yusuf Bin Mutahhar Hillî". 18 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2018. 
  6. ^ "زندگي‌نامه علامه حلي/غروب ستاره حله". 18 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2018. 
  7. ^ "ALLAME HİLLİ (R.A)/ALLAME HİLLİ'NİN (R.A) ÜSTATLARI". 18 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2018. 
  8. ^ "ALLAME HİLLÎ". 18 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2018. 
  9. ^ "ALLAME HİLLÎ/Eserleri". 18 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2018. 
  10. ^ "Allâme el-Hillî/Öne Çıkan Eserleri". 15 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2018.