Przejdź do zawartości

Mikael Löfgren

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikael Löfgren
Data i miejsce urodzenia

2 września 1969
Torsby

Klub

Skidklubben Bore

Wzrost

183 cm

Debiut w PŚ

14.03 1987, Lillehammer
(43. miejsce – sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

23.02 1988, Calgary
(22. miejsce – sprint)

Pierwsze podium w PŚ

20.02 1992, Albertville (3. miejsce – b.indywidualny)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Igrzyska olimpijskie
brąz Albertville 1992 biathlon
(b.indywidualny)
brąz Albertville 1992 biathlon
(sztafeta)
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Falun 1986 b.indywidualny
srebro Voss 1989 b.indywidualny
srebro Voss 1989 sztafeta
Puchar Świata
Kryształowa kula
1992/1993
2. miejsce
1991/1992
Puchar Świata (b.indywidualny)
Mała Kryształowa Kula
1992/1993
Puchar Świata (sprint)
3. miejsce
1991/1992

Erik Mikael Löfgren (ur. 2 września 1969 w Torsby) – szwedzki biathlonista, dwukrotny brązowy medalista olimpijski, zdobywca Pucharu Świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces osiągnął w 1986 roku, zdobywając złoty medal w biegu indywidualnym podczas mistrzostw świata juniorów w Falun. Na rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach świata juniorów w Voss zajął drugie miejsce w tej samej konkurencji oraz w sztafecie. W Pucharze Świata zadebiutował 14 marca 1987 roku w Lillehammer, zajmując 43. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty wywalczył 23 lutego 1988 roku w Calgary, zajmując 22. miejsce w tej konkurencji. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 20 lutego 1992 roku w Albertville, gdzie rywalizację w biegu indywidualnym ukończył na trzeciej pozycji. W kolejnych startach jeszcze pięć razy plasował się w pierwszej trójce: 10 marca 1992 roku w Fagernes był trzeci, a 11 marca 1993 roku w Östersund i 14 grudnia 1995 roku w Oslo drugi w biegu indywidualnym, 21 marca 1992 roku w Nowosybirsku był trzeci, a 23 stycznia 1993 roku w Anterselvie drugi w sprincie. Najlepsze wyniki osiągał w sezonie 1992/1993, kiedy zwyciężył w klasyfikacji generalnej, wyprzedzając Niemca Marka Kirchnera i Włocha Pieralberto Carrarę. Wygrał wtedy także w klasyfikacji biegu indywidualnego. Ponadto w sezonie 1991/1992 był drugi, plasując się między dwoma Norwegami: Jonem Åge Tyldumem i Sylfestem Glimsdalem.

Największe sukcesy osiągnął w 1992 roku, kiedy podczas igrzysk olimpijskich w Albertville zdobył dwa medale. Najpierw zajął trzecie miejsce w biegu indywidualnym, przegrywając tylko z Jewgienijem Ried´kinem ze Wspólnoty Niepodległych Państw oraz Markiem Kirchnerem. Następnie wspólnie z Ulfem Johanssonem, Leifem Anderssonem i Tordem Wikstenem zajął też trzecie miejsce w sztafecie. Cztery lata wcześniej, na igrzyskach olimpijskich w Calgary indywidualnie plasował się poza czołową dwudziestką, a w sztafecie był siódmy. Podczas igrzysk w Lillehammer w 1994 roku wystąpił tylko w sztafecie, w której Szwedzi zajęli jedenastą pozycję. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku, zajmując 20. miejsce w biegu indywidualnym, 25. miejsce w sprincie i dziesiąte w sztafecie. Blisko kolejnego medalu był na mistrzostwach świata w Lahti w 1991 roku, zajmując czwarte miejsce w biegu indywidualnym. Walkę o podium przegrał tam z Norwegiem Eirikem Kvalfossem. Na tej samej imprezie był też piąty w sztafecie, a na mistrzostwach świata w Feistritz dwa lata wcześniej piąte miejsce zajął w biegu drużynowym.

Po zakończeniu czynnej kariery został trenerem. Prowadził między innymi reprezentację USA w latach 2006–2008 oraz reprezentację Norwegii w latach 2008−2012.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1988 Calgary 51. 22. nd. nd. 7. nd.
1992 Albertville 3. 20. nd. nd. 3. nd.
1994 Lillehammer nd. nd. 11. nd.
1998 Nagano 20. 25. nd. nd. 10. nd.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1989 Feistritz 16. 42. nd. nd. 8. nd.
1990 Mińsk/Oslo/Kontiolahti 26. 39. nd. nd. nd.
1991 Lahti 4. 39. nd. nd. 5. nd.
1993 Borowec 12. 14. nd. nd. 6. nd.
1995 Anterselva 38. 22. nd. nd. 6. nd.
1996 Ruhpolding 53. 20. nd. nd. nd.
1997 Osrblie nd. 11. nd.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
1986/1987 -
1987/1988 70.
1988/1989 40.
1989/1990 41.
1990/1991 31.
1991/1992 2.
1992/1993 1.
1993/1994 57.
1994/1995 ?
1995/1996 28.
1996/1997 36.
1997/1998 71.

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 20 lutego 1992 Francja Albertville Bieg indywidualny na 20 km 3. 0+1+0+1 57:34,4 +25,0 Jewgienij Ried´kin
2. 10 marca 1992 Norwegia Fagernes Bieg indywidualny na 20 km 3. 0+0+0+1 1:01:52,0 +1:22,0 Mark Kirchner
3. 21 marca 1992 Rosja Nowosybirsk Sprint na 10 km 3. 0+1 28:10,5 +32,2 Wilfried Pallhuber
4. 23 stycznia 1993 Włochy Anterselva Sprint na 10 km 2. 0+0 26:47,8 +7,8 Pieralberto Carrara
5. 11 marca 1993 Szwecja Östersund Bieg indywidualny na 20 km 2. 1+0+1+0 59:42,1 +4,8 Mark Kirchner
6. 14 grudnia 1995 Norwegia Oslo Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+0+1+0 53:42,8 +34,6 Sven Fischer

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]