Ford Escape
Ford Escape – samochód osobowy typu SUV klasy kompaktowej, a następnie klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 2000–2024.
Pierwsza generacja
[edytuj | edytuj kod]_(front),_Serdang.jpg) Ford Escape I przed liftingiem | |
| Inne nazwy | |
|---|---|
| Producent | |
| Zaprezentowany |
Kwiecień 2000 |
| Okres produkcji |
2000–2006 (USA) |
| Miejsce produkcji | |
| Następca |
Ford Escape II (USA) |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
5-drzwiowy SUV |
| Skrzynia biegów |
5-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4443 mm |
| Szerokość |
1781 mm |
| Wysokość |
1770 mm |
| Rozstaw osi |
2619 mm |
| Masa własna |
1473-1568 kg |
| Liczba miejsc |
5 |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze |
|
| Konkurencja | |
_(rear),_Serdang.jpg)
_XLS_wagon_(2011-04-22)_01.jpg)
_2.3_wagon_(2018-11-02)_01.jpg)
_wagon_(2010-09-23).jpg)
Ford Escape I został zaprezentowany po raz pierwszy w 2000 roku.
Prezentacja nowego, globalnego kompaktowego SUV-a Escape miała miejsce w Ameryce Północnej wiosną 2000 roku. Rok później, samochód trafił do produkcji w kilku krajach Azjatyckiego Dalekiego Wschodu z przeznaczeniem na rynki regionu, a także Japonię, Chiny, Australię i Nową Zelandię. W połowie 2001 roku ruszyła również sprzedaż europejskiej wersji modelu w wybranych krajach pod nazwą Maverick, która trwała tam do 2007 roku.
W Ameryce Północnej od momentu debiutu Escape był jednym z najpopularniejszych SUV-ów, godnie rywalizując chociażby z Toyotą RAV4 i Hondą CR-V. Produkowane były też bliźniacze wersje tego modelu: Mazda Tribute i bardziej luksusowy Mercury Mariner.
Produkowany był na platformie Ford CD2, która wywodzi się jeszcze z platformy GF produkcji Mazdy (stosowano ją już w ostatniej generacji modelu 626).
Restylizacje
[edytuj | edytuj kod]Produkcja i sprzedaż Escape I została zakończona w Ameryce Północnej w grudniu 2006 roku, a z początkiem 2007 roku zastąpiła go zupełnie nowa, druga generacja. Jednocześnie, Ford zdecydował się kontynuować produkcję i sprzedaż pierwszej generacji na rynkach Azji i Australii aż do 2012 roku. Aby odświeżyć wygląd modelu, w drugiej połowie 2006 roku przedstawiono model po gruntownej modernizacji[1] - zmieniono zderzaki, grill, reflektory i maskę. Wewnątrz zmodyfikowano deskę rozdzielczą, poza tym zmieniono położenie drążka zmiany biegów - podobnie jak w wersjach amerykańskich umieszczono ją między fotelami. W droższych wersjach w standardzie są lakierowane zderzaki, dolne części drzwi i lusterka boczne.
Tylne hamulce bębnowe zastąpiono hamulcami tarczowymi. 3,0-litrowy Duratec 30 V6 został zmodyfikowany, by spalać o 10% mniej paliwa, a 2,3-litrowemu Duratekowi 23 R4 zwiększono moment obrotowy i moc. Escape przeznaczony na tamtejsze rynki był produkowany m.in. na Tajwanie i Filipinach.
Kolejny lifting miał miejsce w 2008 roku, w ramach którego całkowicie zmieniono wygląd pasa przedniego i tylny lampy, które stały się odtąd dwuczęściowe. Ostatni lifting przeprowadzono w 2010 roku, a w 2012 roku w Azji i Australii Escape I zastąpił globalny następca - trzecia generacja, w Europie znana jako Ford Kuga II.
Sprzedaż
[edytuj | edytuj kod]Escape bardzo dobrze sprzedawało się w USA. Od wprowadzenia na rynek do końca sprzedaży samochód był jednym z liderów rynku kompaktowych SUV-ów. W 2007 r. (styczeń - lipiec) z salonów wyjechało 104.645 modeli Escape i Escape Hybrid. Ten Ford zajmuje tym samym 2. miejsce w segmencie samochodów sportowo-użytkowych segmentu C. Plasowała się za Hondą CR-V (124.262 aut), a przed Toyotą RAV4 (101.618) i Jeepem Wranglerem (74.480).
