Przejdź do zawartości

Angers

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Angers
miasto i gmina
Ilustracja
Herb Flaga
Herb flaga gminy Angers, flaga gminy Angers
Państwo

 Francja

Region

 Kraj Loary

Departament

Maine i Loara

Okręg

Angers

Kod INSEE

49007

Powierzchnia

42,69 km²

Wysokość

20 m n.p.m.

Populacja (2018[1])
• liczba ludności


157 577

• gęstość

3691 os./km²

Kod pocztowy

49000

Położenie na mapie Maine i Loary
Mapa konturowa Maine i Loary, w centrum znajduje się punkt z opisem „Angers”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Angers”
Położenie na mapie Kraju Loary
Mapa konturowa Kraju Loary, w centrum znajduje się punkt z opisem „Angers”
Ziemia47°28′N 0°33′W/47,466667 -0,550000
Strona internetowa

Angers (, ɑ̃ʒe) – miasto i gmina w zachodniej Francji leżące przy ujściu rzeki Maine do Loary, w regionie Kraju Loary, w departamencie Maine i Loara.

Dane ogólne

[edytuj | edytuj kod]

Według danych na rok 2018, gminę zamieszkuje 157 577 osób[2], a gęstość zaludnienia wynosiła 3691 osób/km² (wśród 1504 gmin Kraju Loary Angers plasuje się na 3. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 113.). Miasto jest centrum aglomeracji Angers Loire Metropolia z 283 000 mieszkańcami i z powierzchnią 510 km², która zawiera 31 gmin.

W mieście znajduje się stacja kolejowa Gare d’Angers-Maitre-Ecole

Geografia

[edytuj | edytuj kod]

Angers, prefektura Maine i Loara, jest starożytną stolicą Andegawenii. Aglomeracja miasta Angers jest położona w dolinie rzeki Loary, choć samo miasto jest położone nad brzegiem rzeki Maine, kilka kilometrów od jej ujścia do Loary. W pobliżu znajduje się także jezioro sztuczne nazwane Lac de Maine.

Rzeka La Maine przepływająca przez Angers
Rzeka La Maine przepływająca przez Angers

Antyczny port z silną działalnością rzeczną. Miejsce przepływu towarów między Paryżem, Wandeą i departamentem Loara Atlantycka.

Gminy graniczące

[edytuj | edytuj kod]
Avrillé Cantenay-Épinard,
Écouflant
Saint-Sylvain-d’Anjou
Beaucouzé Angers Trélazé,
Saint-Barthélemy-d’Anjou
Bouchemaine Sainte-Gemmes-sur-Loire Les Ponts-de-Cé

Transport

[edytuj | edytuj kod]

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Starożytna osada celtycka, później rzymska. Od XII wieku stolica hrabstwa Andegawenii. Okres świetności miasta przypada na czasy Andegawenów i Plantagenetów.

Siedziba polskich władz na uchodźstwie

[edytuj | edytuj kod]

W okresie od listopada 1939 do czerwca 1940 roku w Angers mieściła się siedziba Polskiego Rządu na Uchodźstwie z gen. Władysławem Sikorskim jako premierem, oraz rezydencja Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Władysława Raczkiewicza (pałac Pignerolle). Siedziba polskich władz w Angers miała status eksterytorialny[3].

Współczesność

[edytuj | edytuj kod]

Obecnie miasto jest centrum handlowym regionu, uprawy winorośli i zbóż (targi rolne). Różnorodny przemysł m.in. wyrób win i likierów. Ważny ośrodek naukowy (2 uniwersytety, wyższa szkoła rolnicza). Mieści się tu jedna z agencji Unii Europejskiej – Wspólnotowy Urząd Ochrony Odmian Roślin.

Edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Angers jest także znaczącym ośrodkiem akademickim w regionie. Miasto ma charakter studencki za sprawą min. Uniwersytetu d’Angers, gdzie studiuje około 18 tys. osób, Uniwersytetu Katolickiego czy jedną z najlepszych szkół handlowych we Francji – École supérieure des sciences commerciales d’Angers (ESSCA)[4].

Znane osobistości urodzone w Angers

[edytuj | edytuj kod]

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Miasta partnerskie

[edytuj | edytuj kod]

Ponadto Angers utrzymuje kontakty partnerskie z miastem Greifswald w Niemczech.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. INSEE: Populations légales 2010 – 49-Maine-et-Loire. [dostęp 2013-09-15]. (fr.).
  2. Populations légales 2018 – Ces données sont disponibles sur toutes les communes de France hors Mayotte | Insee [online], insee.fr [dostęp 2021-03-29].
  3. Karolina Gawron, Stosunki polsko-czechosłowackie w latach 1918–1939 jako przyczynek do badań nad konfederacją polsko-czechosłowacką 1939-1943, s. 74.
  4. ESSCA [online], essca.fr [dostęp 2018-03-15] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-02].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]