FABG-1
 Siostrzane jednostki typu Hai Ou w 2008 roku | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
 Republika Chińska
| |
| Nazwa |
FABG-1 |
| Wejście do służby |
1979 |
 Paragwaj
| |
| Nazwa |
ARP „Capitán Ortiz” |
| Wejście do służby |
1994 |
| Los okrętu |
w służbie (2019) |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
standardowa: 47 ton |
| Długość |
21,6 metra |
| Szerokość |
5,5 m |
| Zanurzenie |
1 m (2,02 m ze śrubami) |
| Materiał kadłuba | |
| Napęd | |
| 2 silniki wysokoprężne MTU o łącznej mocy 2605 KM 2 śruby | |
| Prędkość |
36 węzłów |
| Zasięg |
700 Mm przy prędkości 32 węzły |
| Sensory | |
| radary | |
| Uzbrojenie | |
| początkowo: 1 działko kal. 20 mm 2 wkm kal. 12,7 mm (2 x I) 2 pociski rakietowych Hsiung Feng I (2 x I) | |
| Wyposażenie | |
| system rozpoznania elektronicznego 2 wyrzutnie celów pozornych | |
| Załoga |
10 |
FABG-1 – tajwański kuter rakietowy z końca lat 70. XX wieku, jedna z 50 jednostek typu Hai Ou. Okręt został zbudowany w stoczni China ShipBuilding Corporation w Kaohsiung, a do służby w marynarce wojennej Republiki Chińskiej przyjęto go w 1979 roku. W 1994 roku jednostka została podarowana Paragwajowi i weszła w skład Armada Paraguaya pod nazwą ARP „Capitán Ortiz” jako patrolowiec. Okręt nadal służy w paragwajskiej flocie (stan na 2019 rok).
Projekt i budowa
[edytuj | edytuj kod]Projekt kutrów rakietowych typu Hai Ou bazował na izraelskich okrętach patrolowych typu Dvora[1][2]. Jednostki miały wykonany z aluminium kadłub, a od izraelskich protoplastów różniły się jego kształtem[1][3]. Ogółem powstało 50 okrętów tego typu[1][4].
FABG-1 zbudowany został w stoczni China ShipBuilding Corporation w Kaohsiung[2][5]. Jednostkę ukończono w 1979 roku[2][3].
Dane taktyczno-techniczne
[edytuj | edytuj kod]Okręt był kutrem rakietowym o długości całkowitej 21,6 metra, szerokości 5,5 metra i zanurzeniu 1 metr[4][5][a]. Wyporność standardowa wynosiła 47 ton, a pełna 56 ton[2][5].
Okręt napędzany jest przez dwa silniki wysokoprężne MTU 12V 331 TC82 o łącznej mocy 2605 KM, poruszające dwiema śrubami[2][6][b]. Maksymalna prędkość okrętu wynosi 36 węzłów[1][4][c]. Zasięg wynosi 700 Mm przy prędkości 32 węzłów[1][2].
Uzbrojenie artyleryjskie jednostki stanowiło początkowo pojedyncze działko kalibru 20 mm T75 L/68 oraz dwa pojedyncze wielkokalibrowe karabiny maszynowe kalibru 12,7 mm L/90[2]. Na pokładzie umieszczono dwie pojedyncze wyrzutnie przeciwokrętowych pocisków rakietowych Hsiung Feng I (okręt przenosił dwie rakiety)[1][2].
Wyposażenie radioelektroniczne obejmowało radary CS/UPS-60X i HR-76C5 i system rozpoznania elektronicznego WD-2A[2]. Na okręcie zamontowano też dwie wyrzutnie celów pozornych AV-2[2].
Załoga okrętu składa się z 10 oficerów, podoficerów i marynarzy[2][5].
Służba
[edytuj | edytuj kod]FABG-1 został przyjęty do służby w marynarce wojennej Republiki Chińskiej w 1979 roku[2][3]. W 1994 roku okręt wraz z siostrzanym FABG-2 został podarowany przez rząd Tajwanu Paragwajowi, gdzie wszedł do służby w Armada Paraguaya pod nazwą ARP[d] „Capitán Ortiz” i numerem taktycznym P-06[2][3][e]. Jednostka pozbawiona została przed transferem wyrzutni rakiet i większości wyposażenia radioelektronicznego, przez co jej wyporność pełna zmniejszyła się do 45 ton, a zanurzenie do 0,8 metra (1,82 metra ze śrubami)[3]. Okręt służy jako rzeczny patrolowiec, wyposażony w radar nawigacyjny Decca 926[3]. Podczas przeprowadzonego w latach 2010–2011 remontu zmieniono zestaw uzbrojenia, który od tamtej pory stanowią trzy wielkokalibrowe karabiny maszynowe kalibru 12,7 mm i dwa karabiny maszynowe kalibru 7,62 mm[7].
Okręt nadal znajduje się w składzie paragwajskiej floty (stan na 2019 rok)[3].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Gogin 2017 ↓ i Gogin 2021 ↓ podają, że długość okrętu wynosi 22,9 metra, a ze śrubami zanurzenie wynosi 2,02 metra.
- ↑ Gardiner i Chumbley 1996 ↓, s. 459, Moore 1985 ↓, s. 461 i Sharpe 1991 ↓, s. 538 podają, że łączna moc silników wynosi 2720 KM.
- ↑ Gogin 2017 ↓ podaje, że okręt osiągał prędkość maksymalną 40 węzłów.
- ↑ ARP – Armada Republica Paraguaya – Marynarka Wojenna Republiki Paragwaju.
- ↑ Saunders 2004 ↓, s. 539, Saunders 2009 ↓, s. 597 i Saunders 2015 ↓, s. 620 podają, że transfer okrętu odbył się w 1996 roku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: Naval Institute Press, 1996. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).
- Ivan Gogin: FABG1 fast attack craft (missile) (1979-1984). Navypedia. [dostęp 2021-04-28]. (ang.).
- Ivan Gogin: CAPITÁN ORTIZ patrol craft (1979/1994). Navypedia. [dostęp 2021-04-28]. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1984-85. John E. Moore (red.). London: Jane’s Publishing Company Ltd, 1985. ISBN 0-7106-0795-4. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1991-92. Richard Sharpe (red.). London: Jane’s Defence Data, 1991. ISBN 0-7106-0960-4. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 2004-2005. Stephen Saunders (red.). London: Jane’s Information Group Ltd, 2004. ISBN 0-7106-2623-1. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 2009-2010. Stephen Saunders (red.). London: Jane’s Information Group Ltd, 2009. ISBN 0-7106-2888-9. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 2015-2016. Stephen Saunders (red.). Jane’s Information Group Ltd, 2015. ISBN 978-0-7106-3143-5. (ang.).