Przejdź do zawartości

patologiczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

patologiczny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌpatɔlɔˈɟit͡ʃnɨ], AS[patoloǵičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) med. odbiegający od stanu fizjologicznego lub zmieniony pod wpływem choroby
(1.2) socjol. odbiegający od społecznie przyjętej normy
(1.3) przen. o uczuciach i reakcjach: cechujący się przesadą, skrajnością
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Lęk staje się patologiczny, gdy stale dominuje w zachowaniu[1].
(1.2) Patologiczne lenistwo może być uwarunkowane genetycznie lub spowodowane niedoborem witamin.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ciąża patologiczna • anatomia patologiczna • fizjologia patologiczna
(1.2) patologiczny charakter • patologiczna osobowość
(1.3) patologiczna nienawiść / zazdrość
synonimy:
(1.1) chorobowy
(1.3) chorobliwy, przesadny, nienormalny
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) nieprawidłowy
hiponimy:
(1.2) kryminogenny, kryzysogenny
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. patologia ż, patolog m, patologiczność ż, patologizacja ż
przysł. patologicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: