Przejdź do zawartości

Sidney Lumet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sidney Lumet
Ilustracja
Sidney Lumet (1970)
Prawdziwe imię i nazwisko

Sidney Arthur Lumet

Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1924
Filadelfia

Data i miejsce śmierci

9 kwietnia 2011
Nowy Jork

Zawód

reżyser, scenarzysta, producent filmowy

Lata aktywności

1930–2011

Sidney Arthur Lumet (ur. 25 czerwca 1924 w Filadelfii, zm. 9 kwietnia 2011 w Nowym Jorku[1]) – amerykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn żydowskich aktora Barucha Lumeta (urodzonego i zamieszkałego w Warszawie do 1920) i tancerki Eugenii Wermus. Jego ojciec w okresie I wojny światowej występował na scenach żydowskich teatrów. Po ślubie, aby uniknąć wcielenia do polskiej armii, wyemigrowali do Filadelfii[2].

Po raz pierwszy wystąpił na scenie w wieku 4 lat w Yiddish Art Theatre, a na Broadwayu kilka lat później w sztuce Sidneya Kingsleya Dead End. W 1939 zagrał w filmie Dudleya Murphy’ego One Third of a Nation.

W latach 1942–1946 służył w wojsku jako technik-radiolokator w rejonie Indii i Birmy. Uczył sztuki aktorskiej w High School of Professional Arts. Od 1950 pracował w telewizji CBS (początkowo jako asystent reżysera, później samodzielny realizator), dla której zrealizował około 350 programów, w tym seriale, sztuki, między innymi: You Are There, Omnibus, Best of Broadway, Goodyear Playhouse, Alcoa Theater. W 1955 debiutował na Broadwayu reżyserując sztukę Bernarda Shawa The Doctor’s Dilemma.

Lumet wyreżyserował ponad 40 filmów. Pierwszą nominację do Oscara za reżyserię otrzymał za ekranizację sztuki Reginalda Rose'a Dwunastu gniewnych ludzi (1957) – swój kinowy debiut reżyserski (Złoty Niedźwiedź na 7. MFF w Berlinie). Kolejne nominacje otrzymał za reżyserię filmów: Pieskie popołudnie (1975), Sieci (1976) oraz Werdykt (1982), a także za scenariusz do filmu Książę wielkiego miasta (1981).

Zasiadał w jury konkursu głównego na 35. MFF w Cannes (1982).

27 lutego 2005 odebrał nagrodę honorowego Oscara za całokształt twórczości[3].

Był czterokrotnie żonaty; jego żonami były kolejno: Rita Gam (od 1949 do 1954), Gloria Vanderbilt (od 1956 do 1963), Gail Jones (od 1963 do 1978) i Mary Gimbel (od 1980 do śmierci w 2011). Ze związku z Jones miał dwie córki: Amy (ur. 1964) i Jenny (ur. 1967).

Zmarł w swoim domu na Manhattanie w Nowym Jorku. Cierpiał na chłoniaka.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Sidney Lumet na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Toronto (2007)

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Robert Berkvist: Sidney Lumet, Director of American Film Classics, Dies at 86. nytimes.com, 2011-04-09. [dostęp 2011-04-09]. (ang.).
  2. DOMINIK JEDLIŃSKI, Polskie ślady Sidneya Lumeta. "Krewni z Warszawy, rozgrzani kilkoma łykami śliwowicy, nie zdecydowali się podejść" [online], Onet Kultura, 23 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-25] (pol.).
  3. Honorowy Oscar dla Sidneya Lumeta, twórcy „Dwunastu gniewnych ludzi”. stopklatka.pl, 2004-12-16. [dostęp 2013-04-03]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]