Jan Freyman

Jan Freyman
	; Jan Freyman w 1935
Data i miejsce urodzenia	22 października 1900 ; Bachmacz
Data i miejsce śmierci	29 września 1970 ; Vancouver
	Poseł na Sejm IV kadencji (II RP)
Okres	od 1935; do 1938
Przynależność polityczna	BBWR
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Freyman (ur. 22 października 1900 w Bachmaczu^[1], zm. 29 września 1970 w Vancouver) – polski inżynier-leśnik, działacz społeczny, polityk, poseł na Sejm w II RP.

Życiorys

Ukończył Gimnazjum im. ks. J. Poniatowskego (matura w 1922 roku) i studia na SGGW w Warszawie^[1], uzyskując dyplom inżyniera-leśnika w 1930 roku. Uzupełnił studia w Instytucie Nauki Organizacji Pracy^[1]. Odbył praktykę w dyrekcji warszawskiej lasów państwowych (w 1922 roku) i w zakładach przemysłu drzewnego w Danii w 1925 roku^[2]^[1].

Do 1914 roku mieszkał i uczył się w Kiszyniowie i Łodzi, na początku I wojny światowej mieszkał w rodzinnym majątku Swida. W latach 1917–1919 należał do POW na Ukrainie i w Besarabii^[1] oraz do Drużyny Harcerskiej im. T. Kościuszki w Kiszyniowie. W 1919 roku dotarł (przez Bukareszt i Budapeszt) do Krakowa (gdzie działał w VI Drużynie Harcerskiej), a następnie Warszawy (działał w XIV i XX Drużynie Harcerskiej). W czasie wojny polsko-bolszewickiej w latach 1920–1921 walczył ochotniczo w 205 pułku piechoty i 2 pułku ułanów Grochowskich^[1]. Był ranny w czasie bitwy pod Miastkowem i został zwolniony do rezerwy jako uczeń-żołnierz 21 pułku piechoty. W 1929 roku dostał awans na stopień podporucznika rezerwy WP.

Podczas studiów pracował w harcerstwie i organizacjach szkolno-akademickich m.in. był: wiceprezesem Akademickiego Koła Pracy Naukowej SGGW, członkiem Kuratorium Ognisk Akademickich dla Polaków z Rusi, prezesem Ogniska Akademickiego PCK i wiceprezesem Towarzystwa Przyjaciół Dzieci Ulicy, dyrektorem 4 burs: w PCK (dla ucznia-żołnierza), w Polsko-Amerykańskim Komitecie Pomocy Dzieciom (dla młodzieży z kresów), w Centralnym Związku Osadników i Polskim Towarzystwie Emigracyjnym. W latach 1930–1935 pracował w Sekretariacie Generalnym BBWR^[1] (gdzie był radcą ds. leśnych). Od 1933 roku był członkiem Warszawskiego Klubu Społeczno-Ekonomicznego. Był współtwórcą i wiceprezesem Wydziału Wykonawczego Organizacji Młodzieży Pracującej i członkiem zarządu Instytutu Szerzenia Praktycznej Wiedzy Przemysłowej^[3].

W 1935 roku został wybrany 90 598 głosami z listy państwowej w okręgu nr 55 obejmującym powiaty: piński, łuniniecki i stoliński. Kandydowanie z okręgu, z którego nie pochodził, wzbudziło lokalne kontrowersje^[4].

W IV kadencji pracował w komisji budżetowej (w której był zastępcą członka od grudnia 1936 roku), oświatowej i rolnej. W czerwcu 1938 roku został wybrany do specjalnej komisji ds. aprowizacji^[2]^[3].

Podczas II wojny światowej walczył w stopniu porucznika w II Korpusie PSZ. Po wojnie pozostał na uchodźstwie w Kanadzie^[3].

Życie prywatne

Był synem Aleksandra^[1] (właściciela majątku Swida w guberni kijowskiej) i Olgi z domu Kwaśnickiej^[1].

Ożenił się z Haliną Kotowską^[1].

Jego brat Marcin Stanisław, major WP, odznaczony Orderem Virtuti Militari, Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych, został zamordowany przez Rosjan w 1940 roku w Charkowie^[3].

Ordery i odznaczenia

Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1933)^[5]
Medal Niepodległości (16 marca 1937)^[6]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938. reprint Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa, 1984
↑ ^a ^b Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 182.
↑ ^a ^b ^c ^d Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Jan Freyman. [dostęp 2012-06-24].
↑ Piotr Cichoradzki. Wybory parlamentarne 1935 r. w okręgu nr 55 (Pińsk, Łuniniec, Stolin). „Гістарычная Брама”. 25, 2010. [dostęp 2012-06-24].
↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[C-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938. reprint Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa, 1984

[S-2] Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 182.

[BS-3] Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Jan Freyman. [dostęp 2012-06-24].

[K-4] Piotr Cichoradzki. Wybory parlamentarne 1935 r. w okręgu nr 55 (Pińsk, Łuniniec, Stolin). „Гістарычная Брама”. 25, 2010. [dostęp 2012-06-24].

[5] M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

[6] M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]