Escape Hybrid
[edytuj | edytuj kod]W 2004 roku Ford wprowadził do sprzedaży model o napędzie hybrydowym. System automatycznie wybiera pomiędzy: wykorzystywaniem energii elektrycznej (ruszanie, wolna jazda), wykorzystywaniem energii pochodzącej z paliwa (zwykła jazda, zjazd z górki), wykorzystywaniem po części silnika elektrycznego oraz spalinowego (przyspieszanie, podjazd pod górkę).
Działania te mają na celu uzyskanie jak najlepszego zużycia paliwa i przyspieszenia (elastyczności) przy każdej prędkości i masie. Dodatkowo, przy każdym zwalnianiu czy zjeździe z górki system stosuje hamowanie odzyskowe (przekształca energię kinetyczną w elektryczną, przy okazji ładuje swoje akumulatory). Przy mocy KM (116 kW) hybrydowe Mariner i Escape przyspieszają niewiele gorzej niż napędzany wyłącznie benzyną 3,0-litrowy Duratec 30 V6 (203 KM, 149 kW).
W drugiej połowie 2004 r., po wprowadzeniu Forda Escape Hybrid na rynek, sprzedano 17.000 sztuk tego samochodu – cztery razy więcej, niż planowano. Escape Hybrid był również pierwszą hybrydą z możliwością wykorzystywania mieszanki E85 (85% etanolu, 15% benzyny).
Jazda
[edytuj | edytuj kod]Stosowany w obu hybrydowych modelach silnik spalinowy to 2,3-litrowy Duratec 23E R4, o mocy 135 KM (99 kW) i 168 Nm. Elektryczne źródło napędu wytwarza maksymalnie 95 KM (70 kW). Kresem możliwości tych hybryd nie jest jednak 135 + 95 = 230 KM, ale 158 KM (116 kW) – przy wykorzystywaniu tej mocy maksymalnej (przyspieszaniu) silnik elektryczny nie wykorzystuje całego swojego potencjału (za to np. w szybkim ruszeniu spod świateł ulicznych działa tylko on).
Właśnie działanie silnika elektrycznego powoduje tak niskie zużycie paliwa w samochodach z napędem hybrydowym, zwłaszcza w mieście. Sprzedawane również w Polsce Toyota Prius i Honda Civic IMA osiągają wyniki rzędu 4,0 - 5,0 l/100 km. Escape i Mariner Hybrid spalają 5,7 l/100 km w mieście i 6,7 l/100 km w trasie, co w porównaniu z wynikami np. Priusa nie wygląda porażająco, ale w porównaniu ze spalaniem "standardowych" Escape'a i Marinera wyposażonych w 3,0-litrowy silnik Duratec 30 V6 (12,5 l/100 km w mieście, 9,1 l/100 km w trasie) już tak. Tym samym zasięg obydwóch modeli może wynieść (na 57-litrowym zbiorniku paliwa) nawet 1000 km.
Przy spokojnym przyspieszaniu, tylko na elektrycznym silniku można osiągnąć prędkość 58 km/h. Również na samej energii elektrycznej samochody przejadą 2,4 - 2,9 km (do momentu całkowitego rozładowania baterii). Podczas łagodnego hamowania i tym samym przekroczenia granicy 65 km/h, silnik spalinowy zostaje odłączony, a samochód kontynuuje jazdę bez zużywania paliwa.
Technologia
[edytuj | edytuj kod]Technologia stosowana w hybrydowych Escape’ie jest podobna do tej z japońskiej Toyoty Prius, gdyż Ford używa kilku opatentowanych urządzeń Toyoty. Aisin AW, japoński wytwórca automatycznych skrzyń biegów, produkował układ transaxle używany w Escape'ie Hybrid, a Sanyo Electric – akumulatory.
Silniki
[edytuj | edytuj kod]Escape i Tribute w 2004 r. otrzymały nowy bazowy silnik: 2,3 l Duratec 23 R4 (155 KM), który zastąpił 2,0-litrowego, 129-konnego Zetec R4. Najmocniejszym źródłem napędu pozostał 3,0-litrowy, 203-konny Duratec 30 V6. Dodano także różne elementy zwiększające poziom bezpieczeństwa, inteligentny system napędu na cztery koła i lekko zmieniono karoserię. Umożliwiono połączenie automatycznej skrzyni biegów z silnikami R4. Przy okazji, drążek zmiany biegów przeniesiono z kolumny kierownicy na deskę rozdzielczą pomiędzy fotelami.
