Dimitrije Georgijević
DIMITRIJE GEORGIJEVIĆ STARIK | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Datum rođenja | 15. oktobar 1884. | |||||
Mesto rođenja | Požarevac Kraljevina Srbija | |||||
Datum smrti | 30. 1. 1959. (74 godina) | |||||
Mesto smrti | Beograd, NR Srbija FNR Jugoslavija | |||||
Profesija | vojno lice | |||||
Član KPJ od | 1919. | |||||
Učešće u ratovima | Prvi svetski rat Oktobarska revolucija Španski građanski rat Veliki otadžbinski rat Narodnooslobodilačka borba | |||||
U toku NOB-a | politički komesar Prve jugoslovenske brigade | |||||
Služba | Austro-ugarska vojska Crvena armija Španska republikanska armija NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1914 — 1917. 1917 — 1922. 1937 — 1939. 1944 — 1952. | |||||
Čin | General-potpukovnik | |||||
Odlikovanja |
|
Dimitrije Georgijević (rođen kao Dimitrije Bugarski; Požarevac, 15. oktobar 1884 — Beograd, 30. januar 1959) je bio učesnik Prvog svetskog rata, Ruske revolucije, Španskog građanskog rata i Drugog svetskog rata (Velikog otadžbinskog rata i Narodnooslobodilačke borbe).
Godine 1944. došao je sa Crvenom armijom u Jugoslaviju. Posle oslobođenja bio general-potpukovnik JNA.
Rođen je, kao Dimitrije Bugarski, 15. oktobra 1884. godine u Požarevcu. Bio je član Socijaldemokratske radničke partije od 1908, a od 1919. godine član Radničke komunističke partije (boljševika).
Kao vojnik austrougarske vojske, u Prvom svetskom ratu, je pao u rusko zarobljeništvo. Jedan od organizatora istupanja iz Jugoslovenske dobrovoljačke divizije, sastavljene od zarobljenika. Godine 1917. stupio je u odred Crvene armije i učestvovao u Velikoj oktobarskoj socijalističkoj revoluciji. Tada menja svoje prezime Bugarski u Georgijević.
U Prvom jugoslovenskom komunističkom puku bio je komandir mitraljeske čete. Član RKP(b) postao je septembra 1919. Početkom 1920. radio je kao komunistički agitator u Omsku, krajem 1920. i početkom 1921. u Jugoslovenskom sovjetu u Moskvi.[1]
U Crvenoj armiji ostaje sve do 1922. godine, a potom vrši razne dužnosti u Sovetskom Savezu i pohađa Sverdlovski univerzitet i Agrarni institut.
Učesnik je Španskog građanskog rata od 1937. do 1939. godine. Posle sloma Španske republike vratio se ponovo u Sovjetski Savez.
Za vreme Velikog otadžbinskog rata obavljao je razne dužnosti u Crvenoj armiji, a juna 1944. godine učestvuje u stvaranju Prve jugoslovenske brigade u Sovjetskom Savezu i postaje njen politički komesar. Zajedno sa brigadom oktobra 1944. godine dolazi u Jugoslaviju i ulazi u sastav 23. srpske divizije 14. srpskog korpusa NOVJ.[2]
Posle oslobođenja Jugoslavije bio je na raznim dužnostima u Jugoslovenskoj narodnoj armiji, imao je čin general-potpukovnika. Bio je član Revizione komisije pri Centralnom komitetu Komunističke partije Jugoslavije. Penzionisan je 1952. godine.
Umro je 30. januara 1959. godine i sahranjen u Aleji narodnih heroja na Novom groblju u Beogradu.
Odlikovan je Ordenom zasluge za narod sa zlatnom zvezdom i Ordenom bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem.
- Nikola Grulović, „Jugosloveni u ratu i oktobarskoj revoluciji“, Beograd 1965.
- Ivan Očak „Jugosloveni u Oktobru“. Beograd 1967..
- Vojna enciklopedija (knjiga druga). Beograd 1971.
- ↑ Nikola Grulović, „Jugosloveni u ratu i oktobarskoj revoluciji“, Beograd 1965.
- ↑ Vojna enciklopedija (knjiga druga). Beograd 1971.