Bramantino

Bramantino
Imię i nazwisko	Bartolomeo Suardi
Data i miejsce urodzenia	1465 ; Mediolan
Data śmierci	1530
Narodowość	włoska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	renesans
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bramantino (właśc. Bartolomeo Suardi, ur. ok. 1465 w Mediolanie, zm. 1530 tamże^[1]^[2]) – włoski malarz i architekt, uczeń Leonarda da Vinci i Donata Bramantego^[1]^[3].

Jego pierwsze prace pochodzą z ok. 1490 roku^[1]. Do pracowni Leonarda trafił najpóźniej w 1495 roku^[3]. W 1503 roku namalował kopię Ostatniej Wieczerzy^[4]. Obraz ten w następnych latach zaginął^[5]. Istnieją przypuszczenia, że Bramantino uczył malarstwa Francesca Melziego, zanim ten trafił do pracowni Leonarda^[6].

Przyjaźnił się z poetą dworskim Gasparem Viscontim^[7]. W 1508 roku opuścił Mediolan. Prawdopodobnie na zaproszenie Bramantego zamieszkał w Rzymie. Później wrócił do Mediolanu^[1]. Po 1512 wzniósł Mauzoleum Giacoma Trivulzia w Mediolanie^[8].

Tworzył wyraziste i surowe malowidła, czasem zdeformowane przez podporządkowanie zasadom architektury i perspektywy^[2]. Słynął z częstego stosowania perspektywy centralnej. Miał wpływ na twórczość Gaudenzia, z którym prawdopodobnie współpracował^[9].

Wybrane dzieła:

Hołd Trzech Króli (obraz, ok. 1490, National Gallery w Londynie)^[2]
Madonna wśród wież (obraz, lata 20. XVI wieku, Pinakoteka Brera w Mediolanie)^[9]
Miesiąc kwiecień (arras Trivulzia utkany ok. 1509 roku, Pinakoteka Castello Sforzesco w Mediolanie)^[9]
Narodziny Jezusa (obraz, lata 20. XVI wieku, Pinakoteka Brera w Mediolanie)^[10]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Bramantino [online], britannica.com [dostęp 2024-04-22] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Debolini 2006 ↓, s. 139.
↑ ^a ^b Nicholl 2006 ↓, s. 255.
↑ Nicholl 2006 ↓, s. 322, 560.
↑ Nicholl 2006 ↓, s. 560.
↑ Nicholl 2006 ↓, s. 429.
↑ Nicholl 2006 ↓, s. 327.
↑ Debolini 2006 ↓, s. 102.
↑ ^a ^b ^c Debolini 2006 ↓, s. 104.
↑ Debolini 2006 ↓, s. 105.

Bibliografia

FrancescaF. Debolini FrancescaF., Da Vinci, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2006, ISBN 978-83-60529-03-4 .
CharlesCh. Nicholl CharlesCh., Leonardo Da Vinci. Lot wyobraźni, Warszawa: WAB, 2006 .

[britannica-1] Bramantino [online], britannica.com [dostęp 2024-04-22] (ang.).

[CITEREFDebolini2006139-2] Debolini 2006 ↓, s. 139.

[CITEREFNicholl2006255-3] Nicholl 2006 ↓, s. 255.

[CITEREFNicholl2006322,_560-4] Nicholl 2006 ↓, s. 322, 560.

[CITEREFNicholl2006560-5] Nicholl 2006 ↓, s. 560.

[CITEREFNicholl2006429-6] Nicholl 2006 ↓, s. 429.

[CITEREFNicholl2006327-7] Nicholl 2006 ↓, s. 327.

[CITEREFDebolini2006102-8] Debolini 2006 ↓, s. 102.

[CITEREFDebolini2006104-9] Debolini 2006 ↓, s. 104.

[CITEREFDebolini2006105-10] Debolini 2006 ↓, s. 105.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

Współpracownicy	Ambrogio de Predis Evangelista de Predis
Uczniowie	Bramantino Francesco Melzi Francesco Napoletano Giacomo Caprotti Giampietrino Giovanni Antonio Boltraffio Giulio Jacop Marco d’Oggiono Paulo de Leonardo de Vinci da Firenze Tommaso di Giovanni Masini
Pomocnicy	Atalante Migliorotti