Przejdź do zawartości

Ramzan Kadyrow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ramzan Kadyrow
Рамза́н Кады́ров
Ilustracja
Ramzan Kadyrow (2018)
Pełne imię i nazwisko

Ramzan Achmatowicz Kadyrow

Data i miejsce urodzenia

5 października 1976
Centaroj, Czeczeńsko-Inguska ASRR

Szef Republiki Czeczeńskiej
Okres

od 5 marca 2011

Przynależność polityczna

Jedna Rosja-Czeczenia

Poprzednik

on sam jako Prezydent Czeczenii

Prezydent Czeczenii
Okres

od 15 lutego 2007
do 5 marca 2011

Przynależność polityczna

Jedna Rosja-Czeczenia

Poprzednik

Ału Ałchanow

Następca

on sam jako Szef Republiki Czeczeńskiej

Premier Czeczenii
Okres

od 2 marca 2006
do 10 kwietnia 2007

Przynależność polityczna

Jedna Rosja

Poprzednik

Siergiej Abramow

Następca

Odies Bajsułtanow

podpis
Odznaczenia
Bohater Federacji Rosyjskiej
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Aleksandra Newskiego (Federacja Rosyjska) Order Męstwa (Federacja Rosyjska) Order Honoru Medal Żukowa Medal Żukowa Medal „W upamiętnieniu 300-lecia Petersburga” Medal „Za powrót Krymu” Order Przyjaźni Narodów (Białoruś)

Ramzan Achmatowicz Kadyrow, ros. Рамзан Ахматович Кадыров (ur. 5 października 1976 we wsi Centaroj) – czeczeński polityk, premier Czeczenii w latach 2006–2007, od 2007 do marca 2011 jej prezydent, od 2011 – Szef Republiki Czeczeńskiej (ros. Главa Чеченской Республики). Syn Achmata. Oskarżany o popełnienie zbrodni wojennych na Ukrainie[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W I wojnie czeczeńskiej walczył z Rosjanami, w II wojnie wraz z ojcem stanął po ich stronie[2]. Po dojściu Achmata Kadyrowa do władzy zorganizował i dowodził służbą bezpieczeństwa złożoną głównie z amnestionowanych byłych separatystów, która stała się de facto prywatną armią klanu Kadyrowów[3][4].

Dziennikarka rosyjskiej opozycyjnej „Nowej GazietyAnna Politkowska twierdziła, że w swoim domu we wsi Centaroj (Chosi-Jurt) urządził katownię dla przeciwników ojca. Zarzucała mu także inspirowanie morderstw, udział w strzelaninach i burdach. Za główne źródło dochodów Kadyrowa Politkowska uważała porwania ludzi dla okupu[5].

Uważa się go za człowieka Putina w Czeczenii. W rosyjskich wyborach prezydenckich w marcu 2004 roku stał na czele regionalnego sztabu wyborczego. Trzy godziny po zamachu na jego ojca Achmata Kadyrowa został przyjęty przez Putina na Kremlu. Dzień później (10 maja 2004) został mianowany wicepremierem i faktycznie kierował rządem w Czeczenii – po przejęciu przez Siergieja Abramowa obowiązków prezydenta. W lutym 2006 wybrany przewodniczącym republikańskiego oddziału partii Jedna Rosja, najliczniejszej obecnie partii politycznej w Czeczenii, jak i w całej Rosji[2].

Według opinii „Memoriału” z 2007, rzeczywista sytuacja pod rządami Ramzana Kadyrowa wcale się nie poprawiła, dochodzi nadal do porwań, którymi według działaczy „Memoriału” zajmują się potajemnie bojówki Kadyrowa, oficjalnie funkcjonujące jako Służba Bezpieczeństwa – w szczególności bataliony specjalne „Siewier” i „Wostok”. Według opinii „Memoriału” nadal dochodzi w Czeczenii do stosowania tortur, zabójstw politycznych i pogwałceń praw człowieka, a ogólną sytuację można określić jako „potworną” – pracownicy centrum twierdzą, iż rosyjskie władze federalne nieoficjalnie tolerują te praktyki[6].

15 lutego 2007 Ramzan Kadyrow po podaniu się do dymisji przez Ału Ałchanowa został mianowany pełniącym obowiązki prezydenta Czeczenii. Zaprzysiężono go oficjalnie 5 kwietnia 2007. W dniu 5 marca 2011 Parlament Czeczenii zatwierdził Kadyrowa na stanowisku Szefa Republiki Czeczeńskiej[7][8][9].

W 2009 otrzymał stopień generała majora rosyjskiej Policji[10]. W lipcu 2020 został mianowany generałem majorem Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej[11]. W marcu 2022 ogłoszono jego awans na generała porucznika w wojsku rosyjskim[10]. W październiku tego samego roku został awansowany do stopnia generała pułkownika[12].

