Przejdź do zawartości

Forsztag

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Forsztag

Forsztag, ang. forestay – element olinowania stałego na jachcie lub innym statku żaglowym. Przebiega od masztu do dziobu. Przeciwdziała siłom pochylającym maszt w kierunku rufy. Forsztag biegnie wzdłuż diametralnej kadłuba. Na małych jednostkach występuje zazwyczaj jedna lina łącząca top masztu z dziobem, nazywana wtedy sztagiem. Na większych spotyka się kilka takich lin. Wtedy pierwsza od dziobu nosi nazwę forsztagu, a następne w kierunku rufy to trumsztag, bombramsztag, bramsztag, stensztag i sztag.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Franciszek Haber: Vademecum żeglarza i sternika jachtowego. Warszawa: WILGA, 2004, s. 23. ISBN 83-7375-197-1.