Wodorek cynku
| |||||||||
| |||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||
| Wzór sumaryczny |
ZnH | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
67,42 g/mol | ||||||||
| Identyfikacja | |||||||||
| Numer CAS | |||||||||
| PubChem | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||
Wodorek cynku, ZnH
2 – nieorganiczny związek chemiczny cynku z grupy wodorków.
Stosowany jest w chemii organicznej jako środek redukujący. Po raz pierwszy opisany został w 1947 roku[2]. Świeżo otrzymany jest białym krystaliczny proszkiem, który w temperaturze pokojowej w ciągu kilku dni zmienia barwę na szarą, prawdopodobnie z powodu rozkładu do metalicznego cynku[1].
Istnieje kilka metod syntezy wodorku cynku[1][3]:
- 2LiH + ZnBr
2 → ZnH
2 + 2LiBr - 2NaH + ZnI
2 → ZnH
2 + 2 NaI - ZnI
2 + 2LiAlH
4 → ZnH
2 + AlH
3 + 2LiI - Zn(CH
3)
2 + LiAlH
4 → ZnH
2 + LiAlH
3(CH
3)
W temperaturze 90 °C ulega rozkładowi na pierwiastki składowe[1]. Jest wrażliwy na wilgoć, hydroliza pod wpływem wody przebiega spokojnie, natomiast w wodnych roztworach kwasów odbywa się gwałtownie[1]. Długo przechowywany może wykazywać piroforyczność[1].
Struktura ciała stałego nie jest znana, ale zakłada się, że tworzy wiązania kowalencyjne[4]. Badania w fazie gazowej wykazały obecność liniowych wiązań Zn−H o długości 153,5 pm[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Wolfgang A. Herrmann, Synthetic Methods of Organometallic and Inorganic Chemistry, Georg Thieme Verlag, 1997, ISBN 3-13-103061-5 (ang.).
- ↑ A.E. Finholt i inni, Lithium Aluminum Hydride, Aluminum Hydride and Lithium Gallium Hydride, and Some of their Applications in Organic and Inorganic Chemistry, „Journal of the American Chemical Society”, 69, 1947, s. 1199–1203, DOI: 10.1021/ja01197a061 (ang.).
- ↑ Egon Wiberg, Arnold Frederick Holleman, Inorganic Chemistry, Elsevier, 2001, ISBN 0-12-352651-5 (ang.).
- ↑ Rosemary Ann Mackay, W. Henderson, Introduction to Modern Inorganic Chemistry, wyd. 6, CRC Press, 2002, ISBN 0-7487-6420-8 (ang.).
- ↑ Alireza Shayesteh i inni, Vibration–Rotation Emission Spectra of Gaseous ZnH2 and ZnD2, „Journal of the American Chemical Society”, 126 (44), 2004, s. 14356–14357, DOI: 10.1021/ja046050b, PMID: 15521746 (ang.).