Evgenije
Za ostala značenja, vidi Evgenije (razvrstavanje).
Flavije Evgenije (umro 6. septembra, 394. godine) bio je rimski uzurpator između 392. i 394. godine u vreme cara Teodosija I.
U ranom periodu svog života Evgenije je bio učitelj gramatike i retorike. Svoj uspon duguje ranom poznanstvu sa Arbogastom, koji je bio magister militum i stvarni vladar Zapadnog rimskog carstva.
Nakon smrti Valentinijana II, Arbogast, koji je verovatno naterao Valentinijana na samoubistvo, postavio je za cara Evgenija 22. avgusta 392. godine. Arbogast nije sebe proglasio za cara jer nije bio Rimljanin, već Franak.
Evgenije je zamenio sve upravnike koje je svojevremeno Teodosije I postavio na zapadu. Te ljude u administraciji je Evgenije zamenio svojima.
Evgenije je nominalno bio hrišćanin i nije lako prihvatio nominalni program zapadnih careva, paganizam. No, ipak je prihvatio da ponovo posveti paganski hram Venere i Rome, kao i da obnovi oltar Viktorije u rimskoj kuriji.
Evgenije je imao izvesnih uspeha na vojnom planu, naročito kada je sprečio savez između Alemana i Franaka. Arbogast je otišao sa vojskom na Rajnu.
Kada je bio izabran za cara, Evgenije je uputio izaslanike Teodosiju, tražeći da ga ovaj prizna za cara Zapada. Teodosije je prihvatio Evgenijeve ambasadore, ali je istovremno skupljao trupe da se obračuna sa njim. Štaviše, proglasio je svog sina Honorija za cara na Zapadu januara 393. godine.
Teodosije I je na čelu vojske krenuo iz Carigrada i sukobio se sa Evgenijevom i Arbogastovom vojskom u bici kod Frigida na granici današnje Italije prema istoku 6. septembra 394. godine. Bitka je trajala dva dana, bila je krvava, ali je na kraju Teodosije pobedio. Arbogast je smesta izvršio samoubistvo, dok je Evgenije bio ubijen kao pobunjenik i njegova je glava bila izložena u Teodosijevom logoru.
Nakon Evgenijevog poraza i Teodosijeve smrti godinu dana kasnije, Rimsko carstvo se podelilo i više nikada nije povratilo svoje jedinstvo.
Evgenijeva vladavina je predstavljalo poslednju rpiliku za pagane senatorskog stalža da se suprotstave hristijanizaciji Carstva. Ali, bitka kod Frigida bila je velika pobeda hrišćanskog oružja.
