Mezon fi
Wygląd
Klasyfikacja | |
---|---|
Typ | |
Symbol |
φ |
Postulowana |
Murray Gell-Mann, 1961 |
Odkryta |
1963 |
Ładunek |
0 |
Masa |
1019,455±0,020 MeV/c²[1] |
Szerokość |
4,26±0,04 MeV[1] |
Spin |
1– |
Najczęstsze rozpady |
K+K–, K0LK0S, |
Mezon φ (fi) – mezon wektorowy, o izospinie 0, złożony z kwarku i antykwarku s. Ściślej mówiąc, zawiera także niewielką domieszkę uu + dd. Rozpada się silnie, z czasem życia rzędu 10–22 s, najczęściej na parę kaonów (ze względu na regułę OZI). Jest swoją własną antycząstką.
Mezon φ został zaobserwowany w roku 1963, równolegle w Lawrence Berkeley National Laboratory i w Brookhaven National Laboratory[2]. Wcześniej istnienie takiej cząstki postulował Murray Gell-Mann, proponując swój schemat klasyfikacji hadronów, nazwany przez niego „ośmiokrotną ścieżką”.
Znany jest jeden stan radialnie wzbudzony tego mezonu, o masie około 1680 MeV[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Particle Data Group
- ↑ Not As a Stranger. time.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-30)]., Time 26.04.1963