Przejdź do zawartości

Wikipedysta:Triangle74star/Brudnopis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Muzeum Susch


Muzeum Susch jest prywatnym muzeum sztuki, które znajduje się w mieście Susch w Szwajcarii. Skupia się głównie na gromadzeniu i promowaniu nowoczesnych i współczesnych prac artystek.[1][2] Założone przez Grażynę Kulczyk, polską przedsiębiorczynię i kolekcjonerkę sztuki, Muzeum Susch zostało otwarte 2 stycznia 2019 roku. Nazwa muzeum [3] wykorzystuje oryginalną polską pisownię tego słowa.


Lokalizacja

Położone na wysokości 1438 metrów (4718 stóp) nad poziomem morza, miasto Susch liczy nieco ponad 200 mieszkańców. Znajduje się ono w dolinie Dolnej Engadyny, w kantonie Graubünden w Szwajcarii. Ta malownicza dolina jest również domem dla innych znanych miast, takich jak St. Moritz i Davos. Muzeum Susch jest łatwo dostępne dzięki Szwajcarskim Kolejom Federalnym. Najbliższa stacja kolejowa, oddalona o zaledwie 350 metrów, nosi nazwę Susch.


Historia

Klasztor


Budynki, które tworzą Muzeum Susch, pierwotnie stanowiły część wiejskiego klasztoru, założonego w 1157 roku. [4] Klasztor ten znajdował się na szlaku pielgrzymkowym do Rzymu i Santiago de Compostela, znanej jako szlak Jakubowy. Zabudowania składały się z plebanii, hospicjum oraz budynku gospodarczego. W XIX wieku został dodany również budynek browaru. [5]


Przebudowa

Grażyna Kulczyk zakupiła budynek muzeum oraz trzy inne stare domy engadyńskie położone przy tej samej ulicy. Zleciła duetowi architektów, Chasperowi Schmidlinowi i Lukasowi Voellmy'emu, opracowanie projektu kompleksu Muzeum Susch. [6] Ponieważ wszystkie te budynki były objęte ochroną zabytków przez kanton, rozbudowa przestrzeni wystawienniczej była możliwa tylko wewnątrz góry, a istniejące konstrukcje zostały delikatnie odrestaurowane i połączone ze sobą. W pierwszej fazie budowy usunięto 9000 ton skał i stworzono obszerne wnętrza w górach. W niektórych pomieszczeniach zachowano surowy kamień, umożliwiając zobaczenie wnętrza góry, a w jednym z pomieszczeń można podziwiać źródło wypływającej wody. Wydobyta skała amfibolitowa została wykorzystana ponownie jako wypolerowana wykładzina podłogowa po wysadzeniu w powietrze i zmieleniu. Pozostałe podłogi wykonano z lokalnego kamienia sosnowego, karczemnych otoczaków lub płyt wapiennych z poprzednich budynków. Remont trwał trzy lata. Obecnie powierzchnia wystawiennicza obejmuje 1500 metrów kwadratowych, podzielonych na cztery kondygnacje w około dwudziestu różnorodnych salach, ułożonych jak labirynt.[7]


Otwarcie

Galeria została otwarta 2 stycznia 2019 roku


Powierzchnia budowlana i wystawiennicza

Muzeum Susch składa się z czterech budynków: Bieraria (browar), Bieraria Veglia (stary browar), Chasa Della Santa (Dom Zdrowia) i Dom Artysty. Wejście do muzeum prowadzi przez podziemia Bierarii. Do Bierarii Veglia można dotrzeć przez istniejący tunel, w którym znajduje się przestrzeń wystawiennicza oraz siedziba Muzeum Susch/Art Stations Foundation CH. [8]

Projektowanie przestrzeni miało na celu stworzenie atmosfery związanej z naturą[9] oraz inspirację do odkrywczej i spokojnej artystycznej podróży.[10]Tworzone są przestrzenie wystawiennicze oraz eksperymentalne prezentacje, performanse, konferencje, wykłady i różnego rodzaju wydarzenia, które zapraszają do interakcji. Dodatkowo, organizowany jest interdyscyplinarny program rezydencyjny.[11]

W okresie letnim, goście mogą opuścić sale wystawowe i skorzystać z tarasowych ogrodów, które zostały zaprojektowane przez architekta krajobrazu Günthera Vogta.[12]


Wystawa

Eksponaty wewnątrz budynku to stałe instalacje i wystawy sezonowe.


Obiekty Site-Specific

Muzeum Susch obejmuje zbiór stałych instalacji site-specific, stworzonych przez międzynarodowych artystów współczesnych, które harmonijnie łączą się z architekturą i charakterystycznym stylem budowli.

Każda z trwałych instalacji odgrywa istotną rolę w kształtowaniu rozwijającego się charakteru i unikalnej kompozycji przestrzeni, zapraszając do wyjątkowego doświadczenia choreografii w połączeniu z tymczasowymi wystawami, które dominują większość budynku.

"Schody" autorstwa Moniki Sosnowskiej (2017) [13] to 14-metrowa stalowa konstrukcja w kształcie kręgosłupa. Jest to jedno z pierwszych dzieł site-specific, które zostały umieszczone w Muzeum Susch i znajdują się w dawnej wieży lodowej browaru.

