Przejdź do zawartości

Sludge metal

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sludge metal
Pochodzenie

doom metal, hardcore punk, grunge, southern rock, noise rock

Czas i miejsce powstania

połowa lat 80.

Instrumenty

gitara elektryczna, gitara basowa, perkusja, klawisze, śpiew

Gatunki pokrewne

southern sludge • stoner sludge

Style regionalne
Nowy Orlean

Sludge metal (często określany również jako sludge) – podgatunek muzyki heavymetalowej, uważany za fuzję gatunków doom metal i hardcore punk, niekiedy obejmujący również wpływy z southern rocka oraz grunge[1]. Sludge metal charakteryzuje ciężkie, powolne tempo (okazjonalnie szybkie), mocno przesterowane brzmienie gitar oraz pesymistyczny nastrój wywodzący się z doom metalu. Za prekursorów tego stylu muzycznego jest uważana grupa Melvins, wywodząca się ze stanu Waszyngton. Największą popularyzację gatunku przyniosły jednak zespoły wywodzące się z Nowego Orleanu[1].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Sludge metal charakteryzuje się powolnym tempem, ciężkimi i mrocznymi rytmami, połączonymi z pesymistycznym nastrojem wywodzącym się z doom metalu, oraz krzykliwym śpiewem wywodzącym się z hardcore punka[2]. Dziennik The New York Times napisał: „skrótowe określenie rodzaju rocka, wywodzące się z wczesnego Black Sabbath oraz późnego Black Flag, charakteryzujące się mrocznym i gęstym brzmieniem”[3]. Wiele zespołów prezentujące sludge metal skomponowało utwory, utrzymane w powolnym tempie, które zawierają fragmenty hardcore'owe[4] (np. Eyehategod - „Depress” oraz „My Name is God”). Mike Williams, założyciel grupy Eyehategod, stwierdził: „styl sludge wyraźnie daje się poznać po swojej powolności, pewnego rodzaju brudzie i ogólnym poczuciu dekadencji”[5]. Niektóre zespoły, mimo iż są utożsamiane ze stylem sludge metal, grają swoje utwory w szybszym tempie. Instrumenty strunowe (gitara elektryczna oraz gitara basowa) charakteryzują się mocno przesterowanym brzmieniem, oraz dużą liczbą nagranych ścieżek, w celu uzyskania jeszcze grubszej warstwy dźwięku[4][6]. Dodatkowym elementem charakteryzującym gatunek jest częsty brak solówek gitarowych. Partie perkusji często wykonywane są w stylu charakteryzującym doom metal[4][6][7][8]. Śpiew głównie charakteryzuje się krzykliwością. Teksty na ogół mają charakter pesymistyczny[9]. Poruszają takie wątki, jak nadużywanie narkotyków, polityka czy gniew wobec społeczeństwa[10][11][12].

Wiele zespołów wywodzących się z południowych rejonów Stanów Zjednoczonych, prezentujących sludge metal, czerpie inspirację z southern rocka oraz bluesa[4][6][7][13][14]. Istnieje wiele kontrowersji, czy termin „sludge” odnosi się tylko do stylu z Nowego Orleanu, a później również amerykańskiego południa, czy „pełnej świadomości w głowach podobnie myślących fanów Black Flag / Black Sabbath, mający podobne spojrzenie na świat”[5]. Zespoły wywodzące się z nurtu sludge metal, bądź też czerpiące inspirację z niego, prezentujące bardziej eksperymentalne podejście, mającej małe pokłady agresji i teksty skupiające się wokół filozofii[15], określa się mianem „atmospheric”. Ze względu na duże podobieństwo zespołów prezentujących sludge metal oraz stoner metal, często oddziela się oba gatunki od siebie[16][17]. Sludge metal często bywa także porównywany do crust punka, ze względu na podobieństwo tekstów (tematy polityczne) oraz „brudne” brzmienie gitar.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Grupa Melvins, prekursor gatunku

Prekursorzy

[edytuj | edytuj kod]

Za prekursorów gatunku uznaje się grupę Melvins. Wraz z Black Flag i Black Sabbath, muzycy cytowani przez pionierów stylu, powołują się na takie wpływy jak: Mississippi John Hurt, Lynyrd Skynyrd, Greg Ginn, Trouble, Carnivore, Saint Vitus, Gore, Righteous Pigs[5], Amebix[18] oraz Swans[18]. Pierwsze zespoły prezentujące sludge metal, czerpały inspirację również z muzyki industrialnej (SPK, Throbbing Gristle, Chrome oraz Swans)[5].

