abdikace

abdikace (język czeski)

wymowa:

IPA: [abdɪkatsɛ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) abdykacja

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	abdikace	abdikace
dopełniacz	abdikace	abdikací
celownik	abdikaci	abdikacím
biernik	abdikaci	abdikace
wołacz	abdikace	abdikace
miejscownik	abdikaci	abdikacích
narzędnik	abdikací	abdikacemi

przykłady:

(1.1) Po své abdikaci se Maximianus stáhl do Lukánie. → Po swojej abdykacji Maksymian wycofał się do Lukanii.

składnia:

kolokacje:

(1.1) donutit k abdikaci

synonimy:

(1.1) demise, rezignace

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. abdikovat

przym. abdikační

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. abdicatio

uwagi:

źródła: