Przejdź do zawartości

Ronda Rousey

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ronda Jean Rousey
Ronda Jean Rousey[1]
Ilustracja
Ronda Rousey
Pseudonim

Rowdy[1]

Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1987[1]
Riverside[1]

Wzrost

168[1] cm

Masa ciała

61 (2016)[1] kg

Styl walki

judo[1]

Kategoria wagowa

kogucia[1]

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

14[1]

Zwycięstwa

12

Przez nokauty

3

Przez poddania

9

Przez decyzje

0

Porażki

2

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
brąz Pekin 2008 judo
(do 70 kg)
Mistrzostwa świata
srebro Rio de Janeiro 2007 do 70 kg
Igrzyska panamerykańskie
złoto Río de Janeiro 2007 -70 kg
Mistrzostwa panamerykańskie
złoto Caguas 2005 -63 kg
złoto Margarita 2004 -63 kg
srebro Buenos Aires 2006 -63 kg
brąz Montreal 2007 -70 kg
Strona internetowa

Ronda Jean Rousey (ur. 1 lutego 1987 w Riverside[2]) – amerykańska judoczka, wrestlerka, brązowa medalistka olimpijska oraz wicemistrzyni świata w kategorii 70 kg, profesjonalna wrestlerka oraz aktorka. Od 2011 roku profesjonalna zawodniczka mieszanych sztuk walki (MMA). Pierwsza mistrzyni UFC (od 2012 do 2015 roku) oraz mistrzyni organizacji Strikeforce (2012) w kategorii do 61 kg. Pierwsza kobieta sklasyfikowana w rankingu UFC w kategorii P4P(inne języki)[3]. 25 lutego 2018 podpisała kontrakt z WWE - organizacją wrestlingu[4].

Do jej największych sukcesów zalicza się wicemistrzostwo świata z 2007 oraz brązowy medal igrzysk olimpijskich w Pekinie z 2008 roku[5] w kategorii do 70 kg.

Mieszane sztuki walki

[edytuj | edytuj kod]

W 2010 roku postanowiła zadebiutować w mieszanych sztukach walki. Po zwycięstwie przed czasem w trzech amatorskich walkach, na początku 2011 roku przeszła na zawodowstwo[1]. Dwa pierwsze zawodowe pojedynki wygrała w kilkadziesiąt sekund przez poddanie, dzięki czemu podpisała z nią kontrakt organizacja Strikeforce. Rousey zadebiutowała tam w sierpniu 2011 roku, w 25 sekund poddając Sarę D'Alelio[1], a następnie - w listopadzie - w 39 sekund Julię Budd[1].

3 marca 2012 roku Rousey zmierzyła się w Columbus z mistrzynią Strikeforce w wadze koguciej (do 61 kg) Mieshą Tate. Odebrała jej tytuł, wygrywając przez kolejne z rzędu poddanie za pomocą dźwigni na staw łokciowy (Tate zwlekała z odklepaniem i w konsekwencji doznała kontuzji ręki)[6]. Pierwszy raz tytuł obroniła 18 sierpnia 2012 roku, poddając swoją firmową dźwignią na staw łokciowy Kanadyjkę Sarę Kaufman. Następnie podpisała kontrakt z UFC. Została tym samym pierwszą kobietą w historii, która została mistrzynią tej organizacji (w wadze koguciej - 61 kg)[7].

Amerykanka pas pierwszy raz obroniła podczas UFC 157 w lutym, kiedy zwyciężyła Liz Carmouche[8].

Władze UFC podjęły decyzję, że Rousey będzie trenerką w 18. edycji reality show The Ultimate Fighter. Trenowała jedną z ekip, drugą zaś prowadziła Miesha Tate[9]. Do rewanżu Rousey z Mieshą Tate doszło na UFC 168. Rousey ponownie zwyciężyła przez balachę, tym razem w 3. rundzie[10].

28 lutego 2015 roku obroniła tytuł mistrzowski przeciwko Cat Zingano, wygrywając przez poddanie w 14 sekund[11]. Była to najszybsza obrona mistrzowskiego pasa w historii UFC.

14 listopada 2015 na UFC 193 nieoczekiwanie przegrała z wielokrotną mistrzynią świata w boksie Holly Holm. W drugiej rundzie otrzymała ciężki nokaut po wysokim kopnięciu w głowę, tracąc równocześnie tytuł mistrzowski, który dzierżyła od lutego 2013[12].

30 grudnia 2016 na gali UFC 207 Rousey powróciła na ring po ponad rocznej przerwie mierząc się z mistrzynią wagi koguciej  Amandą Nunes. Ostatecznie "Rowdy" przegrała ten pojedynek po technicznym nokaucie w 48 sekundzie 1 rundy[13][14].

Osiągnięcia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki:

Judo[17]:

Wrestling:

Lista walk w MMA

[edytuj | edytuj kod]

