Janusz Czapiński

Janusz Czapiński
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	25 stycznia 1951 ; Pabianice
	Doktor habilitowany nauk humanistycznych
	Specjalność: psychologia społeczna
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1983
Habilitacja	1988
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski; Akademia Ekonomiczno-Humanistyczna w Warszawie
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Janusz Czapiński (ur. 25 stycznia 1951 w Pabianicach^[1]) – polski psycholog społeczny i nauczyciel akademicki, doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys

Po ukończeniu Szkoły Podstawowej nr. 14 im. Stanisława Staszica w Pabianicach został przyjęty do liceum plastycznego w Łodzi, z którego wydalono go w III klasie w 1968. Został skierowany do liceum ogólnokształcącego na Stokach w Łodzi, gdzie uzyskał świadectwo dojrzałości. W 1975 ukończył studia w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. W tej samej jednostce uzyskiwał stopnie doktora (1983) i doktora habilitowanego (1988)^[2]^[3]. Zawodowo był związany z Katedrą Psychologii Społecznej na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego, na UW doszedł do stanowiska profesora nadzwyczajnego. Był także profesorem nadzwyczajnym i prorektorem ds. nauki Wyższej Szkoły Finansów i Zarządzania w Warszawie^[4] (przekształconej następnie w Akademię Ekonomiczno-Humanistyczną w Warszawie), a także członkiem Komitetu Psychologii Polskiej Akademii Nauk^[5]. Specjalizuje się w zakresie psychologii społecznej^[5].

W wyborach w 2001 bez powodzenia ubiegał się o mandat senatora jako bezpartyjny kandydat z ramienia SLD-UP^[6].

Dwukrotnie żonaty, ma troje dzieci^[1]. Jego pierwszą żoną była Magda Czapińska, poetka i autorka tekstów piosenek^[7].

Wybrane publikacje

Psychologia szczęścia. Przegląd badań i zarys teorii cebulowej (Wyd. Akademos, Poznań 1992 oraz Pracownia Testów Psychologicznych, Warszawa 1994)
Szczęście – złudzenie czy konieczność? Cebulowa teoria szczęścia w świetle nowych danych empirycznych, w: Mirosława Kofta, Teresa Szustrowa (red.), Złudzenia, które pozwalają żyć (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001)
Psychologiczne teorie szczęścia, w: Janusz Czapiński (red.), Psychologia pozytywna. Nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, s. 51–102)
Spotkanie dwóch tradycji: hedonizmu i eudajmonizmu, w: Janusz Czapiński (red.), Psychologia pozytywna. Nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, s. 13–17)^[8]
Psychologia szczęścia. Kto, kiedy, dlaczego kocha życie i co z tego wynika, czyli nowa odsłona teorii cebulowej (Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2017)

Promotor prac doktorskich

Radzenie sobie ze stresem u progu samodzielności życiowej osób kończących studia wyższe, Anna Turowska, 2013,
Wykorzystanie teorii zrównoważonej perspektywy temporalnej do badania satysfakcji z pracy, Paweł Błaszkiewicz, 2011,
Jakość życia a doświadczenia wewnętrzne, Maria Owczarek 2004,
Social Structure and Psychological Well-being in Semi-urban Gharian Libya, Khalifa Baiej, 1999^[5]:

„Diagnoza Społeczna”

Wieloletni kierownik badań panelowych „Diagnoza Społeczna”^[3], projektu zajmującego się od 2000 analizą warunków i jakości życia Polaków. Badanie objęło określone grupy wskaźników społecznych, do których należą struktura demograficzno-społeczna gospodarstw domowych, warunki życia gospodarstw domowych związane z ich kondycją materialną, dostępem do rynku pracy, świadczeń medycznych, kultury i wypoczynku, edukacja i nowoczesne technologie komunikacyjne, jakość i styl życia oraz cechy indywidualne obywateli. Wyniki badań dotyczyły aktualnego obrazu polskiego społeczeństwa, jak również dawały możliwość prześledzenia jego zmiany w okresie ponad dziesięciu lat. Projekt miał charakter publiczny, wszystkie wyniki łącznie z bazami danych udostępniono nieodpłatnie. Janusz Czapiński jako redaktor opracowywał okresowe raporty związane z prowadzonym projektem^[9].

Przypisy

↑ ^a ^b Grażyna Grabowska: Profesor na trzepaku. zyciepabianic.pl, 26 listopada 2007. [dostęp 2011-10-26].
↑ Roman Kubiak: My, pabianiczanie. Pabianice: Agencja Dziennikarzy, 2019, s. 49–54. ISBN 978-83-945659-1-6.
↑ ^a ^b Prof. UW, dr hab. Janusz Czapiński. psych.uw.edu.pl. [dostęp 2011-10-25].
↑ Władze Wyższej Szkoły Finansów i Zarządzania w Warszawie. vizja.pl. [dostęp 2014-08-31].
↑ ^a ^b ^c Dr hab. Janusz Czapiński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-10-26] .
↑ Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2011-10-26].
↑ Remedium. bibliotekapiosenki.pl. [dostęp 2020-03-28].
↑ Mariusz Trejtowicz. Dynamika dobrostanu psychicznego. Eksploracja danych z badań. „Psychologia Społeczna”. 2 (01 (03)), s. 66–81, 2007. ISSN 1896-1800. [dostęp 2015-03-31].
↑ Diagnoza Społeczna. diagnoza.com. [dostęp 2011-10-26].

[żp-1] Grażyna Grabowska: Profesor na trzepaku. zyciepabianic.pl, 26 listopada 2007. [dostęp 2011-10-26].

[Roman_Kubiak-2] Roman Kubiak: My, pabianiczanie. Pabianice: Agencja Dziennikarzy, 2019, s. 49–54. ISBN 978-83-945659-1-6.

[uw-3] Prof. UW, dr hab. Janusz Czapiński. psych.uw.edu.pl. [dostęp 2011-10-25].

[4] Władze Wyższej Szkoły Finansów i Zarządzania w Warszawie. vizja.pl. [dostęp 2014-08-31].

[nauka-5] Dr hab. Janusz Czapiński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-10-26] .

[6] Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2011-10-26].

[7] Remedium. bibliotekapiosenki.pl. [dostęp 2020-03-28].

[Trejtowicz-8] Mariusz Trejtowicz. Dynamika dobrostanu psychicznego. Eksploracja danych z badań. „Psychologia Społeczna”. 2 (01 (03)), s. 66–81, 2007. ISSN 1896-1800. [dostęp 2015-03-31].

[9] Diagnoza Społeczna. diagnoza.com. [dostęp 2011-10-26].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]