Mykoła Marczak

Mykoła Marczak
Микола Макарович Марчак
Data i miejsce urodzenia	5 stycznia 1904 ; Zaleśce, gubernia podolska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	23 września 1938 ; Kijów, USRR, ZSRR
	Przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych USRR (p.o.)
Okres	od 13 października 1937; do 18 lutego 1938
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia (bolszewików) Ukrainy
Poprzednik	Mychajło Bondarenko
Następca	Demjan Korotczenko

Mykoła Makarowycz Marczak, ukr. Микола Макарович Марчак (ur. 23 grudnia 1903^?/5 stycznia 1904 we wsi Zaleśce w powiecie kamienieckim guberni podolskiej, zm. 23 września 1938 w Kijowie) – ukraiński inżynier-technolog obróbki metali, członek KP(b)U, działacz państwowy USRR. Od 13 października 1937 do 18 lutego 1938 pełniący obowiązki przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych (premiera) USRR.

Życiorys

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Do 1922 mieszkał w rodzinnej wsi. Ukończył instytut oświaty ludowej w Kamieńcu Podolskim, pracował jako nauczyciel, był sekretarzem komitetu wykonawczego rady rejonowej w Dunajowcach. W 1927 wstąpił do partii komunistycznej, ukończył studia politechniczne w Kijowie. W latach 1931–1937 pracował w fabryce traktorów w Charkowie na stanowiskach inżynierskich.

W okresie wielkiego terroru, 8 października 1937 zatwierdzony przez Politbiuro KC KP(b)U na stanowisko pierwszego zastępcy komisarza ludowego oświaty USRR, 29 października 1937 zatwierdzony przez ten sam organ na stanowisko pierwszego zastępcy przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych USRR (pierwszego wicepremiera). Po aresztowaniu 13 października 1937 przez NKWD w Moskwie premiera USRR Mychajła Bondarenki pełnił obowiązki premiera USRR do 18 lutego 1938 – zatwierdzenia przez Politbiuro KC KP(b)U Demiana Korotczenki na stanowisko premiera.

Aresztowany przez NKWD 20 czerwca 1938 w swoim gabinecie w Radzie Komisarzy Ludowych USRR. Oskarżony o „działalność szkodniczą” w czasie pracy w charkowskiej fabryce traktorów, „terroryzm” i „sabotaż”. Na wyjazdowym posiedzeniu Kolegium Wojskowego Sądu Najwyższego ZSRR 22 września 1938 skazany na śmierć, rozstrzelany w nocy 22/23 września. Zrehabilitowany 17 czerwca 1958 przez Kolegium Wojskowe SN ZSRR.

Bibliografia

Марчак Микола Макарович w: Енциклопедія історії України: Т. 6. Редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. НАН України. Інститут історії України. – Київ 2009, Wyd. «Наукова думка». ISBN 966-00-0632-2.

[a-1] Przewodniczący Sekretariatu Generalnego.

[b-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Przewodniczący Rady Ministrów Ludowych.

[c-3] Hetman Rady Ministrów Ludowych.

[d-4] W latach 1922–1991 republika związkowa ZSRR.

[e-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych.

[f-6] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Przewodniczący Rady Ministrów.

[A]

[B]

[C]

[D]

[E]

[F]

Ukraińska Republika Ludowa (1917–1918)	Wołodymyr Wynnyczenko (1917)^[A] Dmytro Doroszenko (p.o., 1917)^[A] Wołodymyr Wynnyczenko (1917–1918)^[A] Wołodymyr Wynnyczenko (1918)^[B] Wsewołod Hołubowycz (1918)^[B]
Państwo Ukraińskie (1918)	Mykoła Sachno-Ustymowycz (p.o., 1918)^[C] Mykoła Wasyłenko (p.o., 1918)^[C] Fedir Łyzohub (1918)^[C] Serhij Herbel (1918)^[C]
Ukraińska Republika Ludowa (1918–1921)	Wołodymyr Czechiwski (1918–1919)^[B] Serhij Ostapenko (1919)^[B] Borys Martos (1919)^[B] Isaak Mazepa (1919–1920)^[B] Wiaczesław Prokopowycz (1920)^[B] Andrij Liwycki (p.o., 1920) Andrij Liwycki (1920–1921)
Zachodnioukraińska Republika Ludowa	Kost Łewycki (1918-1919) Sydir Hołubowycz (1919) Jewhen Petruszewycz (jako dyktator) (1919)
Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka (1921–1991)^[D]	Christian Rakowski (1921–1923)^[E] Włas Czubar (1923–1934)^[E] Panas Lubczenko (1934–1937)^[E] Mychajło Bondarenko (1937)^[E] Mykoła Marczak (p.o., 1937–1938)^[E] Demjan Korotczenko (1938–1939)^[E] Łeonid Kornijec (1939–1944)^[E] Nikita Chruszczow (1944–1946)^[E] Nikita Chruszczow (1946–1947)^[F] Demjan Korotczenko (1947–1954)^[F] Nikifor Kalczenko (1954–1961)^[F] Wołodymyr Szczerbycki (1961–1963)^[F] Iwan Kazaniec (1963–1965)^[F] Wołodymyr Szczerbycki (1965–1972)^[F] Ołeksandr Laszko (1972–1987)^[F] Witalij Masoł (1987–1990)^[F] Witold Fokin (1990–1991)^[F]
Ukraińska Republika Ludowa na Emigracji (1920–1992)	Andrij Liwycki (1920–1921) Wiaczesław Prokopowycz (1921) Andrij Liwycki (1921) Pyłyp Pyłypczuk (1921–1922) Andrij Liwycki (1922–1926) Wiaczesław Prokopowycz (1926–1939) Ołeksandr Szulhyn (1939–1940) Andrij Jakowliw (1944–1945) Kost Pankiwski (1945–1948) Isaak Mazepa (1948–1952) Stepan Baran (1952–1953) Spyrydon Dowhal (1954) Symon Sozontiw (1954–1957) Mykoła Liwycki (1957–1967) Atanas Figol (1967–1969) Spyrydon Dowhal (1969–1972) Wasyl Fedoronczuk (1972–1974) Teofil Łeontij (1974–1980) Jarosław Rudnycki (1980–1989) Iwan Samijłenko (1989–1992)
Ukraina (od 1991)	Witold Fokin (1991–1992) Wałentyn Symonenko (p.o., 1992) Łeonid Kuczma (1992–1993) Juchym Zwiahilski (p.o., 1993–1994) Witalij Masoł (1994–1995) Jewhen Marczuk (p.o., 1995) Jewhen Marczuk (1995–1996) Pawło Łazarenko (1996–1997) Wasyl Durdyneć (p.o., 1997) Wałerij Pustowojtenko (1997–1999) Wiktor Juszczenko (1999–2001) Anatolij Kinach (2001–2002) Wiktor Janukowycz (2002–2004) Mykoła Azarow (p.o., 2004) Wiktor Janukowycz (2004–2005) Mykoła Azarow (p.o., 2005) Julia Tymoszenko (p.o., 2005) Julia Tymoszenko (2005) Jurij Jechanurow (p.o., 2005) Jurij Jechanurow (2005–2006) Wiktor Janukowycz (2006–2007) Julia Tymoszenko (2007–2010) Ołeksandr Turczynow (p.o., 2010) Mykoła Azarow (2010–2014) Serhij Arbuzow (p.o., 2014) Arsenij Jaceniuk (2014–2016) Wołodymyr Hrojsman (2016–2019) Ołeksij Honczaruk (2019–2020) Denys Szmyhal (od 2020)