Wczesny okres

[edytuj | edytuj kod]

Zespołem który miał jeden z najważniejszych wpływów na sludge metal, był Melvins ze stanu Waszyngton. Ich wczesne albumy - Six Songs (1986) oraz Gluey Porch Treatments (1987), są uznawane za jedne z pierwszych wydawnictw prezentujących sludge metal[18]. W tym czasie grupa była także ważnym przedstawicielem sceny grunge. Kolejnym zespołem wywodzącym się ze sceny stanu Waszyngton, który wpłynął na sludge metal, była grupa Alice in Chains, zwłaszcza albumami Dirt (1992)[19][20] oraz Alice in Chains (1995). Również grupa Neurosis z Oakland jest uznawana za jeden z pierwszych zespołów, prezentujących sludge metal[21].

Na początku lat 90. liczba zespołów z Luizjana (szczególnie scena metalowa z Nowego Orleanu prezentowała wpływy i rozwijała styl sludge metal[1]. Zespoły Eyehategod (założony w 1988 roku)[2], Crowbar (założony w 1989 roku)[22] oraz Acid Bath (założony w 1991 roku)[23], są uznawane za pionierów gatunku. Na wschodnim wybrzeżu, zespoły Buzzov*en (założony w 1989)[24], 16 (utworzony w 1990) i Grief (utworzony w 1991)[25], przyjęły wolniejsze tempo podejścia do wschodzącego gatunku.

Wokalista grupy Down Phil Anselmo tak oto wypowiedział się o początkach gatunku: „W tamtych czasach, wszystko w podziemiu było szybko, szybko, szybko. To był przepis dnia. Ale kiedy wyszedł pierwszy album Melvins Gluey Porch Treatments, to naprawdę złamał on formę, zwłaszcza w Nowym Orleanie. Ludzie zaczęli doceniać wolniejsze granie”[26].

Późniejszy okres

[edytuj | edytuj kod]

W późniejszym okresie, popularyzacja gatunku, spowodowała rozprzestrzenienie się go w całych południowych i wschodnich Stanach. Jose Carlos Santos zauważa zmianę ostrości w wyniku oddziaływania brytyjskiej grupy Iron Monkey, przy okazji wydania przez zespół debiutanckiego albumu w 1997 roku: „Zbieg okoliczności, czy nie, wydawało się, że bramy sludge metalu otworzyły się dla reszty świata, w ostatniej dekadzie mini-scenki, można spotkać w niemal każdym kraju”[27].

Wpływ sludge metalu można także zaobserwować w muzyce japońskiej grupy Corrupted, oraz współczesnych amerykańskich zespołach Lair of the Minotaur, Old Man Gloom oraz Kylesa[27]. Stan Georgia został zidentyfikowany jako źródło nowych grup, czerpiących inspirację ze sludge metalu (Mastodon, Baroness, Black Tusk oraz Kylesa[27]).

Pod koniec lat 90., wiele zespołów prezentujących sludge metal, swoje brzmienie skierowało w kierunku post-rocka. To nowe brzmienie, określane jako „post-metal”, było bardzo zainspirowane eksperymentalnym stylem grupy Neurosis od początku do połowy lat 90., i jest wykonywane przez takich wykonawców jak Isis, Cult of Luna, Pelican[28].

Zespoły

[edytuj | edytuj kod]
Grupa Corrosion of Conformity
Grupa Eyehategod
Grupa Down
Grupa Neurosis

Główna scena/Southern sludge metal

[edytuj | edytuj kod]

Stoner sludge metal

[edytuj | edytuj kod]