Inne trwałe instalacje site-specific obejmują: Narcissussusch (2018) autorstwa Mirosława Bałki,[14] Midada da structura (2018) autorstwa Mirko Baselgia,[15] Herrenzimmer (1977-1979) autorstwa Heidi Bucher, Piss Flowers, 1991-1992 autorstwa Helen Chadwick,[16] Sny w czerni I (1992) i Sny w czerni II (1994) autorstwa Izabelli Gustowskiej,[17]Stado I (1990) autorstwa Magdaleny Abakanowicz,[18]Wojny etniczne. Large Vanitas Martwa natura (1995/2017) autorstwa Zofii Kulik,[19] Inn Reverse (2018) autorstwa Sary Masüger,[20] Painkillers (2014-2017) autorstwa Joanny Rajkowskiej, [21]Real Nazis (2017) i Bez tytułu (historia Oka, 2013) autorstwa Piotra Uklańskiego,[22] Z cyklu Teatr zniknięcia XXXI (2018) autorstwa Adriána Villara Rojasa,[23] Tuor per Susch (Wieża dla Susch), 2020 autorstwa Not Vital[24] oraz Słuchanie okiem autorstwa Jarosława Kozłowskiego. [25]


Wystawy czasowe

Data Artysta (y) Tytuł Detale
2 stycznia 2019 – 30 czerwca 2019 Carla Accardi, Evelyne Axell, Magdalena Abakanowicz, Helena Almeida, Ida Applebroog, Mirosław Bałka, Maria Bartuszová, Renate Bertlmann, Judith Bernstein, Louise Bourgeois, Geta Brătescu, Ellen Cantor, Dadamaino, Marlene Dumas, Nicole Eisenman, Wojciech Fangor, Lucio Fontana, Laura Grisi, Dorothy Iannone, Birgit Jürgenssen, Kiki Kogelnik, Maria Lassnig, Natalia LL, Sarah Lucas, Roman Ondak, Teresa Pągowska, Carol Rama, Erna Rosenstein, Iris von Roten, Carolee Schneemann, Joan Semmel, Alina Szapocznikow, Betty Tompkins, Julie Verhoeven, Hannah Wilke i Andrzej Wróblewski Kobieta patrząca na mężczyzn patrząca na kobiety O
27 lipca 2019 - 24 listopada 2019 Emma Kunz Wizjonerskie rysunki O
29 grudnia 2019 – 19 lipca 2020 Carolee Schneemann Aż do granic włącznie: według Carolee Schneemann O
1 sierpnia 2020 - 22 maja 2021 Evelyne Axell, Sylvie Fleury Evelyne Axell: Podwójne ciało O
5 czerwca 2021 r. — 5 grudnia 2021 r Laura Grisi Laura Grisi. Pomiar czasu O
18 grudnia 2021 - 26 czerwca 2022 Feliza Bursztyn Feliza Bursztyn: Spawalnicze szaleństwo O
16 lipca 2022 - 4 grudnia 2022 Heidi Bucher Heidi Bucher. Metamorfozy II O
4 stycznia 2023 - 2 lipca 2023 Hannah Villiger, Alexandra Bachzetsis, Lou Masduraud i Manon Wertenbroek Hannah Villiger: Zadziw mnie O

Inne programy

Acziun Susch

Acziun Susch, stworzone i kuratorowane przez Joannę Leśnierowską, jest platformą badawczą i prezentacyjną, która rozwija sztukę choreografii poprzez dialog z różnymi dyscyplinami. Stanowi również przestrzeń spotkań dla społeczności tanecznej w Alpach Szwajcarskich.[26]

Magazyn Susz

Muzeum Susch/Acziun Susch zaangażowało się w wydanie książki "Annual Magazine Susch" jako dodatkowej platformy inspirującej do refleksji. Dodatkowo, Muzeum zapewniło Coolsovi rezydencję, umożliwiając mu kontynuację badań nad lamentami w sztuce współczesnej. W ramach swojej serii "Echolot" z 2020 roku, Muzeum zamówiło również podcast na ten temat.

Podcast Echolot

Echolot jest podcastem, który skupia się na refleksji nad koncepcją spowolnienia życia i zwiększenia czasu na kontemplację podczas pobytu w Muzeum Susch. Twórcy tego podcastu rozważają różne aspekty i perspektywy tego doświadczenia.[27][28]

Fundacja Art Stations CH

Fundacja Art Stations jest organizacją non-profit założoną przez Grażynę Kulczyk, która działa na rzecz wsparcia Muzeum. Od 2004 roku, Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk aktywnie wspiera rozwój współczesnej choreografii poprzez swoje programy performatywne. Fundacja ma swoją siedzibę w Poznaniu i jest rozpoznawalna na arenie międzynarodowej jako inicjator projektu "Stary Browar Nowy Taniec".[29]

