Bandera wojenna
Bandera wojenna – rodzaj bandery używanej na okrętach (i innych jednostkach pływających) marynarki wojennej, określającej ich przynależność państwową.
W Polsce
[edytuj | edytuj kod]
Do noszenia polskiej bandery wojennej są uprawnione:
- okręty
- motorówki, kutry i łodzie okrętowe, sztabowe oraz będące w dyspozycji dowódców i szkół Marynarki Wojennej.
- jachty należące do Marynarki Wojennej.
Jednostkom pomocniczym (pjp) przysługuje bandera pomocniczych jednostek pływających. Krypy transportowe, nurkowe, barki grzewcze, śmieciarki, dźwigi pływające, doki pływające i inne jednostki niemające z zasady własnego napędu, nie mają prawa podnosić żadnej bandery.
Podczas postoju okrętu (pjp) banderę z zasady podnosi się na drzewcu rufowym – flagsztoku, a podczas ruchu – na gaflu masztu głównego. Na okręcie podwodnym w ruchu na powierzchni banderę podnosi się na drzewcu przy pomoście, a podczas postoju – na drzewcu rufowym. Podczas postoju okrętu (pjp) w porcie i na kotwicy banderę podnosi się o godzinie 08.00, a spuszcza o zachodzie słońca. W czasie postoju na kotwicy bandera może być podniesiona przed godziną 08.00 i po zachodzie słońca, na czas oddania ukłonu. Do codziennego podniesienia bandery przeprowadza się zbiórkę na pokładzie okrętu. Zbiórki nie zarządza się podczas wykonywania prac okrętowych i alarmowych, przygotowania okrętu do wyjścia na morze i do walki, a także w dni sprzątania generalnego. W tych wypadkach banderę podnosi służba okrętowa, bez udziału całej załogi. Okręty przeniesione do drugiej rezerwy oraz w czasie fumigacji nie podnoszą bandery, nie oddają honorów gwizdkiem oficerskim. W porcie zagranicznym banderę podnosi się równocześnie z podniesieniem bandery na okrętach danego państwa, a jeśli ich brak – o godzinie 08.00 czasu miejscowego.
Okręt w ruchu ma zawsze podniesioną banderę, bez względu na porę doby. Przeniesienie bandery z drzewca rufowego na gafel następuje w momencie zrzucenia ostatniej cumy lub „puszczenia” kotwicy, a z gafla na drzewce rufowe w momencie założenia oka pierwszej cumy na poler, beczkę lub rzucenia kotwicy. Na komendę dowódcy okrętu /z.d.o./: "BANDERĘ PRZENIEŚĆ" wyznaczony marynarz spuszcza (podnosi) banderę podniesioną na drzewcu rufowym, a sygnalista podnosi (spuszcza) banderę na gaflu. Spuszczenie i podniesienie bandery odbywa się jednocześnie. W czasie żałoby banderę podnosi się do połowy drzewca. W takim przypadku banderę podnosi się najpierw „na miejsce”, a następnie spuszcza się ją do połowy.
Ceremoniał morski dotyczący bandery wojennej jest bardzo bogaty i obejmuje postępowanie z nią w różnych okolicznościach (podnoszenie, opuszczanie, ukłon, żałoba, walka itp.)
W Rzeczypospolitej przedrozbiorowej polska bandera wojenna przedstawiała Orła Białego na czerwonym tle, statki handlowe nosiły natomiast czerwoną banderę z wizerunkiem ramienia trzymającego pałasz[1].
Przykłady bander
[edytuj | edytuj kod]-
Proporzec bojowy polskich okrętów wojennych w XVII w. -
Bandera polska używana od roku 1919, praktycznie do roku 1930 -
Bandera polska 1927–1945 i po 1993 -
Bandera polska 1945–1993 -
Bandera Austro-Węgier -
Flaga Świętego Cesarstwa Rzymskiego -
Flaga Prus 1701–1870 -
Bandera Cesarstwa Niemieckiego 1903–1918 -
Bandera III Rzeszy 1938–1945 -
Bandera rosyjska przed 1917 i po 1992 -
Bandera ZSRR 1935-1992 -
White Ensign Royal Navy -
Bandera Marynarki Skonfederowanych Stanów Ameryki (1861–1865) -
Bandera Królestwa Francji -
Bandera Królestwa Grecji (1833–1862) -
Bandera Królestwa Grecji (1862–1973) -
Flaga wojenna Hiszpanii (1785–1931) -
Bandera Cesarstwa Japonii -
Bandera portugalska 1834–1910 -
Flaga Królestwa Włoch od 1861 -
Hanzeatycka flaga Gdańska -
Bandera Imperium Osmańskiego 1453–1789 -
Flaga/bandera Zjednoczonych Prowincji Niderlandów
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
_crowned.svg)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Encyklopedia Orgelbranda, 1899, t. V, s. 425: "(...) Dawna bandera na statkach królewskich i Rzeczypospolitej Polskiej miała orła białego w polu czerwonem; bandery zaś kupieckie polskie miały w takimże polu rękę po ramię, trzymającą dobyty pałasz."