12 zwycięstw – 2 porażki

Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 12-2 Brazylia Amanda Nunes TKO (ciosy pięściami) 1 0:48 UFC 207: Nunes vs. Rousey 30.12.2016 Stany Zjednoczone Las Vegas Walka o pas mistrzowski UFC w wadze koguciej, Main event
Przegrana 12-1 Stany Zjednoczone Holly Holm KO (kopnięcie na głowę i ciosy pięściami w parterze) 2 0:59 UFC 193 14.11.2015 Australia Melbourne Straciła pas mistrzowski UFC w wadze koguciej, Main event
Wygrana 12-0 Brazylia Bethe Correira KO (prawy prosty) 1 0:34 UFC 190: Rousey vs. Cerreira 01.08.2015 Brazylia Rio de Janeiro Obrona pasa mistrzowskiego UFC w wadze koguciej, Main event
Wygrana 11-0 Stany Zjednoczone Cat Zingano Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 0:14 UFC 184: Rousey vs. Zingano 28.02.2015 Stany Zjednoczone Los Angeles Obrona pasa mistrzowskiego UFC w wadze koguciej, Main event
Wygrana 10-0 Kanada Alexis Davis TKO (ciosy pięściami w parterze) 1 0:16 UFC 175: Weidman vs. Machida 05.07.2014 Stany Zjednoczone Las Vegas Obrona pasa mistrzowskiego UFC w wadze koguciej, Co-Main event
Wygrana 9-0 Stany Zjednoczone Sara McMann TKO (kolano na wątrobę i ciosy pięściami) 1 1:06 UFC 170: Rousey vs. McMann 22.02.2014 Stany Zjednoczone Las Vegas Obrona pasa mistrzowskiego UFC w wadze koguciej, Main event
Wygrana 8-0 Stany Zjednoczone Miesha Tate Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 3 0:58 UFC 168: Weidman vs. Silva 2 28.12.2013 Stany Zjednoczone Las Vegas Obrona pasa mistrzowskiego UFC w wadze koguciej, Co-Main event
Wygrana 7-0 Stany Zjednoczone Liz Carmouche Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 4:49 UFC 157: Rousey vs. Carmouche 23.02.2013 Stany Zjednoczone Anaheim Zdobyła pas mistrzowski UFC w wadze koguciej, Main event
Wygrana 6-0 Kanada Sarah Kaufman Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 0:54 Strikerofce: Rousey vs. Kaufman 18.08.2012 Stany Zjednoczone San Diego Obrona pasa mistrzowskiego Strikeforce w wadze koguciej, Main event
Wygrana 5-0 Stany Zjednoczone Miesha Tate Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 4:27 Strikeforce: Tate vs. Rousey 03.03.2012 Stany Zjednoczone Columbus Zdobyła pas mistrzowski Strikeforce w wadze koguciej, Main event
Wygrana 4-0 Kanada Julia Budd Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 0:39 Strikeforce 20: Challengers 18.11.2011 Stany Zjednoczone Las Vegas Co-Main event
Wygrana 3-0 Stany Zjednoczone Sarah D'Alelio Poddanie (balacha) 1 0:25 Strikeforce 18: Challengers 12.08.2011 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 2-0 Kanada Charmaine Tweet Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 0:49 HKFC 12: School of Hard Knocks 17.06.2011 Kanada Calgary Co-Main event
Wygrana 1-0 Brazylia Ediane Gomes Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 0:25 KOTC - Turning Point 27.03.2011 Stany Zjednoczone Tarzana Debiut w MMA

Kariera aktorska

[edytuj | edytuj kod]

W 2014 odbyła się premiera filmu Niezniszczalni 3, w którym zagrała Lunę. W 2015 w filmie Szybcy i wściekli 7 wystąpiła w roli Kary[19]. Co więcej, w 2019 roku epizodycznie wcieliła się w postać Leny Bosko w serialu 9-1-1 oraz pojawiła się w Aniołkach Charliego jako instruktorka walki[20].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l Profil ze statystykami w MMA na tapology.com. tapology.com. [dostęp 2018-04-02]. (ang.).
  2. Ronda Rousey. www.biography.com. [dostęp 2016-09-07]. (ang.).
  3. www.ufc.com/rankings [dostęp 30 grudnia 2013]
  4. Ronda Rousey zadebiutowała w WWE. "To mój priorytet na najbliższe lata" - Sport WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
  5. Ronda Rousey Biography and Olympic Results | Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2010-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-06)].
  6. 'Strikeforce: Tate vs. Rousey' results: Ronda Rousey armbars Miesha Tate, wins title. mmajunkie.com, 4 marca 2012. [dostęp 2012-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-05)]. (ang.).
  7. Ronda Rousey becomes the first women's champion in UFC history.... ufc.com, 2012.12.06. [dostęp 2018-04-02]. (ang.).
  8. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-31)].
  9. UFC prezentuje listę uczestników The Ultimate Fighter 18: Team Rousey vs. Team Tate!. mymma.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-30)]. 15 sierpnia 2013
  10. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-31)].
  11. UFC 184: Post-fight Press Conference + Results. www.gniewni.com. [dostęp 2015-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-14)].
  12. UFC 193 complete results: Holly Holm stuns Ronda Rousey - LA Times [online], www.latimes.com [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  13. Koniec Rondy Rousey? Amanda Nunes wygrała w 48 sekund!, „Onet MMA”, 31 grudnia 2016 [dostęp 2016-12-31] (pol.).
  14. Grupa Wirtualna Polska, UFC 207: porażka Rondy Rousey w 48 sekund. To koniec kariery "Rowdy"? - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 31 grudnia 2016 [dostęp 2016-12-31] (pol.).
  15. ESPY Awards 2014 winners and top moments [online], cbsnews.com [dostęp 2014-07-17] (ang.).
  16. a b 2015 ESPY Awards Nominees and Winners [online], abc13.com [dostęp 2015-07-16] (ang.).
  17. Lista osiągnięć Rondy Rousey w bazie danych judoinside.com [online], judoinside.com [dostęp 2018-04-02] (ang.).
  18. 2015 Slammy Award winners [online], wwe.com [dostęp 2018-04-02] (ang.).
  19. Ronda Rousey. Filmweb. [dostęp 2019-09-27].
  20. Ronda Rousey [online], Filmweb [dostęp 2023-01-04] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]