fini

fini (esperanto)

morfologia:

fin•i

wymowa:

​ ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) kończyć

odmiana:

(1.1)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	finas	finanta	finata
pasinta	finis	fininta	finita
venonta	finos	finonta	finota
kondicionalo	finus
imperativo	finu

przykłady:

(1.1) Mi jam finis legi. → Już skończyłam czytać.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) komenci

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. finigi, finiĝi, ekfini, finfari

rzecz. fino, finaĵo

przysł. fine

przym. fina, finita

związki frazeologiczne:

kiu komencas tro frue, finas malfrue • komenci per Dio kaj fini per diablo • komenci per flato kaj fini per bato • oni komencas per ŝteletoj kaj finas per ŝtelegoj

etymologia:

uwagi:

źródła:

fini (język francuski)

wymowa:

IPA: /fi.ni/

​ ​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ukończony, zakończony

wykrzyknik

(2.1) wystarczy!, dosyć!, basta!

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) imiesłów czasu przeszłego (participe passé) czasownika finir

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) assez, basta

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fin

czas. finir

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

fini (język jaćwieski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, liczba mnoga

(1.1) mikol. grzyby (lm od niepoświadczonej lp o znaczeniu grzyb)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pożyczka bałtycko-fińska, z prabałtofiń. *seeni, z praural *śänä, por. fiń. sieni, est. seen, liw. sēņ

por. łot. sēne

uwagi:

źródła:

fini (tetum)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) nasienie, ziarnko

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: