superbus

superbus (język łaciński)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pyszny, zadufany

odmiana:

(1) (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	superbus	superba	superbum	superbī	superbae	superba
dopełniacz	superbī	superbae	superbī	superbōrum	superbārum	superbōrum
celownik	superbō	superbae	superbō	superbīs
biernik	superbum	superbam	superbum	superbōs	superbās	superba
ablatyw	superbō	superbā	superbō	superbīs
wołacz	superbe	superba	superbum	superbī	superbae	superba
stopień wyższy superbior (deklinacja III) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m/ż n m/ż n mianownik superbior superbius superbiōrēs superbiōra dopełniacz superbiōris superbiōrum celownik superbiōrī superbiōribus biernik superbiōrem superbius superbiōrēs superbiōra ablatyw superbiōre superbiōribus wołacz superbior superbius superbiōrēs superbiōra
stopień najwyższy superbissimus (deklinacja I-II) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik superbissimus superbissima superbissimum superbissimī superbissimae superbissima dopełniacz superbissimī superbissimae superbissimī superbissimōrum superbissimārum superbissimōrum celownik superbissimō superbissimae superbissimō superbissimīs biernik superbissimum superbissimam superbissimum superbissimōs superbissimās superbissima ablatyw superbissimō superbissimā superbissimō superbissimīs wołacz superbissime superbissima superbissimum superbissimī superbissimae superbissima

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: