Przejdź do zawartości

Bzite

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bzite
wieś
Ilustracja
Zabudowa mieszkalna i gospodarcza (2012)
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

krasnostawski

Gmina

Krasnystaw

Liczba ludności (2021)

367[2][3]

Strefa numeracyjna

82

Kod pocztowy

22-302[4]

Tablice rejestracyjne

LKS

SIMC

0104219[5]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Krasnystaw
Mapa konturowa gminy wiejskiej Krasnystaw, u góry znajduje się punkt z opisem „Bzite”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Bzite”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Bzite”
Położenie na mapie powiatu krasnostawskiego
Mapa konturowa powiatu krasnostawskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Bzite”
Ziemia51°03′18″N 23°11′29″E/51,055000 23,191389[1]

Bzitewieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie krasnostawskim, w gminie Krasnystaw[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie chełmskim.

Wieś stanowi sołectwo gminy Krasnystaw[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 405 mieszkańców[8].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Kościół w Bzitem (2012)

Wieś notowana w początkach XV wieku. W 1419 występuje w dokumentach jako Bszyscze. Nazwy Bzistcze, Bsistche, Bsiste pojawiają się w roku 1448[9].
Nazwa wsi w formie Bzite występuje w roku 1564 tak też w roku 1880[10].

Po bezpotomnej śmierci N. Buczackiego-Tworowskiego herbu Pilawa, właściciela dóbr Bzite i Krupe w 1774 pozostały po nim majątek prawem kaduka otrzymał starosta nowokorczyński Rej[11].

Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1880, Bzite to wieś z folwarkami Bzite i Walercin w powiecie krasnostawskim, gminie Rudka, parafii rzymskokatolickiej w Krasnymstawie i greckokatolickiej w Krupe. Wieś odległa od rzeki Wieprz o wiorst 2, od stacji kolei nadwiślańskiej w Rejowcu o wiorst 7, od miasta powiatowego Krasnystaw o wiorst 6. Około roku 1880 ludności stałej było 311 dusz w tym 149 mężczyzn i 165 kobiet religii katolickiej, domów było 40. Rozłegłość ogólna mórg 661, z czego w roku 1864 dla 39 osad włościańskich przeszło mórg 391 zaś reszta 270 mórg stanowiła własność dominialną. Grunta lekkie, ale łąk i pastwisk obfitość.
Według spisu z roku 1827 było tu 38 domów zamieszkałych przez 165 mieszkańców. Bzite należało niegdyś do Bzickich, w drugiej połowie XIX wieku do Kazimierza i Walerii Piotrowskich[10].

Urodzeni w Bzite

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 14276
  2. Wieś Bzite w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-02-15], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-02-15].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 139 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-11-18]. 
  7. Jednostki pomocnicze gminy Krasnystaw. Urząd Gminy Krasnystaw. [dostęp 2016-02-11].
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Kazimierz Rymut: Nazwy miejscowe Polski. Historia - pochodzenie - zmiany, red. K. Rymut, t. I, A-B; t. II, C-D, Kr. 1996-1997. ISBN 83-85579-29-X.
  10. a b Bzite, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 522.
  11. Adam Boniecki: Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Сz. 1. T. 2. Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Akcyjne Artystyczno-Wydawnicze, 1900, s. 222.