Objął funkcję honorowego prezesa klubu piłkarskiego Achmat Grozny[13]. W 2014 otrzymał czarny pas w karate[14].

Żonaty, ma dwanaścioro dzieci, w tym dwoje adoptowanych[15]. Jego córki Chadidża i Ajszat objęły stanowiska urzędnicze w oświacie Republiki Czeczeńskiej[16].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kadyrow i jego kompani odpowiedzą za zbrodnie? [online], wgospodarce.pl [dostęp 2022-10-20] (pol.).
  2. a b Кадыров, Рамзан Глава Чеченской Республики. lenta.ru. [dostęp 2023-07-05]. (ros.).
  3. Benjamin Restle. Who is Vladimir Putin ally Ramzan Kadyrov?. Deutsche Welle, 10.07.2022. [dostęp 2023-07-05]. (ros.).
  4. George Grylls: Notorious Chechen warlord Ramzam Kadyrov rises up the ranks. The Times, 29.03.2022. [dostęp 2023-07-05]. (ang.).
  5. А. Жеглов; А. Ахундов, О. Алленова, С. Машкин: Журналист променял жизнь на профессию. Kommiersant, 9.10.2006. [dostęp 2023-07-05]. (ros.).
  6. Ситуация в зоне конфликта на Северном Кавказе весной 2007 г.: оценка правозащитников. Кавказский Узел, 30.06.2007. [dostęp 2023-07-05]. (ros.).
  7. Кадыров останется президентом до апреля 2011 года [online], lenta.ru [dostęp 2017-11-26].
  8. Парламент Чечни переименовал должность Кадырова в главу республики [online], ria.ru [dostęp 2017-11-26] (ros.).
  9. Рамзан Ахматович Кадыров [online], ramzan-kadyrov.ru [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
  10. a b Ramzan Kadyrov was awarded the rank of lieutenant general. bigasia.ru, 2022-03-29. [dostęp 2022-09-29]. (ang.).
  11. Putin supports Kadyrov by awarding him rank of Major General [online], Caucasian Knot [dostęp 2022-02-26].
  12. Kadyrov announces promotion to Colonel General [online], TASS [dostęp 2022-10-06].
  13. РФК «Ахмат» Грозный им. А. А. Кадырова [online], fc-terek.ru [dostęp 2017-11-26].
  14. The Moscow Times: Chechen leader Ramzan Kadyrov awarded black belt in karate. kyivpost.com/, 2014-10-13. [dostęp 2022-09-29]. (ang.).
  15. Рамзан Ахматович Кадыров [online], ramzan-kadyrov.ru [dostęp 2020-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-01] (ros.).
  16. Khadija Kadyrova was awarded the Medal for Merit to the Chechen Republic. brightuzbekistan.uz. [dostęp 2022-09-29]. (ang.).
  17. Герой Российской Федерации Кадыров Рамзан Ахматович. warheroes.ru/. [dostęp 2022-09-29].
  18. Рамзан Кадыров получил орден «За заслуги перед Отечеством» III степени. kommersant.ru, 2021-09-21. [dostęp 2022-09-29]. (ros.).
  19. Рамзан Кадыров награждён орденом РФ «За заслуги перед Отечеством» IV степени. chechnya.gov.ru. [dostęp 2023-07-05]. (ros.).
  20. Russian President awards Ramzan Kadyrov with "Alexander Nevsky" order [online], Apa.az [dostęp 2022-07-27] (ang.).
  21. Putin Awards Kadyrov With The Order Of Honor. rferl.org, 2015-03-09. [dostęp 2022-09-29]. (ang.).
  22. Ткачев и Кадыров получили медали «За освобождение Крыма». ngkub.ru, 2014-06-09. [dostęp 2022-09-29]. (ros.).
  23. Кадыров награжден медалью «За заслуги в обеспечении нацбезопасности». 1sn.ru, 2014-12-25. [dostęp 2022-09-29]. (ros.).
  24. Рамзан Кадыров награжден медалью СК "Доблесть и отвага". rg.ru, 2015-01-21. [dostęp 2022-09-29]. (ros.).
  25. Пушилин наградил Кадырова звездой Героя ДНР. RIA Nowosti, 3.10.2022. [dostęp 2023-07-06]. (ros.).
  26. Кадырову присвоили звание Героя ЛНР. news.ru, 3.08.2022. [dostęp 2023-07-06]. (ros.).
  27. Кадыров награжден медалью "Россия-Крым-Севастополь". sevastopol.su, 2015-08-11. [dostęp 2022-09-29]. (ros.).
  28. Указ Президента Республики Беларусь от 16 августа 2018 года № 325 «О награждении». pravo.by, 2015-08-11. [dostęp 2022-09-29]. (ros.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]