Dane techniczne
[edytuj | edytuj kod]| Silnik | Układ i liczba cylindrów |
Pojemność skokowa [cm³] |
Moc maksymalna [KM (kW) przy obr./min] |
Maksymalny moment obrotowy [Nm przy obr./min] |
|---|---|---|---|---|
| 2,0 l Zetec | poprzecznie, R4 | 1998 | 129 (95) przy 5400 | 183 przy 4500 |
| 2,3 l Duratec 23 | 2261 | 155 (114) przy 5800 | 206 przy 4250 | |
| 2,3 l Duratec 23E + + silnik elektryczny |
158 (116) przy 6000 | 168 przy 4250 | ||
| 3,0 l Duratec 30 | poprzecznie, V6 | 2954 | 203 (149) przy 6000 | 262 przy 4850 |
Druga generacja
[edytuj | edytuj kod]_(cropped).jpg) Ford Escape II | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
Styczeń 2007 |
| Okres produkcji |
2007–2012 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
Ford Escape I |
| Następca |
Ford Escape II |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
5-drzwiowy SUV |
| Skrzynia biegów |
5-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4437 mm |
| Szerokość |
1806 mm |
| Wysokość |
1720 mm |
| Rozstaw osi |
2619 mm |
| Liczba miejsc |
5 |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze |
|
| Konkurencja | |
Ford Escape II został zaprezentowany po raz pierwszy w 2007 roku.
Druga generacja Escape, w przeciwieństwie do poprzednika, została przeznaczona wyłącznie na rynek Ameryki Północnej. Na pozostałych rynkach, kontynuowano produkcję poprzedniego modelu po modernizacji, a w Europie zastąpiono go oddzielnym modelem Kuga.
Odświeżony Escape upodobnił się do modeli Edge, Explorer i Expedition. Zmiany objęły m.in. nowy grill i większe reflektory. Wnętrze także zostało przestylizowane. Escape na rok modelowy 2008 zadebiutował na międzynarodowym salonie samochodowym w Los Angeles w 2007 roku[2].
Oferta silników i skrzyń biegów nie zmieniła się - wciąż oferowane są 2,3-litrowy Duratec 23 R4 i 3,0-litrowy Duratec 30 V6. 5-biegową skrzynię manualną łączy się tylko z tym pierwszym, 4-biegowy automat z każdym z nich.
Podobnie jak w przypadku poprzednika, samochód opracowano razem z markami Mazda i Mercury. W ramach tej współpracy, bliźniaczymi modelami wobec Escape II były nowe wcielenia modeli Mazda Tribute i Mercury Mariner.
W 2008 roku ofertę uzupełniła odmiana z napędem hybrydowym, którego konstrukcja była zmodernizowanym układem z modelu pierwszej generacji.
Dane techniczne
[edytuj | edytuj kod]| Silnik | Układ i liczba cylindrów |
Pojemność skokowa [cm³] |
Moc maksymalna [KM (kW) przy obr./min] |
Maksymalny moment obrotowy [Nm przy obr./min] |
|---|---|---|---|---|
| 2,3 l Duratec 23 | poprzecznie, R4 | 2261 | 155 (114) przy 5800 | 206 przy 4250 |
| 2,3 l Duratec 23E + + silnik elektryczny |
158 (116) przy 6000 | 168 przy 4250 | ||
| 3,0 l Duratec 30 | poprzecznie, V6 | 2954 | 203 (149) przy 6000 | 262 przy 4850 |
Trzecia generacja
[edytuj | edytuj kod] Ford Escape III przed liftingiem | |
| Inne nazwy | |
|---|---|
| Producent | |
| Zaprezentowany |
Listopad 2011 |
| Okres produkcji |
2012–2019 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
Ford Escape II (USA) |
| Następca |
Ford Escape IV |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
5-drzwiowy SUV |
| Skrzynia biegów |
6-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4524 mm |
| Szerokość |
1838 mm |
| Wysokość |
1702 mm |
| Rozstaw osi |
2690 mm |
| Masa własna |
1580-1707 kg |
| Zbiornik paliwa |
60 l |
| Liczba miejsc |
5 |
| Test Euro NCAP |
|
| Bagażnik |
481-1653 l |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
| Konkurencja | |
.jpg)
Ford Escape III został zaprezentowany po raz pierwszy w 2011 roku.
