Futurologija
Futurologija u društvenim naukama, je studija sadašnjih trendova radi predviđanja budućeg razvoja. Spekulativni i opisni aspekti futurologije se nalaze u utopističkoj književnosti i naučnoj fantastici, metodologiji oblasti sa korenom u tehnološkim prognozama, koje su razvijene pred kraj Drugog svetskog rata, od kojih je delo američkog inženjera mađarskog porekla Teodora fon Karmana pod naslovom Prema novim horizontima (1947), istaknut primer.
Futurologiju ili studije budućnosti se definiše kao predviđanje budućih događaja na osnovu postojećih uslova. Na taj način futurologija nam govori kako današnje promene (ili njihov izostanak) postaju sutrašnja realnost. Teme i metodi uključuju moguće, verovatne ili poželjne varijacije ili alternativne transofmacije socijalnih ili „prirodnih“ fenomena (nezavisnih od ljudskog uticaja). Često je futurologija povezana sa scenarijima budućnosti. Cilj je da se predstavi kako sadašnji uslovi podležu promeni u okvirima disciplina kao što su ekonomija, sociologija, istorija, inžinjering, matematika, psihologija, fizika, biologija, teologija. Futurologija se često povezuje sa strateškim projekcijama budućeg razvoja, kakve daje recimo CIA. Osim toga, mnogi poznati mislioci su se angažovali u ovoj oblasti – Semjuel Hantigton, Frensis Fukujama, Zbignjev Bžežinski. Njihove predikcije su bile različite – od „kraja istorije“, do „rata civilizacija“. Dve stvari razlikuju studije budućnosti od istraživanja kakva se inače sprovode unavedenim disciplinama:
1. istražuju se ne samo verovatne, već i moguće ili preferirane budućnosti
2. obično se daje kompletan, „holistički“, pogled na stvarnost baziran na navedenim disciplinama.
