intencja
Wygląd
intencja (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik intencja intencje dopełniacz intencji intencji / przest. intencyj[1] celownik intencji intencjom biernik intencję intencje narzędnik intencją intencjami miejscownik intencji intencjach wołacz intencjo intencje
- przykłady:
- (1.1) Dlatego, że jest osobą odważną, zawsze pozwala sobie na ujawnianie swoich intencji.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) czyste intencje • złe intencje • na czyjąś intencję
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. intencjonalizm m, intencjonalność ż
- przym. intencjonalny, intencyjny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) intention, intent
- arabski: (1.1) غاية ż, قصد m, عمد m
- boloński: (1.1) intenziån
- duński: (1.1) intention w
- esperanto: (1.1) intenco
- francuski: (1.1) intention ż, motif
- friulski: (1.1) intenzion
- gudźarati: (1.1) આશય m (āśaya), ઉદ્દેશ m (uddēśa)
- hebrajski: (1.1) כונה (kawana)
- hiszpański: (1.1) intento, intención
- interlingua: (1.1) intention
- irlandzki: (1.1) rún
- japoński: (1.1) 意思
- jidysz: (1.1) כּוונה (kawone), מיין (mejn)
- kalabryjski: (1.1) 'ntenzione
- łaciński: (1.1) intentio
- niemiecki: (1.1) Absicht ż
- nowogrecki: (1.1) πρόθεση
- piemoncki: (1.1) antension, intension
- portugalski: (1.1) intenção
- rosyjski: (1.1) интенция ż
- sycylijski: (1.1) ntenzioni, ntinzioni
- szwedzki: (1.1) avsikt w; mening w
- tuvalu: (1.1) ˈkanoloto
- ukraiński: (1.1) намір m, інтенція ż
- wenecki: (1.1) intension
- węgierski: (1.1) intenció
- włoski: (1.1) intenzione ż
- źródła:
- ↑ Hasło „intencja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.