Pozostali

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Doom Metal : Significant Albums, Artists and Songs, Most Viewed. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  2. ↑ a b c Steve Huey: Eyehategod - Music Biography, Credits and Discography. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  3. ↑ Pop/Jazz Listings - New York Times. nytimes.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  4. ↑ a b c d William York: In the Name of Suffering - Eyehategod. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  5. ↑ a b c d Sludge Special, s. 43
  6. ↑ a b c William York: Dopesick - Eyehategod. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  7. ↑ a b William York: Take as Needed for Pain - Eyehategod. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  8. ↑ a b William York: Sewn Mouth Secrets - Soilent Green. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  9. ↑ Vincent Jeffries: Crowbar - Crowbar. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  10. ↑ Patrick Kennedy: To a Frown - Buzzov*en. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  11. ↑ Patrick Kennedy: Sore - Buzzov*en. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  12. ↑ William York: When the Kite String Pops - Acid Bath. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  13. ↑ Steve Huey: Corrosion of Conformity - Music Biography, Credits and Discography. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  14. ↑ William York: Soilent Green - Music Biography, Credits and Discography. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  15. ↑ a b Ryan Downey: Isis - Music Biography, Credits and Discography. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  16. ↑ John Serba: Gateway - Bongzilla. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  17. ↑ a b Stewart Mason: Kylesa - Music Biography, Credits and Discography. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  18. ↑ a b c Sludge Special, s. 44
  19. ↑ a b James Conway: How Haven’t You Heard… Alice In Chains – Dirt. vulturehound.co.uk. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  20. ↑ a b Michael Christopher: Alice in Chains: Dirt. popmatters.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  21. ↑ Sludge Special, s. 51
  22. ↑ a b Steve Huey: Crowbar - Music Biography, Credits and Discography. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  23. ↑ a b William York: Acid Bath - Music Biography, Credits and Discography. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  24. ↑ a b William York: Buzzov*en - Music Biography, Credits and Discography. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  25. ↑ J. Bennett, "Hazardous Prescription", Precious Metal: Decibel Presents the Stories Behind 25 Extreme Metal Masterpieces, Albert Mudrian, ed., Da Capo Press, s. 177
  26. ↑ J. Bennett, "Pillar of Eternity", Precious Metal: Decibel Presents the Stories Behind 25 Extreme Metal Masterpieces, Albert Mudrian, ed., Da Capo Press, s. 268
  27. ↑ a b c Sludge Special Part 2, s. 41
  28. ↑ Aaron Burgess. "The loveliest album to crush our skull in months". Alternative Press.
  29. ↑ a b c d Top 10 New Orleans Metal Bands. voices.yahoo.com. [dostęp 2013-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-22)]. (ang.).
  30. ↑ Paul Kott: Iron Monkey - Music Biography, Credits and Discography. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  31. ↑ Ned Raggett: Gluey Porch Treatments - Melvins. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  32. ↑ Eduardo Rivadavia: Bongzilla - Music Biography, Credits and Discography. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  33. ↑ Tara Koets: Electric Wizard - Music Biography, Credits and Discography. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  34. ↑ Tara Koets: MusicMight - Artists - HIGH ON FIRE. musicmight.com. [dostęp 2013-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-15)]. (ang.).
  35. ↑ Tara Koets: Our Favorite Local Releases of 2009. seattleweekly.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  36. ↑ Gregory Heaney: Torche - Music Biography, Credits and Discography. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  37. ↑ Eduardo Rivadavia: Weedeater - Music Biography, Credits and Discography. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  38. ↑ NewLibrary Search Results. newsbank.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  39. ↑ Alice in Chains breaks free of a style. pqasb.pqarchiver.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  40. ↑ Mark Deming: Baroness - Music Biography, Credits and Discography. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  41. ↑ MusicMight - Artists - Black Label Society. musicmight.com. [dostęp 2013-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-17)]. (ang.).
  42. ↑ Gregory Heaney: Black Tusk - Music Biography, Credits and Discography. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  43. ↑ William York: Boris - Music Biography, Credits and Discography. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  44. ↑ Chris Colgan: Cancer Bats: Bears, Mayors, Scraps & Bones. popmatters.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  45. ↑ Ben Patashnik: Cancer Bats Bears, Mayors, Scraps & Bones Review. bbc.co.uk. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  46. ↑ Eduardo Rivadavia: Fudge Tunnel - Music Biography, Credits and Discography. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  47. ↑ Gregory Heaney: Helms Alee - Music Biography, Credits and Discography. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  48. ↑ Phil Freeman: Venerable - KEN mode. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  49. ↑ Greg Prato: Kingdom of Sorrow - Kingdom of Sorrow. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  50. ↑ Lair of the Minotaur. sputnikmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  51. ↑ James Christopher Monger: Mastodon - Music Biography, Credits and Discography. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  52. ↑ Eduardo Rivadavia: II: The Chronovisor - Mistress. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  53. ↑ Rock Action Records Glasgow - Part Chimp. rock-action.co.uk. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).
  54. ↑ Greg Prato: Will Haven - Music Biography, Credits and Discography. allmusic.com. [dostęp 2013-03-20]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Heavy metal
Elementy muzyczne
Znaczące sceny i ruchy
Powiązane tematy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sludge_metal&oldid=72707001”