Przejdź do zawartości

Liczba przeciwna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wykres funkcji rzeczywistej w kartezjańskim układzie współrzędnych

Liczba przeciwna do danej liczby – taka liczba że zachodzi[1]:

gdzie jest elementem zerowym działania dodawania.

Przykład:

  • liczbą przeciwną do liczby 3 jest liczba −3.

W szczególności:

  • liczbą przeciwną do zera jest zero,
  • liczbą przeciwną do przeciwnej do jest liczba

W zbiorach liczb całkowitych, wymiernych, rzeczywistych i zespolonych dla każdej liczby istnieje liczba przeciwna. Zbiory te wraz z dodawaniem są bowiem w szczególnym przypadkiem tzw. grup – a jeden z aksjomatów grupy wymaga istnienia elementu odwrotnego do każdego elementu zbioru.

W zbiorach liczb naturalnych, oraz w klasach liczb kardynalnych i porządkowych nie jest to już prawda – liczby ujemne nie należą do zbioru liczb naturalnych, a dla nieskończonych liczb kardynalnych i porządkowych liczby przeciwne w ogóle nie są zdefiniowane, o ile nie wprowadzimy ich sztucznie, np. tak jak w liczbach nadrzeczywistych.

Uogólnienie na grupy uporządkowane

[edytuj | edytuj kod]

Z punktu widzenia algebry jest to pojęcie elementu odwrotnego do danego wyrażone w terminologii addytywnej.

Jeżeli w grupie jest określony porządek liniowy spełniający[2][3]

to

  • elementy dla których nazywamy niedodatnimi,
  • elementy dla których nazywamy nieujemnymi,
  • elementy niedodatnie niezerowe nazywamy ujemnymi,
  • elementy nieujemne niezerowe nazywamy dodatnimi,

Takimi grupami są wspomniane wyżej grupy liczb całkowitych, wymiernych i rzeczywistych (ale nie zespolonych).

Wówczas, jak łatwo sprawdzić:

  • element przeciwny do dodatniego jest ujemny,
  • element przeciwny do ujemnego jest dodatni.

Warto wspomnieć jeszcze, że np. grupach z dodawaniem modulo n gdzie n jest parzyste istnieją elementy niezerowe, które są przeciwne do samych siebie.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]