Przejdź do zawartości

przewaga

Przejrzana
Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przewaga (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [pʃɛˈvaɡa], AS: [pševaga], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) górowanie pod jakimś względem nad czymś lub nad kimś[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikprzewagaprzewagi
dopełniaczprzewagiprzewag
celownikprzewadzeprzewagom
biernikprzewagęprzewagi
narzędnikprzewagąprzewagami
miejscownikprzewadzeprzewagach
wołaczprzewagoprzewagi
przykłady:
(1.1) W 1939 roku Niemcy dysponowały znaczną przewagą militarną w stosunku do Polski.
składnia:
(1.1) przewaga w + Ms. • przewaga nad + Ms.
kolokacje:
(1.1) przewaga konkurencyjna / technologiczna / przemysłowa / gospodarcza / naukowa / finansowa / cywilizacyjna / ludnościowa / demograficzna • mieć / osiągnąć / osiągać / tracić / stracić przewagę • przewaga liczebna / ilościowa / procentowa / jakościowa • przewaga względna / bezwzględna / absolutna / minimalna • wykorzystać przewagę • nadużyć przewagi • teoria przewagi komparatywnej • przewaga libelli • przewaga materialna / pozycyjna / strategiczna
synonimy:
(1.1) wyższość, dominacja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ważenie n, przeważność ż, przeważanie n, przeważenie n
czas. wyważyć, przeważać ndk., przeważyć dk.
przym. przeważny, przeważający
przysł. przeważnie, przeważająco
związki frazeologiczne:
przewaga formy nad treścią • przewaga świąt Bożego Narodzenia nad świętami Wielkiej Nocy
etymologia:
pol. prze- + waga
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=przewaga&oldid=8138343”