Medijski cirkus
Medijski cirkus (engleski: media circus), rjeđe medijski hype, ili jednostavno hype, je pežorativni izraz koji opisuje situacije u kojima masovni mediji prate neki događaj ili fenomen intenzitetom koji mu daje daleko veću važnost nego što on to objektivno zaslužuje, odnosno, u nastojanju da javnosti daju što brže i "sočnije" informacije potpuno iskrivljuju opću predodžbu o njemu. Medijski cirkus se kao izraz prvi put počeo koristiti 1970-ih [1], iako se njime mogu opisati fenomeni i medijska praksa koja postoji od samog nastanka masovnih medija.
Medijski cirkusi najčešće izazivaju događaji koji su svakodnevni, banalni i rutinski, ali ih određeni neuobičajeni detalj čini "posebnima", odnosno potencijalno atraktivnima za najširu publiku; to se obično odnosi na specifičnu ranjivost, fizičku atraktivnost ili slavno ime sudionika, seksualnu komponentu događaja, bizarnost ili kombinaciju svih tih faktora. Razvoju medijskog cirkusa je značajno doprinio razvoj tehnologije, odnosno 24-satni ciklus vijesti zbog koga suparničke medijske kuće - TV stanice i Internetski portali - nastoje jedni druge preteći u objavljivanju što atraktivnijih i senzacionalnijih vijesti.
Negativne posljedice medijskog cirkusa se prvenstveno odnose na osobe koje postaju njegovim predmetom, odnosno posljedice po njihovu privatnost, bezbjednost, duševno zdravlje ili karijeru; potom na otežano ili onemogućeno obavljanje javnih aktivnosti koje bi se inače obavljale sasvim normalno i kvalitetno bez medijske pažnje; najčešća kritika se odnosi na medijske cirkuse koji pažnju javnosti, a i samih medija, potpuno skreću s daleko važnijih, ali medijski manje atraktivnih društvenih problema.
- Vjenčanje princa Charlesa i Lady Diane 1981.
- Proces protiv O.J. Simpsonu za ubistvo, prozvan "Suđenjem stoljeća" (1994 - 1995)
- Ljeto morskog psa u SAD 2001.
- Nestanak Madeline McCann
- Bolest, smrt i pogreb Jade Goody
- Vjenčanje princa Williama i Kate Middleton
- ↑ Lynn Haney (1976). Chris Evert, the Young Champion.