Prijeđi na sadržaj

Kamptotecin

Izvor: Wikipedija
Kamptotecin
(IUPAC) ime
(S)-4-etil-4-hidroksi-1H-pirano[3',4':6,7]indolizino[1,2-b]
hinolin-3,14-(4H,12H)-dion
Klinički podaci
Identifikatori
CAS broj 7689-03-4
ATC kod nije dodeljen
PubChem[1][2] 2538
DrugBank DB04690
ChemSpider[3] 22775
UNII XT3Z54Z28A DaY
KEGG[4] C01897 DaY
ChEBI CHEBI:27656 DaY
ChEMBL[5] CHEMBL65 DaY
Hemijski podaci
Formula C20H16N2O4 
Mol. masa 348,352 g/mol
SMILES eMolekuli & PubHem
Farmakoinformacioni podaci
Trudnoća ?
Pravni status

Kamptotecin (CPT) je citotoksični hinolinski alkaloid koji inhibira DNK enzim topoizomerazu I (topo I). Njega su otkrili M. E. Val i M. C. Vani 1966. putem sistematskog testiranja prirodnih proizvoda za lekove protiv kancera. On je izolovan iz kore i stabla Camptotheca acuminata, drveta koji se u tradicionalnoj kineskoj medicini koristi za lečenje kancera[6]. CPT je pokazao znatnu aktivnost protiv kancera u preliminarnim kliničkim ispitivanjima, međutim ovaj materijal ima nisku rastvorljivost i visoko izražene nepoželjne reakcije leka. Usled tih nedostataka putem sintetičke i medicinske hemije su razvijeni brojni sintetički analozi[7][8][9] sa poboljšanim svojstvima. Dva CPT analoga su odobrena i koriste se u hemoterapiji kancera:[10] topotekan i irinotekan.[11][12]

Reference

[uredi | uredi kod]
  1. Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.  edit
  2. Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1. 
  3. Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.  edit
  4. Joanne Wixon, Douglas Kell (2000). „Website Review: The Kyoto Encyclopedia of Genes and Genomes — KEGG”. Yeast 17 (1): 48–55. DOI:10.1002/(SICI)1097-0061(200004)17:1<48::AID-YEA2>3.0.CO;2-H. 
  5. Gaulton A, Bellis LJ, Bento AP, Chambers J, Davies M, Hersey A, Light Y, McGlinchey S, Michalovich D, Al-Lazikani B, Overington JP. (2012). „ChEMBL: a large-scale bioactivity database for drug discovery”. Nucleic Acids Res 40 (Database issue): D1100-7. DOI:10.1093/nar/gkr777. PMID 21948594.  edit
  6. Efferth T, Fu YJ, Zu YG, Schwarz G, Konkimalla VS, Wink M. (2007). „Molecular target-guided tumor therapy with natural products derived from traditional Chinese medicine.”. Current medicinal chemistry 14 (19): 2024–32. 
  7. „Curran Synthesis of Camptothecin”. 
  8. „Comins Synthesis of Camptothecin”. 
  9. „Rapaport Synthesis of Camptothecin”. 
  10. Takimoto CH, Calvo E. "Principles of Oncologic Pharmacotherapy" Arhivirano 2009-05-15 na Wayback Machine-u in Pazdur R, Wagman LD, Camphausen KA, Hoskins WJ (Eds) Cancer Management: A Multidisciplinary Approach Arhivirano 2013-10-04 na Wayback Machine-u. 11 ed. 2008.
  11. M.E. Wall, M.C.Wani, C.E. Cook, K.H.Palmer, A.I.McPhail, G.A.Sim (1966). „Plant antitumor agents. I. The isolation and structure of camptothecin, a novel alkaloidal leukemia and tumor inhibitor from camptotheca acuminate”. Journal of the American Chemical Society 88 (16): 3888–3890. DOI:10.1021/ja00968a057. 
  12. G. Samuelsson (2004). Drugs of Natural Origin: a Textbook of Pharmacognosy (5 izd.). ISBN 91-974318-4-2. 

Literatura

[uredi | uredi kod]

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]

Šablon:Intracelularni hemoterapijski agensi