Stanisław Lisowski (botanik)
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk przyrodniczych | |
| Specjalność: botanika tropikalna, geobotanika, systematyka roślin | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Wyższa Szkoła Rolniczna w Poznaniu |
| Odznaczenia | |
 
| |
Stanisław Lisowski (ur. 11 lutego 1924 w Wilnie[1], zm. 2 maja 2002 w Poznaniu[2]) – polski botanik, pracownik naukowy Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W czasie II wojny światowej pracował jako robotnik przymusowy w Niemczech. Za próbę ucieczki został w 1943 osadzony w obozie koncentracyjnym w Natzweiler-Struthof, gdzie doczekał końca wojny. Następnie powrócił do Polski, w 1948 ukończył liceum w Sulechowie. W latach 1948–1952 studiował biologię na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Poznańskiego. Pracę magisterską „Wpływ substancji grzybo- i owadobójczych na plazmę łuski cebuli (Allium cepa) i skórki owocu Symphoricarpos racemosus” napisał pod kierunkiem Jerzego Czosnowskiego. W latach 1951–1955 pracował w Wyższej Szkole Rolnicznej w Poznaniu, od 1956 w Zakładzie Systematyki i Geografii Roślin UAM w Poznaniu. W 1958 obronił pracę doktorską „Mchy Bieszczadów Zachodnich” napisaną pod kierunkiem Zygmunta Czubińskiego. W 1966 habilitował się na podstawie pracy „Charakterystyka bryologiczna wysokogórskich zespołów murawowych Tatr Zachodnich”. W 1979 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1989 profesora zwyczajnego[3].
W swoich badaniach zajmował się m.in. briologią, publikował w serii „Bryotheca Polonica” (1956-1966). W latach 60-80. wielokrotnie wyjeżdżał do Afryki, pracował m.in. w Gwinei (1961-1963 i 1967), Zairze (1968-1978 i 1980-1983) i Czadzie (1984-1985)[1]. Zajmował się wówczas roślinnością obszarów zwrotnikowych[3].
Jego nazwisko upamiętniono w 41 nazwach roślin okrytozalążkowych, porostów, mchów i wątrobowców[3].
Był odznaczony Krzyżem Kawalerskim (1980) Orderu Odrodzenia Polski, w 1987 otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej. W 1992 został wyróżniony Medalem im. Władysława Szafera[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Kto jest kim w botanice polskiej, (red: Zbigniew Mirek, Lucyna Musiał, Jan J. Wójcicki), wyd. Instytut Botaniki im. W. Szafera, Kraków 1995, s. 203
- ↑ Jean-Jacques Symoens, Justyna Wiland-Szymańska Jean Lejoly Stanisław Lisowski (Vilnius, 11 février 1924 - Poznań, 2 mai 2002), w: Systematics and Geography of Plants, Vol. 74, No. 1 (2004), s. 9-16
- ↑ a b c Karol Latowski Wspomnienie o profesorze Stanisławie Lisowskim - wybitnym geobotaniku i taksonomie, szczególnie zasłużonym w poznaniu szaty roślinne tropików Afryki (1924-2002), w: Wiadomości Botaniczne, nr 1/2 (2012), s. 42-54
- Polscy botanicy
- Więźniowie KL Natzweiler-Struthof
- Absolwenci Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Uniwersytetu Poznańskiego
- Wykładowcy Wydziału Biologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Urodzeni w 1923
- Zmarli w 2002
- Członkowie Polskiego Towarzystwa Botanicznego