Trzecia, zupełnie nowa generacja Forda Escape została przedstawiona po raz pierwszy w listopadzie 2011 roku na Los Angeles Auto Show. Samochód zbudowano od podstaw w ramach zupełnie nowej koncepcji i nowego kierunku stylistycznego, który w Ameryce Północnej zapoczątkowała trzecia generacja Forda Focusa przedstawiona w 2010 roku[3]. W jej ramach, porzucono pudełkową, kanciastą stlyistykę znaną z dwóch pierwszych wcieleń na rzecz ostrzejszych przetłoczeń i bardziej strzelistych proporcji nadwozia.
Awangardowa stylistyka zaadaptowana została także w kabinie pasażerskiej, która w obszernym zakresie odeszła od kanciastej, tradycyjnej estetyki z poprzednika. Escape trzeciej generacji zyskał wielokształtną konsolę centralną z charakterystycznym panelem centralnym tworzonym przez przyciski podobne do klawiatury telefonu komórkowego[4].
Rok później, w 2012 roku w Europie przedstawiono bliźniaczy model na rynek Europy, który tutaj pełniąc funkcję drugiej generacji modelu Kuga. Był to wówczas jeden z pierwszych modeli, przy okazji którego zastosowano taktykę One Ford, czyli takie same modele w ofercie marki niezależnie od rynku zbytu.
Lifting
[edytuj | edytuj kod]W listopadzie 2015 roku Ford przedstawił Escape III po gruntownej modernizacji, w ramach której odświeżono wygląd pasa przedniego - reflektorów, zderzaka i atrapy chłodnicy. Zmieniono też kształt tylnych lamp oraz projekt kokpitu[5]. Samochód trafił na rynek w 2016 roku.
Sprzedaż
[edytuj | edytuj kod]Produkcja Escape III ruszyła w amerykańskich zakładach marki w Louisville w czerwcu 2012 roku[6]. Samochód pod tą nazwą oferowany był m.in. w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Meksyku, a także na wybranych rynkach Ameryki Południowej. Ponadto, po wprowadzeniu zmodernizowanego modelu na rynek australijski w październiku 2016, tamtejszy oddział zdecydował się odejść od dotychczas stosowanej nazwy Kuga i powrócić do stosowanego już w przeszłości emblemtatu Escape[7].
Silniki
[edytuj | edytuj kod]- L4 1.5l EcoBoost
- L4 1.6l EcoBoost
- L4 2.0l EcoBoost
- L4 2.0l Duratorq
- L4 2.5l Duratec
Czwarta generacja
[edytuj | edytuj kod] Ford Escape IV przed liftingiem | |
| Inne nazwy | |
|---|---|
| Producent | |
| Zaprezentowany |
Kwiecień 2019 |
| Okres produkcji |
2019–2024 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
Ford Escape III |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
5-drzwiowy SUV |
| Skrzynia biegów |
6-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4629 mm |
| Szerokość |
1883 mm |
| Wysokość |
1680 mm |
| Rozstaw osi |
2710 mm |
| Masa własna |
1493–1773 kg |
| Liczba miejsc |
5 |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
| Konkurencja | |
.jpg)
.jpg)
Ford Escape IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 2019 roku.
Ford Escape czwartej generacji został zaprezentowany na początku kwienia 2019 roku[8], powstając jako zupełnie nowy model zbudowany od podstaw. Samochód ponownie opracowano jako model globalny, utrzymany w nowym języku stylistycznym podobnym do europejskich modeli Fiesta i Focus. Pas przedni zdominował duży, sześciokątny wlot powietrza dominujący tę część nadwozia, z kolei reflektory zyskały łezkowaty, szeroki kształt[9].
Pojazd zbudowano na nowej platformie koncernu Forda, dzięki której nowy model stał się wyraźnie większy. Escape IV urósł zarówno pod kątem wymiarów zewnętrznych, jak i przestrzeni w kabinie pasażerskiej. Deska rozdzielcza utrzymana została w bardziej minimalistycznym projekcie w stosunku do poprzednika, zyskując liniowy układ przyrządów na czele z dotyowym ekranem systemu multimedialnego o przekątnej 8 cali, który obsłużył nową generację systemy multimedialnego Sync 3[10].
