Kanał Nowe Ujście

Kanał Nowe Ujście
	; Kanał Nowe Ujście w okolicach Zakola Wawerskiego.
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Długość	2,8 km
	Początek
Miejsce	Wawer, Warszawa; okolice ul. Lucerny
	Koniec
Miejsce	Wawer, Warszawa; łacha Stara Wisła
Typ kanału	melioracyjny
brak współrzędnych
	Multimedia w Wikimedia Commons

Położenie na mapie Warszawy

Kanał Nowe Ujście^[1]^[2] – kanał w warszawskiej dzielnicy Wawer mający swe źródło w Kanale Wawerskim na jego zakręcie w okolicach ulicy Lucerny, uchodzący do łachy Stara Wisła połączonej z Wisłą^[1]^[a]^[4].

W lesie za ulicą Lucerny uchodzi do niego po wschodniej stronie Kanał Zagoździański^[5]^[4]. Dalej w okolicy ulicy Wodniaków przepływa syfonem pod jego dnem ze wschodu na zachód Kanał Zerzeński^[4] (Rów Zerzeński^[5]).

Jego brzegi są obwałowane groblami. Woda jest odprowadzana grawitacyjnie nawet przy stanach powodziowych^[5].

Kanał powstał po II wojnie światowej^[5].

Galeria

Tama wybudowana przez bobry na Kanale Nowe Ujście. W głębi ul. Wał Miedzeszyński.
Fragment stawu bobrowego powstałego w wyniku zbudowania tamy.

Zobacz też

Kanał Wawerski

Uwagi

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych podaje jedynie m.in. dokładne współrzędne geograficzne źródła i ujścia Kanału Nowe Ujście, ale bez nazw ulic oraz nazw źródła i ujścia^[1]. Nazwy ulic pochodzą z planu Warszawy^[3], nazwy Kanał Wawerski i Stara Wisła z cytowanej mapy^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024
↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 185, ISBN 83-239-9607-5 .
↑ Warszawa. Atlas miasta i okolic. Skala 1 : 20 000. Warszawa: Daunpol Sp. z.o.o. Wydawnictwo Kartograficzne, 2009.
↑ ^a ^b ^c ^d Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. Mapa topograficzna w skali 1:10 000. Oraz: HYDRONIMIA NA ARKUSZU N-34-139-A. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej.
↑ ^a ^b ^c ^d Zdzisław Biernacki: IV. Geomorfologia i wody powierzchniowe. W: Wisła w Warszawie. Warszawa: Biuro Zarządu m.st. Warszawy, Wydział Planowania Przestrzennego i Architektury, Opracowanie graficzne, druk i oprawa: Dom Wydawniczy ELIPSA, 2000, s. 22-70. ISBN 83-907333-7-4. [dostęp 2014-10-18].

[uwaga1-5] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych podaje jedynie m.in. dokładne współrzędne geograficzne źródła i ujścia Kanału Nowe Ujście, ale bez nazw ulic oraz nazw źródła i ujścia^[1]. Nazwy ulic pochodzą z planu Warszawy^[3], nazwy Kanał Wawerski i Stara Wisła z cytowanej mapy^[4].

[PRNG-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024

[hydronimy-2] Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 185, ISBN 83-239-9607-5 .

[WarszawaPlan-3] Warszawa. Atlas miasta i okolic. Skala 1 : 20 000. Warszawa: Daunpol Sp. z.o.o. Wydawnictwo Kartograficzne, 2009.

[KZGW-4] Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. Mapa topograficzna w skali 1:10 000. Oraz: HYDRONIMIA NA ARKUSZU N-34-139-A. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej.

[Biernacki00-6] Zdzisław Biernacki: IV. Geomorfologia i wody powierzchniowe. W: Wisła w Warszawie. Warszawa: Biuro Zarządu m.st. Warszawy, Wydział Planowania Przestrzennego i Architektury, Opracowanie graficzne, druk i oprawa: Dom Wydawniczy ELIPSA, 2000, s. 22-70. ISBN 83-907333-7-4. [dostęp 2014-10-18].

[1]

[2]

[a]

[4]

[5]

[3]