Przejdź do zawartości

trwać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
IPA[tr̥fat͡ɕ], AS[tr̦fać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) istnieć lub odbywać się przez jakiś czas
(1.2) pozostawać w niezmienionej sytuacji albo pozycji
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Jak ten samochód potrącił na pasach, parę godzin trwało, zanim zrobili prześwietlenie, badania i takie tam[1].
(1.2) Po tamtej stronie słuchawki trwało milczenie, przerywane lekkim sapaniem[2].
(1.2) Cóż tam ten tłum dostrzega trwający w zachwyceniu[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) utrzymywać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. utrwalenie n, trwałość, trwała, trwanie, wytrwanie
czas. przetrwać, wytrwać, dotrwać, potrwać
przym. trwały
przysł. trwale, nietrwale
związki frazeologiczne:
ranny deszcz a babski płacz niedługo trwają[4]
etymologia:
prasł. *trъvatiznosić, cierpieć
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Mariusz Cieślik, Śmieszni kochankowie, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Bronisław Świderski, Słowa obcego, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Budka Suflera, Kolęda rozterek.
  4. Jan Tokarski, A ileż to kłopotu… ze spójnikiem „a”, „Poradnik Językowy” nr 4/1951, s. 1.