wykrzyknik
wykrzyknik (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. znak interpunkcyjny służący do wzmacniania ekspresji wypowiedzi, zapisywany za pomocą kropki i umieszczonej nad nią pionowej kreski: !; zob. też wykrzyknik w Wikipedii
- (1.2) gram. nieodmienne słowo lub wyrażenie służące do wyrażenia stanu emocjonalnego, nakazu lub do imitacji odgłosu z otaczającego świata; zob. też wykrzyknik (część mowy) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wykrzyknik wykrzykniki dopełniacz wykrzyknika wykrzykników celownik wykrzyknikowi wykrzyknikom biernik wykrzyknik wykrzykniki narzędnik wykrzyknikiem wykrzyknikami miejscownik wykrzykniku wykrzyknikach wołacz wykrzykniku wykrzykniki
- przykłady:
- (1.1) Czemu używasz wielokrotnych wykrzykników jak jakaś egzaltowana nastolatka?
- (1.2) „A niech to!”, „Pst!” i „Chrum!” to przykłady wykrzykników.
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) interiekcja
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) znak przestankowy, znak interpunkcyjny
- (1.2) część mowy
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. wykrzyknikowy
- przysł. wykrzyknikowo
- rzecz. wykrzyknienie n, krzyk m, krzyczenie n
- czas. krzyczeć, wykrzykiwać ndk., wykrzyknąć dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) pikë çuditëse
- angielski: (1.1) bryt. exclamation mark, amer. exclamation point; (1.2) interjection
- arabski: (1.1) علامة التعجب ż
- azerski: (1.1) nida işarəsi
- baskijski: (1.1) harridura-marka; (1.2) interjekzio
- baszkirski: (1.2) ымлыҡ
- białoruski: (1.1) клічнік m; (1.2) выклічнік m
- bułgarski: (1.1) удивителен знак m, възклицателен знак m; (1.2) междуметие n
- chiński standardowy: (1.1) 感叹词 (gǎntàncí)
- chorwacki: (1.1) uskličnik m
- czeski: (1.1) vykřičník m; (1.2) citoslovce n
- duński: (1.1) udråbstegn n, interjektionstegn n; (1.2) udråbsord n, interjektion w
- esperanto: (1.1) krisigno; (1.2) interjekcio, ekkrio
- fiński: (1.1) huutomerkki; (1.2) huudahdussana, interjektio
- hiszpański: (1.1) exclamación ż; (1.2) interjección ż
- japoński: (1.1) 感嘆符 (かんたんふ)
- jidysz: (1.1) אויסרוף־צייכן m (ojsruf-cejchn); (1.2) אינטעריעקציע ż (interjekcje)
- kataloński: (1.2) interjecció ż
- kazachski: (1.1) леп белгісі
- korsykański: (1.1) interghjezzione ż, interghjizzione ż, intarghjizzioni ż
- luksemburski: (1.1) Ausruffzeechen n
- macedoński: (1.1) извичник
- niemiecki: (1.1) Ausrufungszeichen n; (1.2) Interjektion ż
- norweski (bokmål): (1.1) utropstegn n
- norweski (nynorsk): (1.1) utropsteikn n
- nowogrecki: (1.1) θαυμαστικό n; (1.2) επιφώνημα n
- perski: (1.1) علامت تعجب
- rosyjski: (1.1) восклицательный знак m; (1.2) междометие n
- słowacki: (1.1) výkričník m; (1.2) citoslovce n, interjekcia ż
- słoweński: (1.1) klicaj m; (1.2) medmet m
- szwedzki: (1.1) utropstecken n; (1.2) interjektion w
- ukraiński: (1.2) вигук m
- węgierski: (1.1) felkiáltójel; (1.2) indulatszó
- włoski: (1.1) punto esclamativo; (1.2) interiezione ż
- źródła: