Przejdź do zawartości

Ryszard Halaba

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ryszard Halaba
Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1930
Lasków

Data śmierci

20 listopada 1992

Zawód, zajęcie

nauczyciel akademicki, historyk

Partia

PPR (1947–1948)
PZPR (1948–1990)

Ryszard Stanisław Halaba (ur. 20 listopada 1930 w Laskowie[1], zm. 20 listopada 1992) – polski działacz komunistyczny, historyk.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana i Marii[1]. Od 1947 aktywista Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici” oraz Polskiej Partii Robotniczej (następnie PZPR). Od 1948 do 1950 był członkiem ZMP. Maturę zdał w 1950. W latach 1950–1955 studiował historię na Uniwersytecie im. W. I. Lenina w Kazaniu (ZSRR). Od 1955 do 1971 zatrudniony w Wydziale Historii Partii KC PZPR, następnie w Zakładzie Historii Partii przy KC PZPR. W 1962 roku obronił pracę doktorską: Stronnictwo Ludowe 1944–1946 (niektóre problemy rozwoju organizacyjnego, działalności politycznej i współpracy z PPR). W latach 1971–1976 pracował jako adiunkt, następnie docent w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR, skąd odszedł do pracy w Wyższej Oficerskiej Szkole Pożarniczej w Warszawie. Od 1973 do 1990 pracował równocześnie w Akademii Spraw Wewnętrznych, m.in. od 1986 do 1990 był dyrektorem Instytutu Historii i Archiwistyki. W pracy naukowej zajmował się głównie powojenną historią polityczną Polski, szczególnie dziejami Polskiej Partii Robotniczej.

Autor haseł w Słowniku biograficznym działaczy polskiego ruchu robotniczego[2].

Został pochowany na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie[3].

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Stronnictwo Ludowe 1944–1946: niektóre problemy rozwoju organizacyjnego i działalności politycznej, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1966.
  • (współautor: Władysław Ważniewski) Polska Partia Robotnicza 1942–1948, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.
  • Budowa i utrwalanie władzy ludowej w Polsce w latach 1944–1948, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1984.
  • (współautor: Tadeusz Zybała) 40 lat walki i pracy organów bezpieczeństwa i porządku publicznego, Warszawa 1986.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2024-10-17].
  2. Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, t. 1: A–D, red. nacz. Feliks Tych, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1978, s. 5
  3. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze [online], cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tomasz Siewierski, Komuniści i historycy. Polski ruch robotniczy w badaniach uczonych w PRL – wybrane aspekty [w:] Partia komunistyczna w Polsce. Struktury – ludzie – dokumentacja, pod red. Dariusza Magiera, Lublin – Radzyń Podlaski 2012, s. 463–479.
  • Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944–1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2007, s. 309, 510.
  • Informacje w BIP IPN.