Zapach kobiety (film 1992)
Gatunek | |
---|---|
Data premiery |
23 grudnia 1992 |
Kraj produkcji | |
Język |
angielski |
Czas trwania |
157 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia |
Donald E. Thorin |
Scenografia |
Angelo P. Graham |
Kostiumy |
Aude Bronson Howard |
Montaż |
Harvey Rosenstock |
Produkcja | |
Wytwórnia |
City Light Films |
Dystrybucja | |
Budżet |
31 mln $[1] |
Przychody brutto |
134 095 253 $[1] |
Zapach kobiety (ang. Scent of a Woman) – amerykański dramat obyczajowy z 1992 roku w reżyserii Martina Bresta, zrealizowany na podstawie powieści Giovanniego Arpino Il buio e il miele. Remake włoskiego filmu Dino Risiego Zapach kobiety (1974)[2]. Zdjęcia kręcono w Nowym Jorku i w New Jersey.
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]Charlie (Chris O’Donnell) jest uczniem prestiżowej szkoły w New Hampshire (Nowa Anglia), w której uczy się dzięki przyznanemu stypendium. Postanawia podjąć dorywczą pracę z ogłoszenia, jako opiekun niewidomego emerytowanego pułkownika (Al Pacino). Jego podopieczny okazuje się niezbyt sympatycznym, niepogodzonym ze swym losem zrzędą. Podpułkownik z pomocą swojego opiekuna chce odbyć ostatnią podróż, użyć pełni życia, potem popełnić samobójstwo. Podczas podróży po luksusowych hotelach i restauracjach między chłopakiem a mężczyzną rodzi się przyjaźń, co komplikuje samobójcze plany pogrążonego w depresji pułkownika.
Obsada
[edytuj | edytuj kod]- Al Pacino jako podpułkownik Frank Slade
- Chris O’Donnell jako Charlie Simms
- James Rebhorn jako Pan Trask
- Gabrielle Anwar jako Donna
- Philip Seymour Hoffman jako George Willis jr
- Richard Venture jako W.R. Slade
- Bradley Whitford jako Randy
- Rochelle Oliver jako Gretchen
- Margaret Eginton jako Gail
- Tom Riis Farrell jako Garry
- Nicholas Sadler jako Harry Havemeyer
- Todd Louiso jako Trent Potter
- Matt Smith jako Jimmy Jameson
- Gene Canfield jako Manny
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]W 1993 film otrzymał Oscara w kategorii najlepszy aktor pierwszoplanowy oraz 3 nominacje (najlepszy film, reżyseria i scenariusz adaptowany)[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]W ścieżce dźwiękowej filmu wykorzystano utwory innych autorów, m.in.:
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Scent of a Woman. powergrid.thewrap.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-28)].. powergrid.thewrap.com (ang.) [dostęp 2022-08-20]
- ↑ Profumo di donna [online], festival-cannes.com [dostęp 2020-08-20] (ang.).
- ↑ The 65th Academy Awards | 1993 [online], oscars.org [dostęp 2022-08-20] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zapach kobiety w bazie IMDb (ang.)
- Zapach kobiety w bazie Filmweb
- Amerykańskie adaptacje filmowe
- Amerykańskie dramaty filmowe
- Amerykańskie filmy obyczajowe
- Amerykańskie filmy z 1992 roku
- Amerykańskie remaki włoskich filmów
- Filmy kręcone w New Jersey
- Filmy kręcone w Nowym Jorku
- Filmy nagrodzone Złotym Globem dla najlepszego filmu dramatycznego
- Filmy o niewidomych
- Filmy w reżyserii Martina Bresta
- Filmy wytwórni Universal Pictures