Kopa w Osobitej
 Widok z Kotliny Orawickiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1617 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°15′51,3″N 19°43′13,0″E/49,264250 19,720278
| |
Kopa w Osobitej (1617 m) – środkowy z trzech wierzchołków masywu Osobitej w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w grani pomiędzy najwyższym wierzchołkiem (Osobitą, 1687 m) i Rzędowym Zwornikiem (1589 m)[1].
Wierzchołek Kopy w Osobistej zarasta kosodrzewiną. Północno-zachodnie stoki opadają do Doliny Przedniej Krzemiennej, w północno-wschodnim kierunku, niżej łukowato zakręcając na wschód, opada z Kopy w Osobitej boczna grań, oddzielająca dwie odnogi Doliny Suchej Orawickiej: Szeroki Żleb (orograficznie po prawej stronie) i Żleb pod Siodło (po lewej stronie). Grań ta jest porośnięta lasem i kosodrzewiną, ale od strony Szerokiego Żlebu podcięta jest długą ścianą, w której znajdują się dwa pasy skał: Wyżnie Rzędowe Skały i Niżnie Rzędowe Skały[2][3].
Zbudowany ze skał osadowych (wapienie i piaskowce z liasu) masyw Osobitej ma duże walory przyrodnicze i widokowe. Na znacznej części masywu, obejmującej również Kopę w Osobitej, utworzono obszar ochrony ścisłej Rezervácia Osobitá. Dawniej od Waniczki przez Szeroki Żleb i Kopę w Osobitej na Osobitą prowadził znakowany szlak turystyczny, w 1989 został jednak przez TANAP zamknięty[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
- ↑ Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2009/10. ISBN 83-87873-36-5.
- ↑ Turystyczna i satelitarna mapa Słowacji. [dostęp 2012-01-10].
- ↑ Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.