Przejdź do zawartości

Zwieracz odbytu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czołowy przekrój przez kanał odbytu; B. światło pęcherza moczowego; V.D. nasieniowód; S.V. pęcherzyk nasienny; R. odbytnica; A.C. kanał odbytu; L.A. dźwigacz odbytu; I.S. zwieracz wewnętrzny; E.S. zwieracz zewnętrzny odbytu.

Zwieracz odbytu (łac. sphincter ani) – grupa mięśni blokujących wydostawanie się kału z odbytu.

U człowieka funkcję tę pełnią:

Według niektórych źródeł zaliczany jest tu także mięsień łonowo-odbytniczy[2] (część mięśnia dźwigacza odbytu). Nie ma jednak podobnej funkcji co dwa pozostałe zwieracze i dlatego zazwyczaj nie jest klasyfikowany do zwieraczy odbytu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 261–262, ISBN 978-83-200-4501-7.
  2. Peter Abrahams, Atlas Anatomii, s. 170, ISBN 83-7311-755-X.