U-94 (1940)
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
9 września 1939 |
| Wodowanie |
12 czerwca 1940 |
 Kriegsmarine
| |
| Wejście do służby |
10 sierpnia 1940 |
| Zatopiony |
28 sierpnia 1942 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
na powierzchni 769 t |
| Długość |
67,1 m |
| Szerokość |
6,2 m |
| Zanurzenie |
4,74 m |
| Napęd | |
| na powierzchni 2800 KM w zanurzeniu 750 KM | |
| Prędkość |
na powierzchni 17,7 w. |
| Zasięg |
na powierzchni 8550 Mm (10 w.) |
| Uzbrojenie | |
| 5 wyrzutni torped (zapas 14) lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm działko 20 mm | |
| Załoga |
44 |
U-94 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1940 roku. Kolejnymi dowódcami byli: Kptlt. Herbert Kuppisch, Oblt. Otto Ites.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wcielony do 7. Flotylli U-Bootów w Kilonii celem szkolenia załogi, od listopada 1940 roku tamże jako jednostka bojowa (Saint-Nazaire).
Odbył 10 patroli bojowych, spędzając na morzu 368 dni. Zatopił 26 statków o łącznej pojemności 141 852 BRT i uszkodził jeden (8022 BRT).
W nocy z 27 na 28 sierpnia 1942 roku na Morzu Karaibskim na wschód od Jamajki U-94 został wykryty przez radar amerykańskiej łodzi latającej Catalina. Zrzucone przez nią bomby głębinowe uszkodziły okręt, uniemożliwiając zanurzenie. Przybyła na miejsce kanadyjska korweta z eskorty konwoju – HMCS „Oakville” staranowała okręt[1]. Zginęło 19 członków załogi U-Boota, 26 uratowano.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2009-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-06)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- www.uboat.net: U-94. [dostęp 2009-03-01]. (ang.).