Przejdź do zawartości

Przepraszam, czy tu biją?

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przepraszam, czy tu biją?
Gatunek

kryminalny, sensacyjny

Rok produkcji

1976

Data premiery

22 listopada 1976

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

90 min

Reżyseria

Marek Piwowski

Scenariusz

Marek Piwowski

Główne role

Jerzy Kulej
Jan Szczepański
Zdzisław Rychter
Ryszard Faron

Muzyka

Piotr Figiel

Zdjęcia

Witold Stok

Scenografia

Bogdan Solle
Borzysława Chmielewska

Kostiumy

Marek Mierzejewski

Montaż

Irena Choryńska

Produkcja

Zespół Filmowy „Silesia”

Nagrody
Główna Nagroda na FPFF
Nagroda na FPFF 1976 za muzykę

Przepraszam, czy tu biją?polski film kryminalny z 1976 w reżyserii Marka Piwowskiego. Film otrzymał Nagrodę Główną na 3. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku w 1976. W epizodzie, rozgrywającym się w klubie Maxim, udział wzięła grupa rockowa Budka Suflera wraz z Krzysztofem Cugowskim. Mocną stroną filmu są żywe, dowcipne dialogi[1]. W 2021 roku nakładem wytwórni Gad Records, ukazała się na płycie kompaktowej i winylowej Przepraszam, czy tu biją? (GAD CD 165 / GAD LP 043) – ścieżka dźwiękowa do filmu, autorstwa Piotra Figla[2].

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Przywódca przestępczej grupy, Belus (Zdzisław Rychter) chcąc sprawdzić lojalność jej członków, organizuje fikcyjne włamanie do jubilera. Sam powiadamia milicję i z ukrycia obserwuje, który z kumpli sypnie. Zdrajcą okazuje się Bimber (Jerzy Górecki). Po jego zeznaniach milicja dowiaduje się, że napad był pozorowany, a prawdziwy skok dopiero się szykuje. Inspektorzy Milde (Jerzy Kulej) i Górny (Jan Szczepański) usiłują namówić chłopaka zwanego „Studentem” (Ryszard Faron) do współpracy i uczynić wszystko, aby złapać sprytnego Belusa.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

W obsadzie wystąpili w większości amatorscy aktorzy.

W filmie, jako plener i wnętrza, wykorzystano Spółdzielczy Dom Handlowy „Sezam” w Warszawie, a końcowe sceny były zrealizowane na dachu budynku[3]. W Warszawie kręcono film także m.in. na ulicach Nowogrodzkiej, Żurawiej, Chmielnej, Brackiej, Wybrzeżu Kościuszkowskim, rondzie de Gaulle'a, okolicach stacji PKP Rembertów, Dworcu Centralnym, Trasie Łazienkowskiej, Wisłostradzie, Ogrodzie Zoologicznym w Warszawie, moście średnicowym oraz we Wrocławiu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jan Lewandowski: 100 filmów polskich. Chorzów: Videograf II, 2004. ISBN 83-7183-326-1.
  2. Michał Wilczyński: Piotr Figiel – Przepraszam, czy tu biją. gadrecords.pl. [dostęp 2023-07-07]. (pol.).
  3. Grzegorz Sołtysiak: Filmowy przewodnik po Warszawie. Warszawa: Muzeum Powstania Warszawskiego, 2007, s. 48–49. ISBN 978-83-60142-70-7.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]