Przejdź do zawartości

Grzegorz Wędzyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzegorz Wędzyński
Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 1970
Przasnysz

Wzrost

174 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
do 1987 MZKS Przasnysz
1987–1992 Polonia Warszawa
1993 Legia Warszawa 11 (0)
1993 Polonia Warszawa 4 (0)
1994–1995 Legia Warszawa 30 (1)
1995–1996 ŁKS Łódź 30 (6)
1996–1999 Polonia Warszawa 83 (9)
1999–2002 Maccabi Tel Awiw 101 (7)
2002–2003 Hapoel Ironi Riszon le-Cijjon 30 (3)
2003–2004 Hapoel Ironi Kiryat Szmona
2004–2006 Górnik Łęczna 52 (6)
2007–2008 Polonia Warszawa 41 (2)
2008–2009 Narew Ostrołęka 16 (0)
2010–2011 MKP Pogoń Siedlce 30 (5)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1998–1999  Polska 2 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2008–2009 Narew Ostrołęka
2010–2011 MKP Pogoń Siedlce
2012 Elana Toruń
2013 FC Icon New Jersey
2013–2014 Polonia New York SC
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Grzegorz Wędzyński (ur. 4 czerwca 1970 w Przasnyszu) – polski piłkarz i trener, pomocnik, reprezentant Polski.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską rozpoczynał w MZKS Przasnysz, z którego trafił do Polonii Warszawa. Wiosną 1993 roku został zawodnikiem innego klubu ze stolicy – Legii. Z „Wojskowymi” wywalczył dwa tytuły mistrza Polski (1994, 1995), dwa Puchary Polski (1994, 1995) oraz jeden Superpuchar Polski (1994).

Po zakończeniu sezonu 1994/1995 odszedł do ŁKS Łódź, a po kolejnym roku powrócił do Polonii. Z „Czarnymi Koszulami” w roli kapitana zdobył wicemistrzostwo Polski (1998). 15 lipca 1998 roku w towarzyskim meczu z Ukrainą zadebiutował w reprezentacji Polski. Łącznie rozegrał w niej dwa spotkania, po raz drugi pojawiając się na murawie w narodowych barwach 28 kwietnia 1999 roku w potyczce z Czechami.

Latem 1999 roku wyjechał do Izraela, gdzie podpisał kontrakt z Maccabi Tel Awiw. Z klubem tym dwukrotnie sięgnął po krajowy puchar (2001, 2002). W tamtejszej lidze występował także w barwach Hapoelu Ironi Riszon le-Cijjon oraz Hapoelu Ironi Kirjat Szemona. Do Polski powrócił w 2004 roku, zakładając koszulkę Górnika Łęczna. W klubie tym rozegrał swoje ostatnie mecze na poziomie ekstraklasy. Łącznie wystąpił na tym poziomie rozgrywkowym 210 razy, zdobywając 22 bramki.

W kolejnych latach ponownie grał dla Polonii Warszawa, a w latach 2008-2009 był grającym dyrektorem sportowym III-ligowej Narwi Ostrołęka. Od stycznia 2010 roku łączył funkcje dyrektora sportowego i trenera w Pogoni Siedlce, z którą awansował do grupy wschodniej II ligi[1]. W tym okresie był również członkiem zarządu Agencji Rozwoju Miasta Siedlce[2]. Klub opuścił w grudniu 2011 roku[3], a w okresie od kwietnia do września 2012 roku był trenerem II-ligowej Elany Toruń.

Jesienią 2013 roku wyjechał do USA, gdzie został szkoleniowcem FC Icon New Jersey, a po pół roku Polonii New York SC. Z tym ostatnim zespołem zdobył dwukrotnie mistrzostwo Ameryki Północnej klubów polonijnych, został także wybrany trenerem roku 2014 przez tamtejszy związek klubów polonijnych. Od 2015 roku mieszka w Belgii, gdzie współpracuje z klubami jako manager.

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tytuł honorowego obywatela miasta Przasnysza (2022)[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]