Konrad von Erlichshausen

Konrad von Erlichshausen
	; Herb Konrada von Erlichshausen jako wielkiego mistrza
	wielki mistrz zakonu krzyżackiego
Okres	od 1441; do 1449
Poprzednik	Paul von Rusdorf
Następca	Ludwig von Erlichshausen
	Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia	ok. 1390-1395 ; w pobliżu Satteldorf
Data śmierci	7 listopada 1449
Przyczyna śmierci	udar mózgu
Miejsce spoczynku	zamek w Malborku kaplica św. Anny
	Multimedia w Wikimedia Commons

Konrad von Erlichshausen, Konrad VI (ur. ok. 1390–1395 w pobliżu Satteldorf; zm. 7 listopada 1449 w Malborku) – 30. wielki mistrz krzyżacki w latach 1441–1449^[1].

Życiorys

Konrad von Erlichshausen pochodził z górnych Niemiec. Na początku swojej kariery w Zakonie był bliskim współpracownikiem Michała Küchmeistera, później pełnił różne funkcje m.in.: wielkiego komtura i wielkiego marszałka^[2].

Wszedł w zatarg z następnym wielkim mistrzem krzyżackim Paulem von Rusdorf, co spowodowało jego przesunięcie na podrzędniejsze stanowiska. Kierował opozycją w Zakonie, która doprowadziła do ustąpienia Paula von Rusdorfa z funkcji wielkiego mistrza. Erlichshausen po objęciu funkcji wielkiego mistrza próbował reformować Zakon i podporządkować sobie stany pruskie, które zorganizowane już były w Związek Pruski. Próby podniesienia przez Erlichshausena rangi Zakonu nie zostały zrealizowane. W roku 1443 lokował na 44 włókach wieś Orzysz oraz dobra służebne Sumki. W następnym roku – 20 lutego 1444 będąc w Szestnie odnowił prawa miejskie dla Ządzborka – Mrągowa. W tym samym roku lokował wieś Kruszewiec. Prawie wszyscy współcześni kronikarze określają Konrada jako „Księcia Pokoju” ze względu na jego wyważoną politykę i unikanie siłowych rozwiązań^[2].

Erlichshausen zmarł 7 listopada 1449 w Malborku i tam został pochowany na zamku w kaplicy św. Anny jako ostatni z jedenastu tam pochowanych wielkich mistrzów^[3].

Przypisy

↑ Paweł Pizuński, Poczet wielkich mistrzów krzyżackich Wydawnictwo Arenga Skarszewy, s.121.
↑ ^a ^b Konrad von Erlichshausen. daten.digitale-sammlungen.de - w: Klaus-Eberhard Murawski: Konrad von Erlichshausen. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 12, Duncker & Humblot, Berlin 1980, ISBN 3-428-00193-1. s. 518–519. [dostęp 2021-11-03].
↑ Konrad von Erlichshausen. kulturstiftung.org. [dostęp 2021-11-03].

[1] Paweł Pizuński, Poczet wielkich mistrzów krzyżackich Wydawnictwo Arenga Skarszewy, s.121.

[biographie.de-2] Konrad von Erlichshausen. daten.digitale-sammlungen.de - w: Klaus-Eberhard Murawski: Konrad von Erlichshausen. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 12, Duncker & Humblot, Berlin 1980, ISBN 3-428-00193-1. s. 518–519. [dostęp 2021-11-03].

[kulturstiftung.org-3] Konrad von Erlichshausen. kulturstiftung.org. [dostęp 2021-11-03].

[1]

[2]

[3]

Przełożeni bractwa szpitalnego (1190–1198)	Sibrand (1190) Konrad (1190–1192) Gerhard (1192) Heinrich I (1193/94) Ulrich (1195–1196) Heinrich II (1196)
Wielcy mistrzowie rycerskiego zakonu krzyżackiego (1198–1929)	Heinrich Walpot von Bassenheim (1198–1208) Otto von Kerpen (1208–1209) Heinrich von Tunna (1209) Hermann von Salza (1209–1239) Konrad von Thüringen (1239–1240) Gerhard von Malberg (1240–1244) Heinrich von Hohenlohe (1244–1249) Günter von Wüllersleben (1250–1252) Poppo von Osterna (1252–1256) Wilhelm von Urenbach (1253–1256) Anno von Sangershausen (1256–1273) Hartmann von Heldrungen (1273–1282) Burkhard von Schwanden (1283–1290) Konrad von Feuchtwangen (1291–1296) Gottfried von Hohenlohe (1297–1303) Siegfried von Feuchtwangen (1303–1311) Karl Bessart von Trier (1311–1324) Werner von Orseln (1324–1330) Luther von Braunschweig (1331–1335) Dietrich von Altenburg (1335–1341) Ludolf König von Wattzau (1342–1345) Heinrich Dusemer von Arfberg (1345–1351) Winrich von Kniprode (1351–1382) Konrad Zöllner von Rotenstein (1382–1390) Konrad von Wallenrode (1391–1393) Konrad von Jungingen (1393–1407) Ulrich von Jungingen (1407–1410) Heinrich von Plauen (1410–1413) Michael Küchmeister von Sternberg (1414–1422) Paul Bellitzer von Russdorff (1422–1441) Konrad von Erlichshausen (1441–1449) Ludwig von Erlichshausen (1450–1467) Heinrich Reuss von Plauen (1467–1470) Henryk Reffle von Richtenberg (1470–1477) Martin Truchsess von Wetzhausen (1477–1489) Johann von Tieffen (1489–1497) Fryderyk Wettyn (1498–1510) Albrecht Hohenzollern (1511–1525) Wolter von Plettenberg (1526–1529) Walter von Cronberg (administrator, 1527–1543) Wolfgang Schutzbar (1543–1566) Georg Hundt von Weckheim (1566–1572) Henryk von Bobenhausen (1572–1590) Maksymilian III Habsburg (1590–1618) Karol Habsburg (1618–1624) Jan Eustachy von Westernach (1625–1627) Jan Kasper von Stadion (1627–1641) Leopold Wilhelm Habsburg (1641–1662) Karol Józef Habsburg (koadiutor, 1662–1664) Jan Kasper von Ampringen (1664–1684) Ludwik Antoni von Pfalz-Neuburg (1684–1694) Franz Ludwig von Pfalz-Neuburg (1694–1732) Klemens August Wittelsbach (1732–1761) Karol Lotaryński (1761–1780) Maksymilian Franciszek Habsburg (1780–1801) Karol Ludwik Habsburg (1801–1804) Antoni Wiktor Habsburg (1804–1835) Maksymilian Habsburg-Este (1835–1863) Wilhelm Habsburg (1863–1894) Eugeniusz Ferdynand Habsburg (1894–1923) Norbert Klein (1923–1929)
Wielcy mistrzowie i opaci kleryckiego zakonu krzyżackiego (od 1929)	Norbert Klein (1929–1933) Paul Heider (1933–1936) Robert Schälzky (1936–1948) Marian Tumler (1948–1970) Ildefons Pauler (1970–1988) Arnold Othmar Wieland (1988–2000) Bruno Platter (2000–2018) Frank Bayard (od 2018)