Boris Gromow

Boris Gromow
Борис Громов
	; Gen. Boris Gromow; (foto: Michaił Jewstafjew)
	generał pułkownik
Data i miejsce urodzenia	7 listopada 1943 ; Saratów
	Przebieg służby
Lata służby	1962–1994
Siły zbrojne	Armia Radziecka; Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej
Stanowiska	dowódca 40 Armii,; d-ca Kijowskiego OW,; I zastępca ministra obrony Federacji Rosyjskiej
Główne wojny i bitwy	interwencja w Afganistanie
Późniejsza praca	zastępca ministra spraw wewnętrznych, gubernator obwodu moskiewskiego
	Odznaczenia
	; ;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Boris Wsiewołodowicz Gromow, ros. Борис Всеволодович Громов (ur. 7 listopada 1943 w Saratowie) – radziecki dowódca wojskowy, generał pułkownik, rosyjski działacz partyjny i państwowy, I zastępca ministra obrony, zastępca ministra spraw wewnętrznych, deputowany do Dumy Państwowej Federacji Rosyjskiej, gubernator obwodu moskiewskiego, Bohater Związku Radzieckiego (1988).

Życiorys

W latach 1955–1962 uczył się w Saratowskiej Suworowskiej Szkole Wojskowej i Kalinińskiej Suworowskiej Szkole Wojskowej, następnie w latach 1962–1965 studiował w Leningradzkiej Ogólnowojskowej Wyższej Szkole Dowódczej im. Siergieja Kirowa, a w latach 1969–1972 w Akademii Wojskowej im. Michaiła Frunzego w Moskwie, którą ukończył z wyróżnieniem. W 1978 ukończył kurs oficerów dyplomowanych na tej uczelni, następnie w latach 1982–1984 kontynuował naukę w Akademii Sztabu Generalnego im. Klimenta Woroszyłowa, którą ukończył z pierwszą lokatą.

Podczas radzieckiej interwencji w Afganistanie w latach 1979–1989 trzykrotnie dowodził jednostkami w ramach Ograniczonego Kontyngentu Wojsk Radzieckich (1980–1982 – dowódca dywizji, 1985–1986 – dowódca specgrupy MO ZSRR, 1987–1989 – dowódca armii). W okresie od 1 czerwca 1987 do 15 lutego 1989 dowodził 40 Armią. Nadzorował ewakuację wojsk radzieckich z Afganistanu w 1989 – był ostatnim radzieckim żołnierzem, który 15 lutego 1989 przekroczył granicę ze ZSRR poprzez tzw. Most Przyjaźni na granicznej rzece Amu-daria. Za przeprowadzenie operacji „Magistrala”, 3 marca 1988 otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego.

Po wojnie w Afganistanie, wybrany jako kandydat na wiceprzewodniczącego Komitetu Centralnego KPZR. Następnie pełnił funkcję I zastępcy ministra obrony Federacji Rosyjskiej. W 1994 przeszedł w stan spoczynku i wkrótce został zastępcą ministra spraw wewnętrznych. W 1995 wybrany jako deputowany do Dumy Państwowej. W 2000 został gubernatorem obwodu moskiewskiego, a w 2003 ponownie mianowany na to stanowisko.

Przeszkodą w karierze politycznej Borisa Gromowa stał się jego sprzeciw wobec polityki Borisa Jelcyna w trakcie rosyjskiego kryzysu konstytucyjnego w 1993 oraz wojny z walczącą o niepodległość Czeczenią. Kilkakrotnie podkreślał swoje poglądy co do walk na Kaukazie w latach 90. wypowiadając się krytycznie odnośnie do interwencji:

„Rosja na Kaukazie stoi wobec identycznej wojny partyzanckiej toczonej przez nas w Afganistanie.”

„Historia uczy jak nie popełniać ciągle tych samych błędów. Jednak my niczego się dotychczas nie nauczyliśmy.”

Gromow stoi na czele klubu hokejowego Atłant Mytiszczi prowadzonego przez rząd obwodu moskiewskiego, występującego w lidze KHL.

Odznaczenia

Medal „Złota Gwiazda” Bohater Związku Radzieckiego (3 marca 1988)
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy (6 listopada 2003, Rosja)
Order Zasług dla Ojczyzny III klasy (Rosja)
Order Zasług dla Ojczyzny IV klasy (7 listopada 2008, Rosja)
Order Lenina (1988, ZSRR)
Order Czerwonego Sztandaru (ZSRR)
Order Czerwonej Gwiazdy (ZSRR)
Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III stopnia (ZSRR)
Medal „Za zasługi bojowe” (ZSRR)
Medal 100-lecia urodzin Lenina (ZSRR)
Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (ZSRR)
Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” (ZSRR)
Medal jubileuszowy „60 lat Sił Zbrojnych ZSRR” (ZSRR)
Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR” (ZSRR)
Medal „Za nienaganną służbę” I stopnia (ZSRR)
Medal „Za nienaganną służbę” II stopnia
Medal „Za nienaganną służbę” III stopnia
Order Przyjaźni Narodów (2005, Białoruś)
Medal 10-lecia wyjścia wojsk radzieckich z Afganistanu (2003, Białoruś)
Order Świętego Wielkiego Księcia Włodzimierza I klasy (2008, Rosyjska Cerkiew Prawosławna)
Order Sergiusza Radoneżskiego I klasy (Rosyjska Cerkiew Prawosławna)
Order Świętego Księcia Daniela Moskiewskiego I klasy (Rosyjska Cerkiew Prawosławna)
Order Świętego Wielkiego Księcia Dymitrija Dońskiego I klasy (Rosyjska Cerkiew Prawosławna)

Bibliografia

Strona internetowa Borisa Gromowa. bgromov.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2002-02-05)]. (ros.).
Strona internetowa gubernatora regionu Moskiewskiego (ros.)
Boris Gromow – sylwetka na stronie www.viperson.ru (ros.)
Борис Всеволодович Громов – Герои страны (ros.)
Wspomnienia Borisa Gromowa z okresu wojny w Afganistanie na stronie „Rosyjskiego Związku Weteranów Afganistanu”. rsva.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-25)]. (ros.).
A. Kowalczyk. Afganistan 79-89. Dolina Panczsziru, Warszawa 1994.