  1. ↑ Louise Benson, Muzeum Susch, Nestled in the Swiss Mountains, Is a Dramatic Temple to Art [online], ELEPHANT, 11 września 2019 [dostęp 2023-06-05] (ang.).
  2. ↑ STIR, Private Museums of the World: Muzeum Susch [online], www.stirworld.com [dostęp 2023-06-05] (Błąd! Nieznany kod języka: English. Sprawdź listę kodów.).
  3. ↑ Natalia Rachlin, A New Museum is Putting This Swiss Alps Town on the Map [online], WSJ [dostęp 2023-06-05] (ang.).
  4. ↑ Trupti Rami, A Chef’s Guide to Zürich [online], New York Magazine, 27 listopada 2019 [dostęp 2023-06-05] (ang.).
  5. ↑ Oliver Wainwright, The best architecture of the 21st century, „The Guardian”, 16 września 2019, ISSN 0261-3077 [dostęp 2023-06-05] (ang.).
  6. ↑ https://www.muzeumsusch.ch/download/rich/mn4msme6.pdf/Muzeum%20Susch_FinancialTimes_20.02.2019.pdf
  7. ↑ I. (ilustr.), muzeum susch: historic swiss site to be transformed into art space [online], designboom | architecture & design magazine, 26 sierpnia 2018 [dostęp 2023-06-05] (ang.).
  8. ↑ I. (ilustr.), muzeum susch: historic swiss site to be transformed into art space [online], designboom | architecture & design magazine, 26 sierpnia 2018 [dostęp 2023-06-05] (ang.).
  9. ↑ Meet Grażyna Kulczyk, the Polish entrepreneur who turned an Alpine village into an artworld destination [online], Art Basel [dostęp 2023-06-05] (ang.).
  10. ↑ Meet Grażyna Kulczyk, the Polish entrepreneur who turned an Alpine village into an artworld destination [online], Art Basel [dostęp 2023-06-05] (ang.).
  11. ↑ VacationIdea Staff on March 6, 2023- Updated, 25 Perfect Switzerland Vacation Ideas [online], VacationIdea [dostęp 2023-06-05] (ang.).
  12. ↑ Muzeum Susch has galleries excavated into the mountainside in the Swiss Alps [online], Dezeen, 18 lutego 2019 [dostęp 2023-06-05] (ang.).
  13. ↑ Muzeum Susch - Monika Sosnowska - Installaziuns Permanentas [online], www.muzeumsusch.ch [dostęp 2023-06-05].
  14. ↑ Muzeum Susch - Mirosław Bałka - Installaziuns Permanentas [online], www.muzeumsusch.ch [dostęp 2023-06-05].
  15. ↑ Muzeum Susch - Mirko Baselgia - Installaziuns Permanentas [online], www.muzeumsusch.ch [dostęp 2023-06-05].
  16. ↑ Muzeum Susch - Helen Chadwick - Installaziuns Permanentas [online], www.muzeumsusch.ch [dostęp 2023-06-05].
  17. ↑ Muzeum Susch - Izabella Gustowska - Installaziuns Permanentas [online], www.muzeumsusch.ch [dostęp 2023-06-05].
  18. ↑ Muzeum Susch - Magdalena Abakanowicz - Installaziuns Permanentas [online], www.muzeumsusch.ch [dostęp 2023-06-05].
  19. ↑ Muzeum Susch - Zofia Kulik - Installaziuns Permanentas [online], www.muzeumsusch.ch [dostęp 2023-06-05].
  20. ↑ Muzeum Susch - Sara Masüger - Installaziuns Permanentas [online], www.muzeumsusch.ch [dostęp 2023-06-05].
  21. ↑ Muzeum Susch - Joanna Rajkowska - Installaziuns Permanentas [online], www.muzeumsusch.ch [dostęp 2023-06-05].
  22. ↑ Muzeum Susch - Piotr Uklański - Installaziuns Permanentas [online], www.muzeumsusch.ch [dostęp 2023-06-05].
  23. ↑ Muzeum Susch - Adrián Villar Rojas - Installaziuns Permanentas [online], www.muzeumsusch.ch [dostęp 2023-06-05].
  24. ↑ Muzeum Susch - Not Vital - Installaziuns Permanentas [online], www.muzeumsusch.ch [dostęp 2023-06-05].
  25. ↑ Muzeum Susch - Jarosław Kozłowski - Installaziuns Permanentas [online], www.muzeumsusch.ch [dostęp 2023-06-05].
  26. ↑ «Who's afraid of (Polish) choreography?» [online], archive.culturescapes.ch [dostęp 2023-06-05] (ang.).
  27. ↑ Artsy Editors, Collector Grażyna Kulczyk on Supporting Artists While in Quarantine [online], Artsy, 12 maja 2020 [dostęp 2023-06-05] (ang.).
  28. ↑ Muzeum Susch - ECHOLOT PODCAST [online], www.muzeumsusch.ch [dostęp 2023-06-05].
  29. ↑ Andreas Cuenisays, Art Stations Foundation CH - Details & Info | fundraiso.ch [online], Fundraiso, 11 sierpnia 2022 [dostęp 2023-06-05] (niem.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wikipedysta:Triangle74star/Brudnopis&oldid=70540018”