Przejdź do zawartości

Gabriela Górzyńska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gabriela Górzyńska
Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1956
Bydgoszcz

Wzrost

166 cm

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto Poznań 1983 bieg przełajowy
złoto Brzeszcze 1984 bieg na 20 km
złoto Dębno 1984 bieg maratoński
złoto Brzeszcze 1985 bieg na 20 km
złoto Brzeszcze 1989 bieg na 20 km
srebro Burzenin 1980 bieg przełajowy
srebro Warszawa 1981 bieg przełajowy
srebro Grudziądz 1984 bieg na 5000 m
srebro Sopot 1985 bieg na 10 000 m
srebro Dębno 1986 bieg maratoński
brąz Kielce 1979 bieg przełajowy
brąz Elbląg 1984 bieg przełajowy

Gabriela Górzyńska (ur. 27 lutego 1956 w Bydgoszczy[1]) – polska lekkoatletka, specjalistka biegów długodystansowych, wielokrotna mistrzyni Polski.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Zajęła 8. miejsce w biegu maratońskim na zawodach Przyjaźń-84 w Pradze, rozegranych dla lekkoatletów z państw, które zbojkotowały igrzyska olimpijskie w 1984 w Los Angeles[2]. Nie ukończyła biegu podczas Pucharu Świata w maratonie w 1985 w Hiroszimie[1]; zemdlała na 50 metrów przed metą[3].

Nie ukończyła biegu maratońskiego na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie[4].

Zwyciężyła w maratonie w Amsterdamie w 1989[5].

Była mistrzynią Polski w biegu przełajowym w 1983, w biegu na 20 kilometrów w 1984, 1985 i 1989 oraz w maratonie w 1984, wicemistrzynią w biegu przełajowym w 1980 i 1981, w biegu na 5000 metrów w 1984, w biegu na 10 000 metrów w 1985 oraz w maratonie w 1986, a także brązową medalistką w biegu przełajowym w 1979 i 1984[6].

Dwukrotnie ustanawiała rekordy Polski w maratonie (do 2:38:14 29 września 1985 w Berlinie)[7].

Była zawodniczką Zawiszy Bydgoszcz.

Rekordy życiowe:[8][9]:

Konkurencja Data i miejsce Wynik
bieg na 1500 metrów 18 czerwca 1977, Bydgoszcz 4:23,5
bieg na 3000 metrów 11 lipca 1981, Sopot 9:16,4
bieg na 5000 metrów 24 czerwca 1985, Grudziądz 16:37,37
bieg na 10 000 metrów 30 lipca 1988, Sopot 33:53,99
bieg maratoński 6 kwietnia 1986, Dębno 2:33:24

Pracuje aktualnie w szkole podstawowej nr 64 w Bydgoszczy, gdzie uczy zajęć technicznych i wychowania fizycznego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 247. ISBN 83-902509-0-X.
  2. Henryk Sozański. Praga '84. „Lekkoatletyka”. 10, s. 32, 1984. 
  3. Ostatnie dwa kilometry życia [online], maratonczyk.pl [dostęp 2012-10-30] (pol.).
  4. Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 193.
  5. Amsterdam Marathon Race Winners [online], arrs.net [dostęp 2012-10-30] (niderl.).
  6. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 94, 99, 105, 106, 111 i 335-337. ISBN 978-83-934369-0-3.
  7. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 227.
  8. Henryk Gąszczak, Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 [online] [dostęp 2012-10-28] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-30] (pol.).
  9. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 184, 185, 187, 189 i 190. ISBN 83-902509-0-X.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]