Lifting
[edytuj | edytuj kod]W październiku 2022 zaprezentowano Forda Escape IV po kompleksowej modernizacji. W jej wyniku samochód zyskał zupełnie nowy wygląd pasa przedniego z węższymi, bardziej agresywnie ukształtowanymi reflektorami połączonymi listwą LED przy krawędzi maski, a także wyżej ulokowanym sześciokątnym wlotem powietrza z przeniesionym na niego logo firmowym[11]. Przemodelowano też tylny zderzak i wkłady lamp tylnych, z kolei w kabinie pasażerskiej zaadaptowano nowy wzór deski rozdzielczej zastosowany przed rokiem w zmodernizowanym europejskim Fordzie Focusie. W rezultacie, z konsoli centralnej zniknął panel z fizycznymi przyciskami klimatyzacji na rzecz uproszczonych przełączników ze skrótami do innych funkcji pojazdu. Obsługa klimatyzacji została zintegrowana z nowym, znacznie większym 13,2 calowym wyświetlaczem dotykowym obsługującym zaktualizowany system operacyjny Sync4[12]. Rozbudowano liczbę systemów asystujących i wspierających bezpieczeństwo jazdy, bez zmian w gamie jednostek napędowych[13].
Sprzedaż
[edytuj | edytuj kod]Produkcja Ford Escape czwartej generacji ruszyła w sierpniu 2019 roku[14], początkowo na potrzeby rynków Ameryki Północnej. W międzyczasie, w przeciwieństwie do poprzednika oferowanego pod znaną z europy nazwą Kuga, na rynku chińskim zadebiutowała lokalna odmiana Forda Escape wyróżniająca się inną stylistyką pasa przedniego z dużym, trapezoidalnym wlotem powietrza zdobionym logo firmowym. Samochód zyskał też przeprojektowany kokpit, z inną konsolą centralną i szerszym ekranem systemu multimedialnego[15]. Samochód w tej postaci jest także produkowany i sprzedawany na Tajwanie. W styczniu 2020 zadebiutowała odmiana europejska jako trzecia generacja modelu Ford Kuga[16], z kolei w październiku 2020 przedstawiono wariant australijski zachowujący nazwę Ford Escape[17].
Silniki
[edytuj | edytuj kod]- R3 1.5l EcoBoost
- R4 2.0l EcoBoost
- R4 2.5l Duratec
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ford Escape 2008 Review. [dostęp 2019-12-05]. (ang.).
- ↑ LA Auto Show: The 2008 Ford Escape revealed. [dostęp 2019-12-05]. (ang.).
- ↑ 2013 Ford Escape unveiled [video] [online] [dostęp 2019-12-05] (ang.).
- ↑ 2013 Ford Escape Reviews and News. [dostęp 2022-11-06]. (ang.).
- ↑ 2017 Ford Escape facelift revealed. [dostęp 2019-12-05]. (ang.).
- ↑ Ford kicks off 2013 Escape assembly [w/video]. [dostęp 2019-12-05]. (ang.).
- ↑ Ford Escape returns to Australia as renamed Kuga. [dostęp 2022-11-06]. (ang.).
- ↑ 2020 Ford Escape Unveiled. [dostęp 2019-12-05]. (ang.).
- ↑ 2020 Ford Escape Debuts With Whole New Look, Two Hybrid Choices. [dostęp 2019-12-05]. (ang.).
- ↑ Revealed: 2020 Ford Escape. [dostęp 2022-11-06]. (ang.).
- ↑ 2023 Ford Escape facelift revealed, Australian plans unconfirmed. [dostęp 2022-11-06]. (ang.).
- ↑ 2023 Ford Escape facelift unveiled in the US, Australian plans unclear. [dostęp 2022-11-06]. (ang.).
- ↑ 2023 Ford Escape facelift revealed, Australian plans unclear. [dostęp 2022-11-06]. (ang.).
- ↑ 2020 Ford Escape. [dostęp 2019-12-05]. (ang.).
- ↑ 2020 Ford Escape Gets A Bigger Grille In China. [dostęp 2022-11-06]. (ang.).
- ↑ Nowy Ford Kuga kosztuje co najmniej 104 900 zł. W ofercie jest też hybryda. [dostęp 2022-11-06]. (pol.).
- ↑ 2021 Ford Escape launching with drive-away pricing and virtual 'Desk Drives'. [dostęp 2022-11-06]. (ang.).