Glenn Tipton
.jpg) Glenn Tipton w 2005 | |
| Imię i nazwisko |
Glenn Raymond Tipton |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
25 października 1947[1] |
| Instrumenty |
gitara elektryczna, gitara akustyczna, gitara basowa, fortepian |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1968 |
| Powiązania | |
| Zespoły | |
| The Flying Hat Band (1971-1974) Judas Priest (od 1974) | |
| Strona internetowa | |
Glenn Raymond Tipton (ur. 25 października 1947 w Blackheath[1]) – brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta zespołu Judas Priest.
Do Judas Priest trafił z zespołu Flying Hat Band, gdzie oprócz gry na gitarze elektrycznej śpiewał i okazyjnie grał na instrumentach klawiszowych. Jest znany ze swoich partii solowych, w które często wplata trudne technicznie zagrania. W jego grze słychać inspirację muzyką neoklasyczną. Tipton tworzy ponadto muzykę do filmów i gier video. W Judas Priest grał w duecie z K.K. Downingiem nieprzerwanie od ponad 35 lat, do momentu jego odejścia z zespołu. Uważany jest za jednego z najlepszych gitarzystów rockowych i heavymetalowych na świecie.
Przez wiele lat twórczości, szczególnie w jej wczesnym okresie, Tipton używał gitary Fender Stratocaster, najpierw standardowej, później modelu 70's wyposażonego w dwa humbuckery i lustrzaną płytkę ochronną. Używał go między innymi podczas Screaming for Vengeance Tour. We wczesnych latach 80. grał też na gitarze Gibson SG o podobnym wykończeniu. W połowie lat osiemdziesiątych zaczął używać „kanciastych” gitar firmy Hamer, sygnowanych swoim nazwiskiem: Hamer GT Custom (Wersja czarna z białą obwódką i biała z czarną) i Hamer Phantom GT (brązowa z czarną płytką ochronną i czarna z lustrzaną płytką). Używał niemal wyłącznie wzmacniaczy firmy Marshall – głównie modelu JCM800. Obecnie stosuje zestawienie wielu różnych przedwzmacniaczy pod kontrolerem MIDI.
W 1996 r. ukazał się jego pierwszy solowy album Baptizm of Fire. Materiał nagrywany był w dwóch turach – pierwsza sesja (w której prócz Tiptona uczestniczyli John Entwistle i Cozy Powell nie została przyjęta przez wytwórnię ze względu na zbyt „oldschoolowy” charakter materiału, który, zdaniem managementu, nie sprzedałby się zbyt dobrze. Tipton wszedł więc do studia drugi raz, już z innymi muzykami (wśród nich byli m.in. Don Airey, i Robert Trujillo), a z materiału nagranego wcześniej, z Entwistlem i Powellem, pozostał tylko utwór „The Healer”.
W 2004 roku muzyk wraz z K.K. Downingiem został sklasyfikowany na 13. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów heavymetalowych wszech czasów według magazynu Guitar World[2].
W roku 2006 ukazał się niepublikowany wcześniej materiał z nagrań na płytę „Baptizm of Fire”, w których uczestniczyli John Entwistle i Cozy Powell, obaj już wówczas (2006) nieżyjący. Płytę zatytułowano „Edge of the World”. Ma ona bardziej stonowany charakter i więcej spokojniejszych utworów niż poprzednie wydawnictwo gitarzysty.
Instrumentarium
[edytuj | edytuj kod]
|
|
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]
- Albumy
| Tytuł | Dane dot. albumu |
|---|---|
| Baptizm of Fire |
|
| Edge of the World (oraz John Entwistle i Cozy Powell) |
|
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]| Tytuł | Rok | Rola | Uwagi | Źródło |
|---|---|---|---|---|
| „Dream Deceivers: The Story Behind James Vance vs. Judas Priest” | 1992 | jako on sam | film dokumentalny, reżyseria: David Van Taylor | [5] |
| „In a Metal Mood” | 1996 | film dokumentalny, reżyseria: Henning Lohner | [6] |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Steve Huey: Biografia Glenna Tiptona na stronie allmusic.com. allmusic.com. [dostęp 2011-06-17]. (ang.).
- ↑ GUITAR WORLD's 100 Greatest Heavy Metal Guitarists Of All Time - Jan. 23, 2004. blabbermouth.net. [dostęp 2011-12-07]. (ang.).
- ↑ Glenn Tipton Guitars. www.glenntipton.co.uk. [dostęp 2016-01-03]. (ang.).
- ↑ a b c d Joe Charupakorn: Judas Priest: Unleash the Beast. www.premierguitar.com. [dostęp 2016-01-03]. (ang.).
- ↑ Dream Deceivers: The Story Behind James Vance vs. Judas Priest (1992). www.imdb.com. [dostęp 2016-01-02]. (ang.).
- ↑ In a Metal Mood (1996). www.imdb.com. [dostęp 2016-01-02]. (ang.).