prochowiec

prochowiec (język polski)

prochowiec (1.1)

wymowa:

IPA: [prɔˈxɔvʲjɛt͡s], AS: [proχovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. letni męsko-damski płaszcz z cienkiej, gęstej bawełnianej tkaniny; zob. też prochowiec w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prochowiec	prochowce
dopełniacz	prochowca	prochowców
celownik	prochowcowi	prochowcom
biernik	prochowiec	prochowce
narzędnik	prochowcem	prochowcami
miejscownik	prochowcu	prochowcach
wołacz	prochowcu	prochowce

przykłady:

(1.1) Zrobiło się zimno, a on wciąż chodził w swoim wysłużonym prochowcu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. proch m, prochy nmos

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) okrycie chroniące przed zaprószeniem, kurzem; kurzowiec

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) cache-poussière
• rosyjski: (1.1) пла́щ m

źródła: