Quidditch przez wieki
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania | |
| Język | |
| Data wydania |
2001 |
| Wydawca | |
| Pierwsze wydanie polskie | |
| Data wydania polskiego |
2002 |
| Wydawca | |
| Przekład | |
Quidditch przez wieki (ang. Quidditch through the Ages) – fikcyjna książka opisana w serii książek fantasy Harry Potter napisanej przez brytyjską pisarkę Joanne Kathleen Rowling, a także rzeczywista książka tej autorki, w której jednak jej nazwisko widnieje jedynie jako właściciela praw autorskich. Ta ostatnia ma być jakoby reprodukcją kopii fikcyjnej książki trzymanej w bibliotece Hogwartu, napisanej przez Kennilworthy'ego Whispa. Dochód ze sprzedaży tej książki trafił do fundacji Comic Relief.
Oficjalna premiera książki odbyła się w 2001 roku. W Polsce ukazała się ona nakładem wydawnictwa Media Rodzina w 2002 roku. Za jej polską wersję odpowiedzialny jest tłumacz pozostałych książek dot. świata Harry’ego Pottera, Andrzej Polkowski. Książka ma 64 strony w miękkiej oprawie. ISBN 83-7278-019-6
Zawartość
[edytuj | edytuj kod]Fikcyjna książka została napisana przez Kennilworthy'ego Whispa, znanego w świecie Harry’ego Pottera znawcy quidditcha. Znajduje się w niej opis i historia quidditcha, najstarszej gry czarodziejów. Jej autor ma według informacji zawartych w książce przebywać w swoim domu w Nottinghamshire albo towarzyszyć drużynie Wędrowców z Wigtown, której jest zagorzałym fanem. Jego hobby to: tryktrak, wegetarianizm i kolekcjonowanie markowych mioteł.
Prawdziwa książka została napisana przez J.K. Rowling pod pseudonimem Kennilworthy Whisp, nawiązującym do fikcyjnego autora wspomnianego wyżej. Na 64 stronach znalazła się drobiazgowa historia quidditcha, w tym kiedy powstawała, jak się kształtowały jej zasady, kiedy pojawił się złoty znicz i jakie antymugolskie środki bezpieczeństwa stosuje się w trakcie meczu. Oprócz tego książka zawiera zestaw najsilniejszych drużyn quidditcha w Europie i na świecie, opis najnowszych mioteł oraz leksykon najsłynniejszych uderzeń i formacji technicznych, a także zestaw najczęściej stosowanych przez zawodników fauli.
Na pierwszej stronie prawdziwej książki, która wyglądem ma naśladować pierwszą stronicę księgi z biblioteki Hogwartu znajduje się pouczenie od tamtejszej bibliotekarki, Madam Pince, które brzmi następująco:
Ostrzeżenie: Jeśli tę książkę podrzesz, porwiesz, postrzępisz, pogniesz, pozaginasz, pomażesz, pobrudzisz, poplamisz, poślinisz czy popaćkasz, jeśli ją ciśniesz lub upuścisz albo w jakikolwiek inny sposób zbezcześcisz, uszkodzisz czy potraktujesz bez należytego szacunku, możesz się spodziewać najbardziej surowych kar, jakimi dysponuję.
Irma Pince, bibliotekarka Hogwartu
Fikcyjne recenzje
[edytuj | edytuj kod]Wiele fikcyjnych postaci z książek o Harrym Potterze zamieściło w książce swoją fikcyjną recenzję:
- Dzięki żmudnej pracy badawczej Kennilworthy'ego Whispa uzyskaliśmy dostęp do niezwykle cennej skarbnicy nieznanych uprzednio faktów dotyczących tej najpopularniejszej gry czarodziejów. Fascynująca lektura.
- Bathilda Bagshot, autorka Historii magii
- Whisp napisał naprawdę wspaniałą książkę. Fani quidditcha z pewnością uznają ją za pouczającą i ciekawą
- Redaktor czasopisma Jak wybrać miotłę
- Wyczerpująca praca na temat pochodzenia i historii quidditcha. Gorąco polecam.
- Brutus Scrimgeour, autor Biblii pałkarza
- Pan Whisp jest bardzo obiecującym autorem. Jeśli nadal będzie tak dobrze spisywał, może się doczekać wspólnego zdjęcia ze mną!
- Gilderoy Lockhart, autor Mojego magicznego ja
- Założę się o wszystko, że to będzie bestseller. Proszę bardzo, czekam na chętnych.
- Ludo Bagman, pałkarz reprezentacji Anglii i Os z Wimbourne, dyrektor Departamentu Magicznych Gier i Sportów w Ministerstwie Magii
- Czytałam gorsze rzeczy.
- Rita Skeeter, dziennikarka Proroka Codziennego